├── LICENSE.pdf ├── LICENSE.md ├── texts ├── dracontius.romulea.part.fragments.tess ├── jerome.vulgate.part.21b.psalm.tess ├── macrobius.fragment.tess ├── seneca_the_elder.fragmenta.tess ├── dracontius.romulea.part.3.tess ├── dracontius.romulea.part.1.tess ├── ausonius.libri_de_fastis_conclusio.tess ├── jerome.vulgate.part.70.2_john.tess ├── prudentius.epilogus.tess ├── jerome.vulgate.part.71.3_john.tess ├── priscian.carmen_in_laudem_Anastasii_imperatoris.part.preface.tess ├── jerome.vulgate.part.76.prayer_of_manasseh.tess ├── ausonius.versus_paschales_pro_augusto_dicti.tess ├── ausonius.de_herediolo.tess ├── jerome.vulgate.part.64.philemon.tess ├── jerome.vulgate.part.73a.epistle_of_paul_to_the_laodicians.tess ├── ausonius.de_bissula.tess ├── ausonius.oratio_consulis_ausonii_versibus_rhopalicis.tess ├── gellius.attic_nights.part.8.tess ├── jerome.vulgate.part.36.obadiah.tess ├── jerome.vulgate.part.72.jude.tess ├── dracontius.romulea.part.4.tess ├── horace.carmen_saeculare.tess ├── boethius.utrum_pater.tess ├── ausonius.epicedion_in_patrem.tess ├── ausonius.praefatiunculae.tess ├── ausonius.precationes.tess ├── jerome.vulgate.part.63.titus.tess ├── jerome.vulgate.part.42.haggaiah.tess ├── ausonius.griphus_ternarii_numeri.tess ├── ovid.medicamina_faciei_femineae.tess ├── jerome.vulgate.part.60.2_thessalonians.tess ├── ausonius.de_xii_caesaribus.tess ├── jerome.vulgate.part.39.nahum.tess ├── jerome.vulgate.part.37.jonah.tess ├── ausonius.cupido_cruciatus.tess ├── tacitus.annales.part.5.tess ├── gellius.attic_nights.part.pr.tess ├── jerome.vulgate.part.40.habbakuk.tess ├── dracontius.romulea.part.6.tess ├── jerome.vulgate.part.41.zephoniah.tess ├── jerome.vulgate.part.68.2_peter.tess ├── jerome.vulgate.part.44.malachi.tess ├── boethius.quomodo_substantiae_in_eo_quod_sint_bonae_sint_cum_non_sint_substantialia_bona.tess ├── anonymous.laudes_domini.tess ├── jerome.vulgate.part.62.2_timothy.tess └── cicero.philippicae.part.4.tess ├── README.md ├── citation.bib └── .gitignore /LICENSE.pdf: -------------------------------------------------------------------------------- https://raw.githubusercontent.com/cltk/lat_text_tesserae/master/LICENSE.pdf -------------------------------------------------------------------------------- /LICENSE.md: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | This corpus is available under a [UB Public License 1.0](https://cse.buffalo.edu/sneps/ubpl.pdf). A copy of the license is included with the corpus. 2 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/dracontius.romulea.part.fragments.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Sericus in uentos gemmato lumine serpens 2 | Tenditur, et rutilas uibrat per nubila cristas. 3 | -------------------------------------------------------------------------------- /README.md: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | # CLTK Tesserae Latin Corpus 2 | 3 | This is a customized version of the texts used by the [Tesserae Project](http://tesserae.caset.buffalo.edu/about.php) made available through the [Classical Language Toolkit](http://cltk.org) for natural language processing work in Latin. The original source of the file is (https://github.com/tesserae/tesserae/tree/master/texts); additional information about the source of the Tesserae files can be found at: (http://tesserae.caset.buffalo.edu/sources.php). 4 | 5 | ## Sources 6 | For more information on the sources for these texts, see http://tesserae.caset.buffalo.edu/sources.php. 7 | 8 | ## Rights 9 | This corpus is available under a [UB Public License 1.0](https://cse.buffalo.edu/sneps/ubpl.pdf). A copy of the license is included with the corpus. 10 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.21b.psalm.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | hic psalmus proprie scriptus David et extra numerum cum pugnavit cum Goliad pusillus eram inter fratres meos et adulescentior in domo patris mei pascebam oves patris mei; 2 | manus meae fecerunt organum digiti mei aptaverunt psalterium; 3 | et quis adnuntiabit Domino meo ipse Dominus ipse omnium exaudiet; 4 | ipse misit angelum suum et tulit me de ovibus patris mei et unxit me in misericordia unctionis suae; 5 | fratres mei boni et magni et non fuit beneplacitum in eis Domino; 6 | exivi obviam alienigenae et maledixit mihi in simulacris suis; 7 | ego autem evaginato ab eo ipsius gladio amputavi caput eius et abstuli obprobrium de filiis Israhel; 8 | -------------------------------------------------------------------------------- /citation.bib: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | @misc{ 2 | author = {Tesserae Project, Classical Language Toolkit}, 3 | editor = {Patrick J. Burns} 4 | title = {CLTK Tesserae Latin Corpus}, 5 | url = {https://github.com/cltk/latin_text_tesserae}, 6 | year = 2019, 7 | copyright = {UB Public License 1.0 } 8 | note = {This is a customized version of the texts used by the Tesserae Project (http://tesserae.caset.buffalo.edu/about.php) made available through the Classical Language Toolkit for natural language processing work in Latin. The original source of the file is https://github.com/tesserae/tesserae/tree/master/texts; additional information about the source of the Tesserae files can be found at: http://tesserae.caset.buffalo.edu/sources.php.}, 9 | keywords = {corpus, plaintext, latin, natural language processing, nlp}, 10 | } 11 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/macrobius.fragment.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Ludunt alea studiose, delibuti unguentis, scortis stipati. Ubi horae decem 2 | sunt, iubent puerum vocari, ut comitium eat percontatum, quid in foro gestum 3 | sit, qui suaserint, qui dissuaserint, quot tribus iusserint, quot vetuerint. 4 | Inde ad comitium vadunt, ne litem suam faciant. Dum eunt, nulla est in 5 | angiporto amphora quam non inpleant, quippe qui vesicam plenam vini habeant. 6 | Veniunt in comitium: tristes iubent 7 | dicere: quorum negotium est narrant: iudex testes poscit: ipsus it minctum: 8 | ubi redit, ait se omnia audivisse: tabulas poscit, litteras 9 | inspicit: vix prae vino sustinet palpebras. Eunt in consilium: ibi haec 10 | oratio: Quid mihi negotii est cum istis nugatoribus potius quam potamus 11 | mulsum mixtum vino Graeco, edimus turdum pinguem bonumque piscem, lupum 12 | germanum qui inter duos pontes captus fuit? -------------------------------------------------------------------------------- /texts/seneca_the_elder.fragmenta.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | nam memini iuuenis admodum inter Pomponium ac Senecam etiam praefationibus esse tractatum an gradus eliminat” in tragoedia dici oportuisset. Quint. VIII 3,31. 2 | noui uero et praecipue declamatores audacius nec mehercule sine motu quodam imaginantur, ut Seneca in controuersia cuius summa est, quod pater filium et nouercam inducente altero filio in adulterio deprensos occidit: duc, sequor: accipe hanc senilem manum et quocumque uis inprime” et post paulo: aspice, inquit, quod diu non credidisti. ego uero non uideo, nox oboritur et crassa caligo.” Quint. 9.2.42 3 | nam et in totum iurare, nisi ubi necesse est, graui uiro parum conuenit, et est a Seneca dictum eleganter, non patronorum hoc esse sed testium. Quint. 9.2.98. 4 | et Seneca tradidit Iulium Montanum poetam solitum dicere, inuolaturum se Vergilio quaedam si et uocem posset et os et hypocrisin: eosdem enim uersus ipso pronuntiante bene sonare, sine illo inanes esse mutosque. Donat. uita Vergilii p. 61.5 Reiff. 5 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/dracontius.romulea.part.3.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Fructibus apta quidem cunctis est terra creandis, 2 | Altius intendens sed causas perspice partus 3 | Et totum cognosce poli. Nam rore maritat 4 | Arua suo uel sole fouet uel temperat aestus 5 | Alternans elementa potens, ut reddat et umbras 6 | Montibus arboreis et culmos armet aristis, 7 | Ventilet et matrem grauidam pendentibus uuis 8 | Pampinus exultans et palmes uerberet uuas 9 | Contortusque fluat nodo uiridante corymbus 10 | Et nunquam positura comas flectatur oliua. 11 | At si temperies rerum opportuna negetur, 12 | Infecunda forent squalentia uiscera terrae 13 | Et limos obducit ager deceptus inertes: 14 | Discipuli sic quippe silent, si forte magister 15 | Tollatur, doctrina potens. Qua praeduce dictor 16 | Antistesque tuus, de uestro fonte, magister, 17 | Romuleam laetus sumo pro flumine linguam 18 | Et pallens reddo pro frugibus ipse poema. 19 | Tu mihi numen eris, si carmina nostra leuaris, 20 | Nam tua sint quaecunque loquor, quaecunque canemus. 21 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/dracontius.romulea.part.1.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Orpheum uatem renarrant ut priorum litterae 2 | Cantitasse dulce carmen uoce, neruo, pectine 3 | Inter ornos, propter amnes adque montes algidos, 4 | (Quem benignus grex secutus cum cruenta bestia 5 | Audiens melos stupebat concinente pollice: 6 | Tunc feras reliquit ira, tunc pauor iumenta, tunc 7 | Lenta tigris, ceruus audax, mitis ursus adfuit. 8 | Non lupum timebat agna, non leonem caprea, 9 | Non lepus iam praeda saeuo tunc molosso iugiter. 10 | Artifex natura rerum quis negat concordiam, 11 | Hos chelys musea totos Orpheusque miscuit): 12 | Sancte pater, o magister, taliter canendus es, 13 | Qui fugatas Africanae reddis urbi litteras, 14 | Barbaris qui Romulidas iungis auditorio, 15 | Cuius ordines profecto semper obstupescimus, 16 | Quos capit dulcedo uestri, doctor, oris maxima. 17 | Nostra uota te precamur ut secundes, optime, 18 | Ante cuncta non recusans illud ipse pendere 19 | Non tuas qui rite laudes, mente sed qua concinam: 20 | Nos licet nihil ualemus, mos tamen gerendus est. 21 | Ergo deprecantis, oro, cinge lauro tempora. -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.libri_de_fastis_conclusio.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | IGNOTA aeternae ne sint tibi tempora Romae, 2 | regibus et patrum ducta sub imperiis, 3 | digessi fastos et nomina praepetis aevi, 4 | sparsa iacent Latiam si qua per historiam, 5 | sit tuus hic fructus, vigilatas accipe noctes: 6 | obsequitur studio nostra lucerna tuo. 7 | tu quoque venturos per longum censere Ianos, 8 | ut mea digessit pagina praeteritos. 9 | exemplum iam patris habes, ut protinus 3 et te 10 | adgreget Ausoniis purpura consulibus. 11 | NOSTRUM 1 12 | ANNIS undecies centum coniunge quaternos, 13 | undecies unumque super trieterida necte. 14 | haec erit aeternae series ab origine Romae. 15 | HACTENUS adscripsi fastos, si sors volet, ultra 16 | adiciam: si non, qui legis, adicies, 17 | scire cupis, qui sim? titulum, qui quartus ab imo est, 18 | quaere: leges nomen consulis Ausonii. 19 | urbis ab aeternae deductam rege Quirino 20 | annorum seriem cum, Procule, accipies, 21 | mille annos centumque et bis fluxisse novenos 22 | consulis Ausonii nomen ad usque leges, 23 | fors erit, ut, lustrum cum se cumulaverit istis, 24 | confectam Proculus signet Olympiadam. 25 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.70.2_john.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | senior electae dominae et natis eius quos ego diligo in veritate et non ego solus sed et omnes qui cognoverunt veritatem; 2 | propter veritatem quae permanet in nobis et nobiscum erit in aeternum; 3 | sit nobiscum gratia misericordia pax a Deo Patre et a Christo Iesu Filio Patris in veritate et caritate; 4 | gavisus sum valde quoniam inveni de filiis tuis ambulantes in veritate sicut mandatum accepimus a Patre; 5 | et nunc rogo te domina non tamquam mandatum novum scribens tibi sed quod habuimus ab initio ut diligamus alterutrum; 6 | et haec est caritas ut ambulemus secundum mandata eius hoc mandatum est ut quemadmodum audistis ab initio in eo ambuletis; 7 | quoniam multi seductores exierunt in mundum qui non confitentur Iesum Christum venientem in carne hic est seductor et antichristus; 8 | videte vosmet ipsos ne perdatis quae operati estis sed ut mercedem plenam accipiatis; 9 | omnis qui praecedit et non manet in doctrina Christi Deum non habet qui permanet in doctrina hic et Filium et Patrem habet; 10 | si quis venit ad vos et hanc doctrinam non adfert nolite recipere eum in domum nec have ei dixeritis; 11 | qui enim dicit illi have communicat operibus illius malignis; 12 | plura habens vobis scribere nolui per cartam et atramentum spero enim me futurum apud vos et os ad os loqui ut gaudium vestrum plenum sit; 13 | salutant te filii sororis tuae electae; 14 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/prudentius.epilogus.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Inmolat Deo Patri 2 | pius, fidelis, innocens, pudicus 3 | dona conscientiae, 4 | quibus beata mens abundat intus. 5 | alter et pecuniam 6 | recidit, unde victitent egeni. 7 | nos citos iambicos 8 | sacramus et rotatiles trochaeos 9 | sanctitatis indigi 10 | nec ad levamen pauperum potentes. 11 | approbat tamen Deus 12 | pedestre carmen et benignus audit. 13 | multa divitis domo 14 | sita est per omnes angulos supellex: 15 | fulget aureus scyphus 16 | nec aere defit expolita pelvis, 17 | est et olla fictilis 18 | gravisque et ampla argentea est parapsis, 19 | sunt eburna quaepiam, 20 | nonnulla quercu sunt cavata et ulmo. 21 | omne vas fit utile 22 | quod est ad usum congruens erilem; 23 | instruunt enim domum 24 | ut empta magno, sic parata ligno. 25 | me paterno in atrio 26 | ut obsoletum vasculum caducis 27 | Christus aptat usibus 28 | sinitque parte in anguli manere. 29 | munus ecce fictile 30 | inimus intra regiam salutis. 31 | attamen vel infimam 32 | Deo obsequellam praestitisse prodest. 33 | quidquid illud accidit, 34 | iuvabit ore personasse Christum. 35 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.71.3_john.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | senior Gaio carissimo quem ego diligo in veritate; 2 | carissime de omnibus orationem facio prospere te ingredi et valere sicut prospere agit anima tua; 3 | gavisus sum valde venientibus fratribus et testimonium perhibentibus veritati tuae sicut tu in veritate ambulas; 4 | maiorem horum non habeo gratiam quam ut audiam filios meos in veritate ambulantes; 5 | carissime fideliter facis quicquid operaris in fratres et hoc in peregrinos; 6 | qui testimonium reddiderunt caritati tuae in conspectu ecclesiae quos bene facies deducens digne Deo; 7 | pro nomine enim profecti sunt nihil accipientes a gentibus; 8 | nos ergo debemus suscipere huiusmodi ut cooperatores simus veritatis; 9 | scripsissem forsitan ecclesiae sed is qui amat primatum gerere in eis Diotrepes non recipit nos; 10 | propter hoc si venero commoneam eius opera quae facit verbis malignis garriens in nos et quasi non ei ista sufficiant nec ipse suscipit fratres et eos qui cupiunt prohibet et de ecclesia eicit; 11 | carissime noli imitari malum sed quod bonum est qui benefacit ex Deo est qui malefacit non vidit Deum; 12 | Demetrio testimonium redditur ab omnibus et ab ipsa veritate et nos autem testimonium perhibemus et nosti quoniam testimonium nostrum verum est; 13 | multa habui scribere tibi sed nolui per atramentum et calamum scribere tibi; 14 | spero autem protinus te videre et os ad os loquemur; 15 | pax tibi salutant te amici saluta amicos per nomen; 16 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/priscian.carmen_in_laudem_Anastasii_imperatoris.part.preface.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Summi poetae quae solent in uersibus, 2 | Quos imperatorum modulantur laudibus, 3 | Proferre, caelum cum petunt et sidera 4 | Aduersa naturae sequentes impie, 5 | Tibi sciens quod displicent nimis pio, 6 | Nihil nefandum, nil nisi uerum loquar. 7 | Nam qui tribuit mortalibus caelestia, 8 | Sapientium damnatur arbitrio pari; 9 | Et si qua uere praedicat, non creditur, 10 | Cum falsa ceperit canens exordia. 11 | Quare, precor, libenter audias tua 12 | Quae cuncta non ego potero producere 13 | (Non mille dentur si mihi linguae, simul 14 | Fons ingeni sit carmen effundens nouum), 15 | Sed parte ferre qua ualeo pro uiribus, 16 | Decerpta lucem conferat quae cantibus. 17 | Quod more miro fit; solent nam carmina 18 | Addere decus rebus magis quam sumere. 19 | Deo fauente iam subibo pondera 20 | Laudis, serenus quae releuat uultus mihi, 21 | Praesens ubique cernitur qui sensibus, 22 | Arcana nudans principis mitissimi. -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.76.prayer_of_manasseh.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Domine Deus omnipotens patrum nostrorum, Abraham, Isaac et Iacob et semini eorum iusto, 2 | qui fecisti caelum et terram cum omni ornatu eorum, 3 | qui signasti mare verbo praecepti tui, qui conclusisti abyssum et signasti terribili et laudabili nomini tuo, 4 | quod omnes pavent et tremunt a vultu virtutis tuae. 5 | et insustentabilis ira super peccatores comminationis tuae, 6 | inmensa vero et investigabilis misericordia promissionis tuae, 7 | quoniam tu es Dominus altissimus super omnem terram, longanimis et multum misericors et paenitens super malitias hominum. tu autem Domine, secundum bonitatem tuam promisisti paenitentiam remissionis peccatorum, 8 | et tu Deus iustorum, non posuisti paenitentiam iustis Abraham, Isaac et Iacob, his qui tibi non peccaverunt. 9 | quoniam peccavi super numerum harenae maris, multiplicatae sunt iniquitates meae. 10 | incurvatus sum multo vinculo ferri et non est respiratio mihi, quia excitavi iracundiam tuam et malum coram te feci, statuens abominationes et multiplicans offensiones. 11 | et nunc flecto genua cordis mei, precans ad te bonitatem, Domine. 12 | peccavi Domine, peccavi et iniquitatem meam agnosco. 13 | peto rogans te Domine remitte mihi, remitte mihi, ne simul perdas me cum iniquitatibus meis neque in aeternum reserves mala mihi, 14 | quia indignum salvabis me secundum magnam misericordiam tuam. 15 | et laudabo te semper omnibus diebus vitae meae quoniam te laudat omnis virtus caelorum et tibi est gloria in saecula saeculorum, amen. -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.versus_paschales_pro_augusto_dicti.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Sancta salutiferi redeunt sollemnia Christi 2 | et devota pii celebrant ieiunia mystae. 3 | at nos aeternum cohibentes pectore cultum 4 | intemeratorum vim continuamus honorum. 5 | annua cura sacris, iugis reverentia nobis. 6 | Magne pater rerum, cui terra et pontus et aer 7 | Tartaraque et picti servit plaga lactea caeli, 8 | noxia quem scelerum plebis tremit almaque russum 9 | concelebrat votis animarum turba piarum: 10 | tu brevis hunc aevi cursum celeremque caducae 11 | finem animae donas aeternae munere vitae. 12 | tu mites legum monitus sacrosque prophetas 13 | humano impertis generi servasque nepotes, 14 | deceptum miseratus Adam, quem capta venenis 15 | implicuit socium blandis erroribus Aevva. 16 | tu verbum, pater alme, tuum, natumque deumque, 17 | concedis terris totum similemque paremque, 18 | ex vero verum vivaque ab origine vivum, 19 | ille tuis doctus monitis hoc addidit unum, 20 | ut, super aequoreas nabat qui spiritus undas, 21 | pigra inmortali vegetaret membra lavacro, 22 | trina fides auctore uno, spes certa salutis 23 | hunc numerum iunctis virtutibus amplectenti. 24 | Tale et terrenis specimen spectatur in oris 25 | Augustus genitor, geminum sator Augustorum, 26 | qui fratrem natumque pio conplexus utrumque 27 | numine partitur regnum neque dividit unum, 28 | omnia solus habens atque omnia dilargitus. 29 | hos igitur nobis trina pietate vigentes, 30 | rectores terrae placidos caelique ministros, 31 | Christe, aput aeternum placabilis adsere patrem. 32 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.de_herediolo.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Cum de palatio post multos annos honoratissimus, quippe iam consul, redisset ad patriam, villulam, quam pater reliquerat, introgressus his versibus lusit Luciliano stilo: 2 | Salve, herediolum, maiorum regna meorum, 3 | quod proavus, quod avus, quod pater excoluit, 4 | quod mihi iam senior properata morte reliquit: 5 | eheu nolueram tam cito posse frui! 6 | iusta quidem series patri succedere, verum 7 | esse simul dominos gratior ordo piis. 8 | nunc labor et curae mea sunt; sola ante voluptas 9 | partibus in nostris, cetera patris erant, 10 | parvum herediolum, fateor, set nulla fuit res 11 | parva umquam aequanimis, adde etiam unanimis. 12 | ex animo rem stare aequum puto, non animum ex re. 13 | cuncta cupit Croesus, Diogenes nihilum: 14 | spargit Aristippus mediis in Syrtibus aurum, 15 | aurea non satis est Lydia tota Midae. 16 | cui nullus finis cupiendi, est nullus habendi: 17 | ille opibus modus est, quem statuas animo. 18 | Verum ager iste meus quantus sit, nosce, etiam ut me 19 | noveris et noris te quoque, si potis es. 20 | quamquam difficile est se noscere; γνῶθι σεαυτόν 21 | quam propere legimus, tam cito neclegimus. 22 | agri bis centum colo iugera, vinea centum 23 | iugeribus colitur prataque dimidio, 24 | silva supra duplum, quam prata et vinea et arvum; 25 | cultor agri nobis nec superest nec abest, 26 | fons propter puteusque brevis, tum purus et amnis; 27 | naviger hic refluus me vehit ac revellit, 28 | conduntur fructus geminum mihi semper in annum. 29 | cui non longa penus, huic quoque prompta fames. 30 | Haec mihi nec procul urbe sita est, nec prorsus ad urbem, 31 | ne patiar turbas utque bonis potiar. 32 | et quotiens mutare locum fastidia cogunt, 33 | transeo et alternis rure vel urbe fruor. 34 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.64.philemon.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Paulus vinctus Iesu Christi et Timotheus frater Philemoni dilecto et adiutori nostro; 2 | et Appiae sorori et Archippo commilitoni nostro et ecclesiae quae in domo tua est; 3 | gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo; 4 | gratias ago Deo meo semper memoriam tui faciens in orationibus meis; 5 | audiens caritatem tuam et fidem quam habes in Domino Iesu et in omnes sanctos; 6 | ut communicatio fidei tuae evidens fiat in agnitione omnis boni in nobis in Christo Iesu; 7 | gaudium enim magnum habui et consolationem in caritate tua quia viscera sanctorum requieverunt per te frater; 8 | propter quod multam fiduciam habentes in Christo Iesu imperandi tibi quod ad rem pertinet; 9 | propter caritatem magis obsecro cum sis talis ut Paulus senex nunc autem et vinctus Iesu Christi; 10 | obsecro te de meo filio quem genui in vinculis Onesimo; 11 | qui tibi aliquando inutilis fuit nunc autem et tibi et mihi utilis; 12 | quem remisi tu autem illum id est mea viscera suscipe; 13 | quem ego volueram mecum detinere ut pro te mihi ministraret in vinculis evangelii; 14 | sine consilio autem tuo nihil volui facere uti ne velut ex necessitate bonum tuum esset sed voluntarium; 15 | forsitan enim ideo discessit ad horam a te ut aeternum illum recipere; 16 | iam non ut servum sed plus servo carissimum fratrem maxime mihi quanto autem magis tibi et in carne et in Domino; 17 | si ergo habes me socium suscipe illum sicut me; 18 | si autem aliquid nocuit tibi aut debet hoc mihi inputa; 19 | ego Paulus scripsi mea manu ego reddam ut non dicam tibi quod et te ipsum mihi debes; 20 | ita frater ego te fruar in Domino refice viscera mea in Domino; 21 | confidens oboedientia tua scripsi tibi sciens quoniam et super id quod dico facies; 22 | simul autem et para mihi hospitium nam spero per orationes vestras donari me vobis; 23 | salutat te Epaphras concaptivus meus in Christo Iesu; 24 | Marcus Aristarchus Demas Lucas adiutores mei; 25 | gratia Domini nostri Iesu Christi cum spiritu vestro amen; 26 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.73a.epistle_of_paul_to_the_laodicians.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Paulus apostolus non ab hominibus neque per hominem sed per Iesum Christum, fratribus qui sunt Laodiciae. 2 | gratia vobis et pax a Deo Patre et Domino Iesu Christo. 3 | gratias ago Christo per omnem orationem meam, quod permanentes estis in eo et perseverantes in operibus eius, promissum expectantes in diem iudicii. 4 | neque destituant vos quorundam vaniloquia insinuantium, ut vos evertant a veritate evangelii quod a me praedicatur. 5 | et nunc faciet Deus, ut qui sunt ex me ad profectum veritatis evangelii deservientes et facientes benignitatem operum quae salutis vitae aeternae 6 | et nunc palam sunt vincula mea quae patior in Christo; quibus laetor et gaudeo. 7 | et hoc mihi est ad salutem perpetuam; quod ipsum factum orationibus vestris et administrantem Spiritum Sanctum, sive per vitam sive per mortem. 8 | est enim mihi vere vita in Christo et mori gaudium. 9 | et in ipsum in vobis faciet misericordiam suam, ut eandem dilectionem habeatis et sitis unianimes. 10 | ergo, dilectissimi, ut audistis praesentia mei, ita retinete et facite in timore Dei, et erit vobis vita in aeternum; 11 | est enim Deus qui operatur in vos. 12 | et facite sine retractu quaecumque facitis. 13 | et quod est, dilectissimi, gaudete in Christo. et praecavete sordidos in lucro. 14 | omnes sint petitiones vestrae palam apud Deum. et estote firmi in sensu Christi. 15 | et quae integra et vera et pudica et iusta et amabilia facite. 16 | et quae audistis et accepistis, in corde retinete, et erit vobis pax. 17 | salutate omnes fratres in osculo sancto. 18 | salutant vos sancti. 19 | gratia Domini Iesu cum spiritu vestro. 20 | et facite legi Colosensium vobis. 21 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.de_bissula.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Ausonius Paulo suo S. D. Pervincis tandem 1 et operta musarum mearum, quae initiorum velabat obscuritas, quamquam non profanus, irrumpis, Paule carissime, quamvis enim te non eius vulgi existimem, quod Horatius 2 arcet ingressu, tamen sua cuique sacra, neque idem Cereri, quod Libero, etiam sub isdem cultoribus, poematia, quae in alumnam meam luseram rudia et incohata ad domesticae solacium cantilenae, cum sine metu laterent 3 et arcana securitate fruerentur, proferre ad lucem caligantia coegisti. verecundiae meae scilicet spolium concupisti, aut, quantum tibi in me iuris esset, ab invito indicari. ne tu Alexandri Macedonis pervicaciam supergressus, qui, fatalis iugi lora cum solvere non posset, abscidit et Pythiae specum, quo die fas non erat patere, penetravit. Utere igitur ut tuis, pari iure, sed fiducia dispari: quippe tua possunt populum non timere; meis etiam intra me erubesco, vale. 2 | UT voluisti, Paule, cunctos Bissulae versus habes, lusimus quos in Suebae gratiam virgunculae, otium magis foventes, quam studentes gloriae, tu molestus flagitator lege molesta carmina, tibi, quod intristi, exedendum est 1: sic vetus verbum iubet, compedes, quas ipse fecit, ipsus ut gestet faber. 3 | CARMINIS incompti tenuem lecture libellum, pone supercilium, seria contractis expende poemata rugis: nos Thymelen sequimur. Bissula in hoc scedio cantabitur, haut Erasinus: admoneo, ante bibas, ieiunis nil scribo; meum post pocula si quis legerit, hic sapiet. sed magis hic sapiet, si dormiet et putet ista somnia missa sibi. 4 | BISSULA, trans gelidum stirpe et lare prosata Rhenum, conscia nascentis Bissula Danuvii, capta manu, sed missa manu dominatur in eius deliciis, cuius bellica praeda fuit. matre carens, nutricis egens, quae nescit herai imperium, domini quae regit ipsa domum,1 fortunae ac patriae quae nulla obprobria sensit, illico inexperto libera servitio, sic Latiis mutata bonis, Germana maneret ut facies, oculos caerula, flava comas. ambiguam modo lingua facit, modo forma puellam: haec Rheno genitam praedicat, haec Latio. 5 | DELICIUM, blanditiae, ludus, amor, voluptas, barbara, sed quae Latias vineis alumna pupas, Bissula, nomen tenerae rusticulum puellae, horridulum non solitis, sed domino venustum. 6 | BISSULA nec ceris nec fuco imitabilis ullo naturale decus fictae non commodat arti. sandyx et cerusa, alias simulate puellas: temperiem hanc vultus nescit manus, ergo age, pictor, puniceas confunde rosas et lilia misce, quique erit ex illis color aeris, ipse sit oris. 7 | PINGERE si nostram, pictor, meditaris alumnam, aemula Cecropias ars imitetur apes. 8 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.oratio_consulis_ausonii_versibus_rhopalicis.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Spes, deus, aeternae stationis conciliator: 2 | si castis precibus veniales invigilamus, 3 | his, pater, oratis placabilis adstipulare. 4 | Da, Christe, specimen cognoscier inreprehensum, 5 | rex bone, cultorum famulantum vivificator. 6 | cum patre maiestas altissima, non generate.2 7 | Da trinum columen paraclito consociante, 8 | ut longum celebris devotio continuetur: 9 | ad temet properant vigilatum convenienter. 10 | Nox lucem revehet funalibus anteferendam, 11 | nox lumen pariens credentibus indubitatum, 12 | nox flammis operum meditatrix sidereorum. 13 | Tu mensis dirimis ieiunia relligiosa, 14 | tu bona promittens surgentia concelebraris: 15 | da, rector, modicos effarier omnipotentem. 16 | Fons tuus emundat recreatu iustificatos, 17 | dans mentem oblitam positorum flagitiorum, 18 | dans agnos niveos splendescere purificatos. 19 | Lux verbo inducta,3 peccantibus auxiliatrix, 20 | ut nova Iordanis ablutio, sanctificavit, 21 | cum sua dignati tinguentia promeruerunt. 22 | Et Christus regimen elementis inrequietis 23 | fert undam medici baptismatis intemerati, 24 | ut noxam auferret mortalibus extenuatam. 25 | Crux poenae extremum properata inmaculato, 26 | ut vitam amissam renovaret mortificatus, 27 | tot rerum titulis obnoxius immodicarum. 28 | Quis digne domino praeconia continuabit? 29 | an terra humano locupletat commemoratu, 30 | quem vocum resonant modulatus angelicarum? 31 | Dans aulam Stephano pretiosam dilapidato, 32 | dans claves superas cathedrali incohatori, 33 | quin Paulum infestum copulasti adglomeratu. 34 | Fit doctor populi lapidantum constimulator, 35 | ut latro confessor paradisum participavit, 36 | sic, credo, adnectens dirissima clarificandis. 37 | Nos seros famulos adcrescere perpetieris 38 | sub tali edoctos antistite relligionis; 39 | da sensum solida stabilitum credulitate. 40 | Fac iungar numero redivivo glorificatus, 41 | ad- caelum invitans consortia terrigenarum, 42 | SPES, DEUS, AETERNAE STATIONIS CONCILIATOR! 43 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/gellius.attic_nights.part.8.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | HESTERNA noctu rectene an cum vitio dicatur et quaenam super istis verbis grammatica traditio sit; item quod decemviri in XII. Tabulis nox pro noctu dixerunt. 2 | QUAE mihi decem verba ediderit Favorinus, quae usurpentur quidem a Graecis, sed sint adulterina et barbara; quae item a me totidem acceperit, quae ex medio communique usu Latine loquentium minime Latina sint neque in veterum libris reperiantur. 3 | QUAE in modum et quam severe increpuerit audientibus nobis Peregrinus philosophus adulescentem Romanum ex equestri familia, stantem segnem apud se et assidue oscitantem. Et adsiduo oscitantem vidit, atque illius quidem delicatissimas mentis et corporis halucinationes. 4 | QUOD Herodotus, scriptor historiae memoratissimus, parum vere dixerit unam solamque pinum arborum omnium caesam numquam denuo ex isdem radicibus pullulare; et quod item de aqua pluviali et nive rein non satis exploratam pro comperta posuerit. 5 | QUID illud sit, quod Vergilius caelum stare pulvere, et quod Lucilius pectus sentibus stare dixit. 6 | CUM post offensiunculas in gratiam redeatur, expostulationes fieri mutuas minime utile esse, superque ea re et sermo Tauri expositus et verba ex Theophrasti libro sumpta; et quid M. quoque Cicero de amore amicitiae senserit, cum ipsius verbis additum. 7 | Ex Aristotelis libro, qui περὶ μνήμης inscriptus est, cognita acceptaque de natura memoriae et habitu; atque inibi alia quaedam de exuberantia aut interitu eius lecta auditaque. 8 | QUID mihi usu venerit, interpretari et quasi effingere volenti locos quosdam Platonicos Latina oratione. 9 | QUOD Theophrastus, philosophus omnis suae aetatis facundissimus, verba pauca ad populum Atheniensem facturus, deturbatus verecundia obticuerit; quodque idem hoc Demostheni apud Philippum regem verba facienti evenerit. 10 | QUALIS mihi fuerit in oppido Eleusino disceptatio cum grammatico quodam praestigioso, tempora verborum et puerilia meditamenta ignorante, remotarum autem quaestionum nebulas et formidines capiendis imperitorum animis ostentante. halophantam mendaeem velit. 11 | QUAM festive responderit Xanthippae uxori Socrates, petenti ut per Dionysia largiore sumptu cenitarent. 12 | QUID significet in veterum libris scriptum plerique omnes; et quod ea verba accepta a Graecis videntur. 13 | Cupsones, quod homines Afri dicunt, non esse verbum Poenicum, sed Graecum. 14 | LEPIDISSIMA altercatio Favorini philosophi adversus quendam intempestivum de ambiguitate verborum disserentem; atque inibi verba quaedam ex Naevio poeta et Cn. Gellio non usitate collocata; atque ibidem a P. Nigidio origines vocabulorum exploratae. 15 | QUIBUS modis ignominiatus tractatusque sit a C. Caesare Laberius poeta; atque inibi appositi versus super eadem re eiusdem Laberii. Historia ex libris Heraclidae Pontici iucunda memoratu et miranda. 16 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.36.obadiah.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | visio Abdiae haec dicit Dominus Deus ad Edom auditum audivimus a Domino et legatum ad gentes misit surgite et consurgamus adversum eum in proelium; 2 | ecce parvulum te dedi in gentibus contemptibilis tu es valde; 3 | superbia cordis tui extulit te habitantem in scissuris petrae exaltantem solium suum qui dicit in corde suo quis detrahet me in terram; 4 | si exaltatus fueris ut aquila et si inter sidera posueris nidum tuum inde detraham te dicit Dominus; 5 | si fures introissent ad te si latrones per noctem quomodo conticuisses nonne furati essent sufficientia sibi si vindemiatores introissent ad te numquid saltim racemos reliquissent tibi; 6 | quomodo scrutati sunt Esau investigaverunt abscondita eius; 7 | usque ad terminum emiserunt te omnes viri foederis tui inluserunt tibi invaluerunt adversum te viri pacis tuae qui comedunt tecum ponent insidias subter te non est prudentia in eo; 8 | numquid non in die illa dicit Dominus perdam sapientes de Idumea et prudentiam de monte Esau; 9 | et timebunt fortes tui a meridie ut intereat vir de monte Esau; 10 | propter interfectionem et propter iniquitatem in fratrem tuum Iacob operiet te confusio et peribis in aeternum; 11 | in die cum stares adversus quando capiebant alieni exercitum eius et extranei ingrediebantur portas eius et super Hierusalem mittebant sortem tu quoque eras quasi unus ex eis; 12 | et non despicies in die fratris tui in die peregrinationis eius et non laetaberis super filios Iuda in die perditionis eorum et non magnificabis os tuum in die angustiae; 13 | neque ingredieris portam populi mei in die ruinae eorum neque despicies et tu in malis eius in die vastitatis illius et non emitteris adversum exercitum eius in die vastitatis illius; 14 | neque stabis in exitibus ut interficias eos qui fugerint et non concludes reliquos eius in die tribulationis; 15 | quoniam iuxta est dies Domini super omnes gentes sicut fecisti fiet tibi retributionem tuam convertet in caput tuum; 16 | quomodo enim bibisti super montem sanctum meum bibent omnes gentes iugiter et bibent et absorbent et erunt quasi non sint; 17 | et in monte Sion erit salvatio et erit sanctus et possidebit domus Iacob eos qui se possederant; 18 | et erit domus Iacob ignis et domus Ioseph flamma et domus Esau stipula et succendentur in eis et devorabunt eos et non erunt reliquiae domus Esau quia Dominus locutus est; 19 | et hereditabunt hii qui ad austrum montem Esau et qui in campestribus Philisthim et possidebunt regionem Ephraim et regionem Samariae et Beniamin possidebit Galaad; 20 | et transmigratio exercitus huius filiorum Israhel omnia Chananeorum usque ad Saraptham et transmigratio Hierusalem quae in Bosforo est possidebit civitates austri; 21 | et ascendent salvatores in montem Sion iudicare montem Esau et erit Domino regnum; 22 | -------------------------------------------------------------------------------- /.gitignore: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | # Byte-compiled / optimized / DLL files 2 | __pycache__/ 3 | *.py[cod] 4 | *$py.class 5 | 6 | # C extensions 7 | *.so 8 | 9 | # Distribution / packaging 10 | .Python 11 | build/ 12 | develop-eggs/ 13 | dist/ 14 | downloads/ 15 | eggs/ 16 | .eggs/ 17 | lib/ 18 | lib64/ 19 | parts/ 20 | sdist/ 21 | var/ 22 | wheels/ 23 | share/python-wheels/ 24 | *.egg-info/ 25 | .installed.cfg 26 | *.egg 27 | MANIFEST 28 | 29 | # PyInstaller 30 | # Usually these files are written by a python script from a template 31 | # before PyInstaller builds the exe, so as to inject date/other infos into it. 32 | *.manifest 33 | *.spec 34 | 35 | # Installer logs 36 | pip-log.txt 37 | pip-delete-this-directory.txt 38 | 39 | # Unit test / coverage reports 40 | htmlcov/ 41 | .tox/ 42 | .nox/ 43 | .coverage 44 | .coverage.* 45 | .cache 46 | nosetests.xml 47 | coverage.xml 48 | *.cover 49 | *.py,cover 50 | .hypothesis/ 51 | .pytest_cache/ 52 | cover/ 53 | 54 | # Translations 55 | *.mo 56 | *.pot 57 | 58 | # Django stuff: 59 | *.log 60 | local_settings.py 61 | db.sqlite3 62 | db.sqlite3-journal 63 | 64 | # Flask stuff: 65 | instance/ 66 | .webassets-cache 67 | 68 | # Scrapy stuff: 69 | .scrapy 70 | 71 | # Sphinx documentation 72 | docs/_build/ 73 | 74 | # PyBuilder 75 | .pybuilder/ 76 | target/ 77 | 78 | # Jupyter Notebook 79 | .ipynb_checkpoints 80 | 81 | # IPython 82 | profile_default/ 83 | ipython_config.py 84 | 85 | # pyenv 86 | # For a library or package, you might want to ignore these files since the code is 87 | # intended to run in multiple environments; otherwise, check them in: 88 | # .python-version 89 | 90 | # pipenv 91 | # According to pypa/pipenv#598, it is recommended to include Pipfile.lock in version control. 92 | # However, in case of collaboration, if having platform-specific dependencies or dependencies 93 | # having no cross-platform support, pipenv may install dependencies that don't work, or not 94 | # install all needed dependencies. 95 | #Pipfile.lock 96 | 97 | # poetry 98 | # Similar to Pipfile.lock, it is generally recommended to include poetry.lock in version control. 99 | # This is especially recommended for binary packages to ensure reproducibility, and is more 100 | # commonly ignored for libraries. 101 | # https://python-poetry.org/docs/basic-usage/#commit-your-poetrylock-file-to-version-control 102 | #poetry.lock 103 | 104 | # PEP 582; used by e.g. github.com/David-OConnor/pyflow 105 | __pypackages__/ 106 | 107 | # Celery stuff 108 | celerybeat-schedule 109 | celerybeat.pid 110 | 111 | # SageMath parsed files 112 | *.sage.py 113 | 114 | # Environments 115 | .env 116 | .venv 117 | env/ 118 | venv/ 119 | ENV/ 120 | env.bak/ 121 | venv.bak/ 122 | 123 | # Spyder project settings 124 | .spyderproject 125 | .spyproject 126 | 127 | # Rope project settings 128 | .ropeproject 129 | 130 | # mkdocs documentation 131 | /site 132 | 133 | # mypy 134 | .mypy_cache/ 135 | .dmypy.json 136 | dmypy.json 137 | 138 | # Pyre type checker 139 | .pyre/ 140 | 141 | # pytype static type analyzer 142 | .pytype/ 143 | 144 | # Cython debug symbols 145 | cython_debug/ 146 | 147 | # PyCharm 148 | .idea/ 149 | 150 | # Project-specific 151 | utils/update_tesserae_texts.log 152 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.72.jude.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Iudas Iesu Christi servus frater autem Iacobi his qui in Deo Patre dilectis et Iesu Christo conservatis vocatis; 2 | misericordia vobis et pax et caritas adimpleatur; 3 | carissimi omnem sollicitudinem faciens scribendi vobis de communi vestra salute necesse habui scribere vobis deprecans supercertari semel traditae sanctis fidei; 4 | subintroierunt enim quidam homines qui olim praescripti sunt in hoc iudicium impii Dei nostri gratiam transferentes in luxuriam et solum Dominatorem et Dominum nostrum Iesum Christum negantes; 5 | commonere autem vos volo scientes semel omnia quoniam Iesus populum de terra Aegypti salvans secundo eos qui non crediderunt perdidit; 6 | angelos vero qui non servaverunt suum principatum sed dereliquerunt suum domicilium in iudicium magni diei vinculis aeternis sub caligine reservavit; 7 | sicut Sodoma et Gomorra et finitimae civitates simili modo exfornicatae et abeuntes post carnem alteram factae sunt exemplum ignis aeterni poenam sustinentes; 8 | similiter et hii carnem quidem maculant dominationem autem spernunt maiestates autem blasphemant; 9 | cum Michahel archangelus cum diabolo disputans altercaretur de Mosi corpore non est ausus iudicium inferre blasphemiae sed dixit imperet tibi Dominus; 10 | hii autem quaecumque quidem ignorant blasphemant quaecumque autem naturaliter tamquam muta animalia norunt in his corrumpuntur; 11 | vae illis quia via Cain abierunt et errore Balaam mercede effusi sunt et contradictione Core perierunt; 12 | hii sunt in epulis suis maculae convivantes sine timore semet ipsos pascentes nubes sine aqua quae a ventis circumferuntur arbores autumnales infructuosae bis mortuae eradicatae; 13 | fluctus feri maris despumantes suas confusiones sidera errantia quibus procella tenebrarum in aeternum servata est; 14 | prophetavit autem et his septimus ab Adam Enoc dicens ecce venit Dominus in sanctis milibus suis; 15 | facere iudicium contra omnes et arguere omnes impios de omnibus operibus impietatis eorum quibus impie egerunt et de omnibus duris quae locuti sunt contra eum peccatores impii; 16 | hii sunt murmuratores querellosi secundum desideria sua ambulantes et os illorum loquitur superba mirantes personas quaestus causa; 17 | vos autem carissimi memores estote verborum quae praedicta sunt ab apostolis Domini nostri Iesu Christi; 18 | quia dicebant vobis quoniam in novissimo tempore venient inlusores secundum sua desideria ambulantes impietatum; 19 | hii sunt qui segregant animales Spiritum non habentes; 20 | vos autem carissimi superaedificantes vosmet ipsos sanctissimae vestrae fidei in Spiritu Sancto orantes; 21 | ipsos vos in dilectione Dei servate; 22 | et hos quidem arguite iudicatos; 23 | illos vero salvate de igne rapientes aliis autem miseremini in timore odientes et eam quae carnalis est maculatam tunicam; 24 | ei autem qui potest vos conservare sine peccato et constituere ante conspectum gloriae suae inmaculatos in exultatione; 25 | soli Deo salvatori nostro per Iesum Christum Dominum nostrum gloria magnificentia imperium et potestas ante omne saeculum et nunc et in omnia saecula amen; 26 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/dracontius.romulea.part.4.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Iuppiter omnipotens, celsi moderator Olympi, 2 | Cur mihi uiperei fetus mala fata minantur? 3 | Te regnante, parens, in me coniurat iniqua 4 | Serpentum cristata manus; sed forte superbi 5 | Nunc caelum, terras, pontum, fulmenque trisulcum 6 | Heredes et Iuno tenent, seu fulgidus ortu 7 | Desilis ad terras, seu iam defessus anheli 8 | Sideris occasu maestus tua regna relinquis. 9 | Paenitet, alme parens, uestra de stirpe creatum 10 | Alciden, quia nullus honos et mille pericla. 11 | Nam quodcumque malum superas euincit in auras, 12 | Herculis hostis erit. Per nos nam bella geruntur, 13 | Iuno nouerca furens potuit quae uicta parare 14 | Priuigno (natum quem comprobat esse Tonantis, 15 | Dum nobis immensa iubet); me quoque triumphis 16 | Horrida bella manent, et nunquam stare licebit 17 | Hoste sine, trucibusque diu concurrere monstris 18 | Compellor. Genitor, te in nosmet pessima coniux 19 | Horrescit: misero semper tu causa pericli es. 20 | Nam mihi reptanti tumida ceruice dracones 21 | Iuno duos misit, quis frontem crista tegebat, 22 | Flammea lux oculis, pro spumis taetra uenena, 23 | Sibila uibrabant linguis sub dente trisulcis: 24 | Terror erat uisus cunctis sonitusque draconum. 25 | Quos manibus ridens compressi paruulus ambos. 26 | Hi tribuere mihi primum pro morte triumphum 27 | Et letum, non praeda fui Iunonis alumnis. 28 | Hostes deesse mihi dixi post bella leonis, 29 | Quem nullo mucrone peti nec retibus ullis 30 | Implicui: fretus manibus nec Maurus ad illum, 31 | Cuius pelle tegor. Nunc fortiter ecce tabescens 32 | Tertia bella gero, quae caedes passa resurgunt. 33 | En totiens percussa lues magis extitit ardens 34 | Et nunquam sternenda uenit. Pro fata nefanda, 35 | Vincere peius erit: propriis nam uiribus ipse 36 | Impugnor. Saeuos gladius mihi suggerit hostes, 37 | Non rapit ecce meus, sed proelia uicta reformat. 38 | Huc quicunque deus frater mihi summus Olympo es, 39 | Huc ades et miseri tandem succurre periclis; 40 | Sed quaeso uenias soboles ut nulla nouercae, 41 | Quamuis sis frater. Iam tu succurre, Minerua 42 | Bellipotens, patrius cui casside fulgurat ardor, 43 | Quae clipeo rutilante tonas, quae fulmina uibras, 44 | Pectore saxifico cui militat impia Gorgon. 45 | Intemerata soror de uertice missa Tonantis, 46 | Sudori succurre meo. Quibus artibus angues 47 | Extinguam, qui sponte petunt mucronis acumen? 48 | Vt crescunt gaudentque mori fera colla draconum! 49 | Caesa uigent, alter surgit de uulnere serpens. 50 | Consilium mihi uirgo dedit: "Quia mucro laborat 51 | Incassum, gelida flammis exure uenena 52 | Et praestent cum morte rogos; caput omne perurat 53 | Ignis edax anguesque crement post uulnera flammae". -------------------------------------------------------------------------------- /texts/horace.carmen_saeculare.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Phoebe silvarumque potens Diana, 2 | Lucidiim caeli decus, o colendi 3 | Semper et culti, date quae precamur 4 | Tempore sacro, 5 | Quo Sibyllini monuere versus 6 | Virgines lectas puerosque castos 7 | Dis quibus septem placuere colles 8 | Dicere carmen. 9 | Alme Sol, curru nitido diem qui 10 | Promis et celas aliusque et idem 11 | Nasceris, possis nihil urbe Roma 12 | Visere maius ! 13 | Rite maturos aperire partus 14 | Lenis, Ilithyia, tuere matres, 15 | Sive tu Lucina probas vocari 16 | Seu Genitalis : 17 | Diva, producas subolem patrumque 18 | Prosperes decreta super iugandis 19 | Feminis prolisque novae feraci 20 | Lege marita, 21 | Certus undenos deciens per annos 22 | Orbis ut cantus ref eratque ludos 23 | Ter die claro totiensque grata 24 | Nocte frequentes. 25 | Vosque veraces cecinisse, Parcae, 26 | Quod semel dictumst stabilisque reruni 27 | Terminus servet, bona iam peractis 28 | lungite fata. 29 | Fertilis frugum pecorisque tellus 30 | Spicea donet Cererem corona ; 31 | Nutriant fetus et aquae salubres 32 | Et Iovis aurae. 33 | Condito mitis placidusque telo 34 | Supplices audi pueros, Apollo ; 35 | Siderum regina bicornis, audi, ' 36 | Luna, puellas : 37 | Koma si vestrumst opus, Iliaeque 38 | Litus Etruscum tenuere turmae, 39 | Iussa pars mutare Lares et urbem 40 | Sospite cursu, 41 | Cui per ardentem sine fraude Troiam 42 | Castus Aeneas patriae superstes 43 | Liberum munivit iter, daturus 44 | Plura relictis : 45 | Di, probos mores docili iuventae, 46 | Di, senectuti placidae quietem, 47 | Romulae genti date remque prolemque 48 | Et decus omne. 49 | Quaeque vos bobus veneratur albis 50 | Clarus Anchisae Venerisque sanguis, 51 | Impetret, bellante prior, iacentem 52 | Lenis in hostem. 53 | iam mari terraque manus potentes 54 | Medus Albanasque timet secures, 55 | lam Scythae respousa petunt superbi 56 | Nuper, et Indi. 57 | lam Fides et Pax et Honor Pudorque 58 | Priscus et neglecta redire Virtus 59 | Audet, adparetque beata pleno 60 | Copia cornu. 61 | Augur et fulgente decorus arcu 62 | Phoebus acceptusque novem Camenis, 63 | Qui salutari levat arte fessos 64 | Corporis artus, 65 | Si Palatinas videt aequus arces, 66 | Rem que Romanam Latiumque felix 67 | Alterura in lustrum meliusque semper 68 | Prorogat aevum. 69 | Quaeque Aventinum tenet Algiduinque, 70 | Quindecim Diana preces virorum 71 | Curat et votis puerorum arnicas 72 | Adplicat aures. 73 | Haec Tovem sentire deosque cunctos 74 | Spem bonam cer tarn que domum reporto, 75 | Doctus et Phoebi chorus et Dianae 76 | Dicere laudes. 77 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/boethius.utrum_pater.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Amicii Manlii Severini Boethii V.C. et inl. excons. ord. patricii ad Iohannem Diaconum utrum pater et filius et spiritus sanctus de diuinitate substantialiter praedicentur 2 | quaero an pater et filius ac spiritus sanctus de diuinitate substantialiter praedicentur an alio quolibet modo; uiamque indaginis hinc arbitror esse sumendam, unde rerum omnium manifestum constat exordium, id est 3 | ab ipsis catholicae fidei fundamentis. Si igitur interrogem, an qui dicitur pater substantia sit, respondetur esse substantia. Quod si quaeram, an filius substantia sit, idem dicitur. Spiritum quoque sanctum substantiam esse nemo dubitauerit. Sed cum rursus 4 | colligo patrem filium spiritum sanctum, non plures sed una occurrit esse substantia. Una igitur substantia trium nec separari ullo modo aut disiungi potest nec uelut partibus in unum coniuncta est, sed est una simpliciter. Quaecumque igitur de diuina 5 | substantia praedicantur, ea tribus oportet esse communia; idque signi erit quae sint quae de diuinitatis substantia praedicentur, quod quaecumque hoc modo dicuntur, de singulis in unum collectis tribus singulariter praedicabuntur. Hoc modo si dicimus: Pater 6 | deus est, filius deus est, spiritus sanctus deus est,” pater filius ac spiritus sanctus unus deus. Si igitur eorum una deitas una substantia est, licet dei nomen de diuinitate substantialiter praedicari. Ita pater ueritas est, filius ueritas est, spiritus 7 | sanctus ueritas est; pater filius et spiritus sanctus non tres ueritates sed una ueritas est. Si igitur una in his substantia una est ueritas, necesse est ueritatem substantialiter praedicari. De bonitate de incommutabilitate de iustitia de omnipotentia ac de ceteris 8 | omnibus quae tam de singulis quam de omnibus singulariter praedicamus manifestum est substantialiter dici. Vnde apparet ea quae cum in singulis separatim dici conuenit nec tamen in omnibus dici queunt, non substantialiter praedicari sed alio modo; 9 | qui uero iste sit, posterius quaeram. Nam qui pater est, hoc uocabulum non transmittit ad filium neque ad spiritum sanctum. Quo fit ut non sit substantiale nomen hoc inditum; nam si substantiale esset, ut deus ut ueritas ut iustitia ut ipsa quoque substantia, 10 | de ceteris diceretur. Item filius solus hoc recipit nomen neque cum aliis iungit sicut in deo, sicut in ueritate, sicut in ceteris quae superius dixi. Spiritus quoque non est idem qui pater ac filius. Ex his igitur intellegimus 11 | patrem ac filium ac spiritum sanctum non de ipsa diuinitate substantialiter dici sed alio quodam modo; si enim substantialiter praedicaretur, et de singulis et de omnibus singulariter diceretur. Haec uero ad aliquid dici manifestum est; nam et pater alicuius 12 | pater est et filius alicuius filius est, spiritus alicuius spiritus. Quo fit, ut ne trinitas quidem substantialiter de deo praedicetur; non enim pater trinitas (qui enim pater est, filius ac spiritus sanctus non est) nec trinitas filius nec trinitas spiritus sanctus 13 | secundum eundem modum, sed trinitas quidem in personarum pluralitate consistit, unitas uero in substantiae simplicitate. Quod si personae diuisae sunt, substantia uero indiuisa sit, necesse est quod uocabulum ex personis 14 | originem capit id ad substantiam non pertinere; at trinitatem personarum diuersitas fecit, trinitas igitur non pertinet ad substantiam. Quo fit ut neque pater neque filius neque spiritus sanctus neque trinitas de deo substantialiter praedicetur, sed ut dictum est 15 | ad aliquid. Deus uero ueritas iustitia bonitas omnipotentia substantia inmutabilitas uirtus sapientia et quicquid huiusmodi excogitari potest substantialiter de diuinitate dicuntur. Haec si se recte et ex fide habent, ut me instruas peto; aut si aliqua re forte 16 | diuersus es, diligentius intuere quae dicta sunt et fidem si poterit rationemque coniunge. 17 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.epicedion_in_patrem.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Post deum semper patrem colui secundamque reverentiam genitori meo debui, sequitur ergo hanc summi dei venerationem epicedion patris mei. titulus a Graecis auctoribus defunctorum honri dicatus, non ambitiosus, sed religiosus: quem commendo lectori meo, sive is filius est seu pater sive utrumque, neque, ut laudet, exigo; set, ut amet, postulo, neque vero nunc patrem meum laudo, quod ille non eget et ego functum oblectatione viventium onerare non debeo, neque dico nisi quod agnoscunt, qui parti aetatis eius interfuerunt. falsum me autem morte eius obita dicere et verum tacere eiusdem piaculi existimo, imagini ipsius hi versus subscripti sunt neque minus in opusculorum meorum seriem relati. alia omnia mea displicent mihi; hoc relegisse amo. 2 | Nomen ego Ausonius, non ultimus arte medendi 3 | et, mea si nosses tempora, primus eram. 4 | vicinas urbes colui patriaque domoque, 5 | Vasates patria, sed lare Burdigalam, 6 | curia me duplex et uterque senatus habebat 7 | muneris exsortem, nomine participem, 8 | non opulens nec egens, parcus sine sordibus egi: 9 | victum, habitum, mores semper eadem habui, 10 | sermone inpromptus Latio, verum Attica lingua 11 | suffecit culti vocibus eloquii. 12 | optuli opem cunctis poscentibus artis inemptae 13 | officiumque meum cum pietate fuit. 14 | iudicium de me studui praestare bonorum: 15 | ipse mihi numquam, iudice me, placui. 16 | officia in multos diverso debita cultu 17 | personis, meritis, tempore distribui, 18 | litibus abstinui: non auxi, non minui rem; 19 | indice me nullus, set neque teste, perit, 20 | invidi numquam; cupere atque ambire refugi; 21 | iurare aut falsum dicere par habui. 22 | factio me sibi non, non coniuratio iunxit: 23 | sincero colui foedere amicitias, 24 | felicem scivi non qui, quod vellet, haberet, 25 | set qui per fatum non data non cuperet. 26 | non occursator, non garrulus, obvia cernens, 27 | valvis et velo condita non adii. 28 | famam, quae posset vitam lacerare bonorum, 29 | non finxi et, veram si scierim, tacui, 30 | ira procul, spes vana procul, procul anxia cura 31 | inque bonis hominum gaudia falsa procul. 32 | vitati coetus eiuratique tumultus 33 | et semper fictae principum amicitiae, 34 | deliquisse nihil numquam laudem esse putavi 35 | atque bonos mores legibus antetuli. 36 | irasci promptus properavi condere motum 37 | atque mihi poenas pro levitate dedi. 38 | coniugium per lustra novem sine crimine concors 39 | unum habui: gnatos quattuor edidimus. 40 | prima obiit lactans; at qui fuit ultimus aevi, . 41 | pubertate rudi non rudis interiit. 42 | maximus ad summum columen pervenit honorum, 43 | praefectus Gallis et Libyae et Latio, 44 | tranquillus, clemens, oculis, voce, ore serenus, 45 | in genitore suo mente animoque puer. 46 | huius ego et natum et generum pro consule vidi; 47 | consul ut ipse foret, spes mihi certa fuit. 48 | matronale decus possedit filia, cuius 49 | egregia et nuptae laus erat et viduae, 50 | quae nati generique et progeneri simul omnium 51 | multiplici inlustres vidit honore domos. 52 | ipse nec adfectans nec detrectator honorum 53 | praefectus magni nuncupor Illyrici, 54 | haec me fortunae larga indulgentia suasit 55 | numine adorato vitae obitum petere, 56 | ne fortunatae spatium inviolabile vitae 57 | fatali morsu stringeret ulla dies. 58 | optinui auditaeque preces: spem, vota, timorem 59 | sopitus placido fine relinquo aliis, 60 | inter maerentes, sed non ego maestus, amicos 61 | dispositis iacui funeris arbitriis. 62 | nonaginta annos baculo sine, corpore toto 63 | exegi, cunctis integer officiis, 64 | haec quicumque leges, non aspernabere fari: 65 | talis vita tibi, qualia vota mihi. 66 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.praefatiunculae.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Ausonius genitor nobis, ego nomine eodem: 2 | qui sim, qua secta, stirpe, lare et patria, 3 | adscripsi, ut nosses, bone vir, quicumque fuisses, 4 | et notum memori me coleres animo. 5 | Vasates patria est patri, gens Haedua matri 6 | de patre, Tarbellis set genetrix ab Aquis, 7 | ipse ego Burdigalae genitus: divisa per urbes 8 | quattuor antiquas stirpis origo meae. 9 | hinc late fusa est cognatio; nomina multis 10 | ex nostra, ut placitum, ducta domo veniant: 11 | derivata aliis, nobis ab stemmate primo 12 | et non cognati, sed genetiva, placent, 13 | set redeo ad seriem. genitor studuit medicinae, 14 | disciplinarum quae dedit una deum. 15 | nos ad grammaticen studium convertimus et mox 16 | rhetorices etiam, quod satis, attigimus. 17 | nec fora non celebrata mihi, set cura docendi 18 | cultior, et nomen grammatici merui 19 | non tam grande quidem, quo gloria nostra subiret 20 | Aemilium aut Scaurum Berytiumve Probum, 21 | sed quo nostrates, Aquitanica nomina, multos 22 | conlatus, set non subditus, adspicerem. 23 | Exactisque dehinc per trina decennia fastis 24 | deserui doctor municipalem operam, 25 | aurea et Augusti palatia iussus adire 26 | Augustam subolem grammaticus docui, 27 | mox etiam rhetor, nec enim fiducia nobis 28 | vana aut non solidi gloria iudicii, 29 | cedo tamen fuerint fama potiore magistri, 30 | dum nulli fuerit discipulus melior. 31 | Alcides Atlantis et Aeacides Chironis, 32 | paene Iove iste satus, filius ille Iovis, 33 | Thessaliam Thebasque suos habuere penates: 34 | at meus hic toto regnat in orbe suo. 35 | cuius ego comes et quaestor et, culmen honorum, 36 | praefectus Gallis et Libyae et Latio 37 | et, prior indeptus fasces Latiamque curulem, 38 | consul, collega posteriore, fui. 39 | Hic ergo Ausonius: sed tu ne temne, quod ultro 40 | patronum nostris te paro carminibus. 41 | PECTORIS ut nostri sedem colis, alme Syagri, 42 | communemque habitas alter ego Ausonium: 43 | sic etiam nostro praefatus habebere libro, 44 | differat ut nihilo, sit tuus anne meus. 45 | Theodosius Augustus Ausonio parenti salutem. 1 Amor meus qui in te est et admiratio ingenii atque eruditionis tuae, quae multo maxima sunt, fecit, parens iucundissime, ut morem principibus aliis solitum sequestrarem familiaremque sermonem autographum ad te transmitterem, postulans pro iure non equidem regio, sed illius privatae inter nos caritatis, ne fraudari me scriptorum tuorum lectione patiaris, quae olim mihi cognita et iam per tempus oblita rursum desidero, non solum ut, quae sunt nota, recolantur, sed etiam ut ea, quae fama celebri adiecta memorantur, accipiam, quae tu de promptuario scriniorum tuorum, qui me amas, libens imperties, secutus exempla auctorum optimorum, quibus par esse meruisti: qui Octaviano Augusto rerum potienti certatim opera sua tradebant, nullo fine in eius honorem multa condentes. qui illos haut sciam an aequaliter atque ego te admiratus sit, certe non amplius diligebat, vale parens. 46 | agricolam si flava Ceres dare semina terrae, 47 | Gradivus iubeat si capere arma ducem, 48 | solvere de portu classem Neptunus inermem: 49 | fidere tam fas est, quam dubitare nefas, 50 | insanum quamvis hiemet mare crudaque tellus 51 | seminibus, bello nec satis apta manus, 52 | nil dubites auctore bono. mortalia quaerunt 53 | consilium, certus iussa capesse dei. 54 | scribere me Augustus iubet et mea carmina poscit 55 | paene rogans: blando vis latet imperio. 56 | non habeo ingenium, Caesar sed iussit: habebo. 57 | cur me posse negem, posse quod ille putat? 58 | invalidas vires ipse excitat et iuvat idem, 59 | qui iubet: obsequium sufficit esse meum. 60 | non tutum renuisse deo. laudata pudoris 61 | saepe mora est, quotiens contra parem dubites. 62 | Quin etiam non iussa parant erumpere dudum 63 | carmina, quis nolit Caesaris esse liber, 64 | ne ferat indignum vatem centumque lituras, 65 | mutandas semper deteriore nota? 66 | tu modo te iussisse, pater Romane, memento 67 | inque meis culpis da tibi tu veniam. 68 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.precationes.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | IANUARIAS FASCIBUS SUMPTIS 2 | IANE, VENI: NOVUS ANNE, VENI: RENOVATE VENI, SOL. 3 | consulis Ausonii Latiam visure curulem, 4 | ecquid ab Augusta nunc maiestate secundum 5 | quod mireris, habes? Roma illa domusque Quirini 6 | et toga purpurei rutilans praetexta senati 7 | hoc apice aeternis signat sua tempora fastis. IANE, VENI: NOVUS ANNE, VENI: RENOVATE VENI, SOL.1 skipl 48 prevline=8 10 8 | Anne, bonis coepte auspiciis, da vere salubri 9 | apricas ventorum animas, da roscida Cancro 10 | solstitia et gelidum Boream Septembribus horis, 11 | mordeat autumnis frigus subtile pruinis 12 | et tenuata moris cesset mediocribus aestas, 13 | sementem Notus umificet, sit bruma nivalis, 14 | dum pater antiqui renovatur Martius anni. IANE, VENI: NOVUS ANNE, VENI: RENOVATE VENI, SOL. 15 | Spiret odorato florum nova gratia Maio, 16 | Iulius et segetes coquat et mare temperet Euris, skipl 48 prevline=18 20 17 | Sirius ardentem non augeat igne Leonem, 18 | discolor arboreos variet Pomona sapores, 19 | mitiget autumnus, quod maturaverit aestas, 20 | et genialis hiems parta sibi dote fruatur, 21 | pacem mundus agat nec turbida sidera regnent. IANE, VENI: NOVUS ANNE, VENI: RENOVATE VENI, SOL. skipl 50 prevline=24 26 22 | Nulla tuos, Gradive, offendat stella penates, 23 | quae non aequa tibi; non Cynthia, non celer Arcas 24 | finitimus terris; non tu, Saturne, supremo 25 | ultime circuitu: procul a Pyroente remotus 26 | tranquillum properabis iter. vos comminus ite, 27 | stella salutigeri Iovis et Cythereie Vesper: 28 | non umquam hospitibus facilis Cyllenius absit. 29 | IANE, VENI: NOVUS ANNE, VENI: RENOVATE VENI, SOL. 30 | Hostibus edomitis, qua Francia mixta Suebis 31 | certat ad obsequium, Latiis ut militet armis, 32 | qua vaga Sauromates sibi iunxerat agmina Chuni, 33 | quaque Getes sociis Histrum adsultabat Alanis 34 | (hoc mihi praepetibus victoria nuntiat alis): 35 | iam venit Augustus, nostros ut comat honores, 36 | officio exornans, quos participare cupisset. 37 | IANE, VENI: NOVUS ANNE, VENI: RENOVATE VENI, SOL. 38 | Aurea venturo, Sol, porrige gaudia Iano: 39 | fascibus Ausonii succedet Caesar in annum, 40 | quintam Romulei praetextam habiturus honoris, 41 | ecce ubi se cumulat mea purpura (mitibus audi 42 | auribus hoc. Nemesis) post me dignatur oriri 43 | Augustus consul, plus quam conferre videtur 44 | me sibi, qui iussit nostros praecedere fasces. 45 | IANE, VENI: NOVUS ANNE, VENI: RENOVATE VENI, SOL. 46 | Tu tropicum soli da 1 cedere, rursus et illum 47 | terga dare, ut duplex tropico varietur ab astro 48 | et quater a ternis properet mutatio signis, 49 | aestivos inpelle dies brumamque morantem 50 | noctibus adceleret promissus Caesaris annus, 51 | illum ego si cernam, tum terque quaterque beatus, 52 | tunc ero bis consul, tunc tangam vertice caelum. 53 | Anne, bonis coepte auspiciis, felicia cernis 54 | consulis Ausonii primordia: prome coruscum, 55 | Sol aeterne, caput solitoque inlustrior almo 56 | lumine purpureum iubar exere lucis eoae. 57 | anne, pater rerum, quas Iani mense bifrontis 58 | volvis in hibernum glaciali fine Decembrem, 59 | alme, veni et festum veteri novus adice Ianum. 60 | coge secuturos bis sena per ostia menses;2 61 | sollemnes pervade vias bissenaque mundo 62 | curricula aequatis varians per tempora signis 63 | praecipitem aeterna perfer vertigine cursum, 64 | sic prono raptate polo, contraria Phoebus 65 | ut momenta ferat servata parte dierum 66 | et novus hiberno reparet sua lumina pulsu, 67 | menstrua ter decies redeunt dum cornua lunae, 68 | exortus obitusque manu volvente rotabis, 69 | legitimum Phoebi cohibens per signa meatum. 70 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.63.titus.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Paulus servus Dei apostolus autem Iesu Christi secundum fidem electorum Dei et agnitionem veritatis quae secundum pietatem est; 2 | in spem vitae aeternae quam promisit qui non mentitur Deus ante tempora saecularia; 3 | manifestavit autem temporibus suis verbum suum in praedicatione quae credita est mihi secundum praeceptum salvatoris nostri Dei; 4 | Tito dilecto filio secundum communem fidem gratia et pax a Deo Patre et Christo Iesu salvatore nostro; 5 | huius rei gratia reliqui te Cretae ut ea quae desunt corrigas et constituas per civitates presbyteros sicut ego tibi disposui; 6 | si quis sine crimine est unius uxoris vir filios habens fideles non in accusatione luxuriae aut non subditos; 7 | oportet enim episcopum sine crimine esse sicut Dei dispensatorem non superbum non iracundum non vinolentum non percussorem non turpilucri cupidum; 8 | sed hospitalem benignum sobrium iustum sanctum continentem; 9 | amplectentem eum qui secundum doctrinam est fidelem sermonem ut potens sit et exhortari in doctrina sana et eos qui contradicunt arguere; 10 | sunt enim multi et inoboedientes vaniloqui et seductores maxime qui de circumcisione sunt; 11 | quos oportet redargui qui universas domos subvertunt docentes quae non oportet turpis lucri gratia; 12 | dixit quidam ex illis proprius ipsorum propheta Cretenses semper mendaces malae bestiae ventres pigri; 13 | testimonium hoc verum est quam ob causam increpa illos dure ut sani sint in fide; 14 | non intendentes iudaicis fabulis et mandatis hominum aversantium se a veritate; 15 | omnia munda mundis coinquinatis autem et infidelibus nihil mundum sed inquinatae sunt eorum et mens et conscientia; 16 | confitentur se nosse Deum factis autem negant cum sunt abominati et incredibiles et ad omne opus bonum reprobi; 17 | tu autem loquere quae decet sanam doctrinam; 18 | senes ut sobrii sint pudici prudentes sani fide dilectione patientia; 19 | anus similiter in habitu sancto non criminatrices non vino multo servientes bene docentes; 20 | ut prudentiam doceant adulescentulas ut viros suos ament filios diligant; 21 | prudentes castas domus curam habentes benignas subditas suis viris ut non blasphemetur verbum Dei; 22 | iuvenes similiter hortare ut sobrii sint; 23 | in omnibus te ipsum praebe exemplum bonorum operum in doctrina integritatem gravitatem; 24 | verbum sanum inreprehensibilem ut is qui ex adverso est vereatur nihil habens malum dicere de nobis; 25 | servos dominis suis subditos esse in omnibus placentes non contradicentes; 26 | non fraudantes, sed in omnibus fidem bonam ostendentes ut doctrinam salutaris nostri Dei ornent in omnibus; 27 | apparuit enim gratia Dei salutaris omnibus hominibus; 28 | erudiens nos ut abnegantes impietatem et saecularia desideria sobrie et iuste et pie vivamus in hoc saeculo; 29 | expectantes beatam spem et adventum gloriae magni Dei et salvatoris nostri Iesu Christi; 30 | qui dedit semet ipsum pro nobis ut nos redimeret ab omni iniquitate et mundaret sibi populum acceptabilem sectatorem bonorum operum; 31 | haec loquere et exhortare et argue cum omni imperio nemo te contemnat; 32 | admone illos principibus et potestatibus subditos esse dicto oboedire ad omne opus bonum paratos esse; 33 | neminem blasphemare non litigiosos esse modestos omnem ostendentes mansuetudinem ad omnes homines; 34 | eramus enim et nos aliquando insipientes increduli errantes servientes desideriis et voluptatibus variis in malitia et invidia agentes odibiles odientes invicem; 35 | cum autem benignitas et humanitas apparuit salvatoris nostri Dei; 36 | non ex operibus iustitiae quae fecimus nos sed secundum suam misericordiam salvos nos fecit per lavacrum regenerationis et renovationis Spiritus Sancti; 37 | quem effudit in nos abunde per Iesum Christum salvatorem nostrum; 38 | ut iustificati gratia ipsius heredes simus secundum spem vitae aeternae; 39 | fidelis sermo est et de his volo te confirmare ut curent bonis operibus praeesse qui credunt Deo haec sunt bona et utilia hominibus; 40 | stultas autem quaestiones et genealogias et contentiones et pugnas legis devita sunt enim inutiles et vanae; 41 | hereticum hominem post unam et secundam correptionem devita; 42 | sciens quia subversus est qui eiusmodi est et delinquit proprio iudicio condemnatus; 43 | cum misero ad te Arteman aut Tychicum festina ad me venire Nicopolim ibi enim statui hiemare; 44 | Zenan legis peritum et Apollo sollicite praemitte ut nihil illis desit; 45 | discant autem et nostri bonis operibus praeesse ad usus necessarios ut non sint infructuosi; 46 | salutant te qui mecum sunt omnes saluta qui nos amant in fide gratia Dei cum omnibus vobis amen; 47 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.42.haggaiah.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | in anno secundo Darii regis in mense sexto in die una mensis factum est verbum Domini in manu Aggei prophetae ad Zorobabel filium Salathihel ducem Iuda et ad Iesum filium Iosedech sacerdotem magnum dicens; 2 | haec ait Dominus exercituum dicens populus iste dicit nondum venit tempus domus Domini aedificandae; 3 | et factum est verbum Domini in manu Aggei prophetae dicens; 4 | numquid tempus vobis est ut habitetis in domibus laqueatis et domus ista deserta; 5 | et nunc haec dicit Dominus exercituum ponite corda vestra super vias vestras; 6 | seminastis multum et intulistis parum comedistis et non estis satiati bibistis et non estis inebriati operuistis vos et non estis calefacti et qui mercedes congregavit misit eas in sacculum pertusum; 7 | haec dicit Dominus exercituum ponite corda vestra super vias vestras; 8 | ascendite in montem portate lignum et aedificate domum et acceptabilis mihi erit et glorificabor dicit Dominus; 9 | respexistis ad amplius et ecce factum est minus et intulistis in domum et exsuflavi illud quam ob causam dicit Dominus exercituum quia domus mea deserta est et vos festinatis unusquisque in domum suam; 10 | propter hoc super vos prohibiti sunt caeli ne darent rorem et terra prohibita est ne daret germen suum; 11 | et vocavi siccitatem super terram et super montes et super triticum et super vinum et super oleum et quaecumque profert humus et super homines et super iumenta et super omnem laborem manuum; 12 | et audivit Zorobabel filius Salathihel et Iesus filius Iosedech sacerdos magnus et omnes reliquiae populi vocem Dei sui et verba Aggei prophetae sicut misit eum Dominus Deus eorum ad ipsos et timuit populus a facie Domini; 13 | et dixit Aggeus nuntius Domini de nuntiis Domini populo dicens ego vobiscum dicit Dominus; 14 | et suscitavit Dominus spiritum Zorobabel filii Salathihel ducis Iuda et spiritum Iesu filii Iosedech sacerdotis magni et spiritum reliquorum de omni populo et ingressi sunt et faciebant opus in domo Domini exercituum Dei sui; 15 | in die vicesima et quarta mensis in sexto mense in anno secundo Darii regis; 16 | in septimo mense vicesima et prima mensis factum est verbum Domini in manu Aggei prophetae dicens; 17 | loquere ad Zorobabel filium Salathihel ducem Iuda et ad Iesum filium Iosedech sacerdotem magnum et ad reliquos populi dicens; 18 | quis in vobis est derelictus qui vidit domum istam in gloria sua prima et quid vos videtis hanc nunc numquid non ita est quasi non sit in oculis vestris; 19 | et nunc confortare Zorobabel dicit Dominus et confortare Iesu fili Iosedech sacerdos magne et confortare omnis popule terrae dicit Dominus exercituum et facite quoniam ego vobiscum sum dicit Dominus exercituum; 20 | verbum quod placui vobiscum cum egrederemini de terra Aegypti et spiritus meus erit in medio vestrum nolite timere; 21 | quia haec dicit Dominus exercituum adhuc unum modicum est et ego commovebo caelum et terram et mare et aridam; 22 | et movebo omnes gentes et veniet desideratus cunctis gentibus et implebo domum istam gloria dicit Dominus exercituum; 23 | meum est argentum et meum est aurum dicit Dominus exercituum; 24 | magna erit gloria domus istius novissimae plus quam primae dicit Dominus exercituum et in loco isto dabo pacem dicit Dominus exercituum; 25 | in vicesima et quarta noni mensis in anno secundo Darii factum est verbum Domini ad Aggeum prophetam dicens; 26 | haec dicit Dominus exercituum interroga sacerdotes legem dicens; 27 | si tulerit homo carnem sanctificatam in ora vestimenti sui et tetigerit de summitate eius panem aut pulmentum aut vinum aut oleum aut omnem cibum numquid sanctificabitur respondentes autem sacerdotes dixerunt non; 28 | et dixit Aggeus si tetigerit pollutus in anima ex omnibus his numquid contaminabitur et responderunt sacerdotes et dixerunt contaminabitur; 29 | et respondit Aggeus et dixit sic populus iste et sic gens ista ante faciem meam dicit Dominus et sic omne opus manuum eorum et omnia quae obtulerint ibi contaminata erunt; 30 | et nunc ponite corda vestra a die hac et supra antequam poneretur lapis super lapidem in templo Domini; 31 | cum accederetis ad acervum viginti modiorum et fierent decem intraretis ad torcular ut exprimeretis quinquaginta lagoenas et fiebant viginti; 32 | percussi vos vento urente et aurugine et grandine omnia opera manuum vestrarum et non fuit in vobis qui reverteretur ad me dicit Dominus; 33 | ponite corda vestra ex die ista et in futurum a die vicesima et quarta noni mensis a die qua fundamenta iacta sunt templi Domini ponite super cor vestrum; 34 | numquid iam semen in germine est et adhuc vinea et ficus et malogranatum et lignum olivae non floruit ex die ista benedicam; 35 | et factum est verbum Domini secundo ad Aggeum in vicesima et quarta mensis dicens; 36 | loquere ad Zorobabel ducem Iuda dicens ego movebo caelum pariter et terram; 37 | et subvertam solium regnorum et conteram fortitudinem regni gentium et subvertam quadrigam et ascensorem eius et descendent equi et ascensores eorum vir in gladio fratris sui; 38 | in die illo dicit Dominus exercituum adsumam te Zorobabel fili Salathihel serve meus dicit Dominus et ponam te quasi signaculum quia te elegi dicit Dominus exercituum; 39 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.griphus_ternarii_numeri.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Ter bibe vel totiens ternos: sic mystica lex est, 2 | vel tria potanti vel ter tria multiplicanti, 3 | inparibus novies ternis contexere coebum 4 | Iuris idem tribus est, quod ter tribus: omnia in istis; 5 | forma hominis coepti plenique exactio partus 6 | quique novem novies fati tenet ultima finis, 7 | tris Ope progeniti fratres, tris ordine partae, 8 | Vesta, Ceres et Iuno, secus muliebre, sorores. 9 | inde trisulca Iovis sunt fulmina, Cerberus inde, 10 | inde tridens triplexque Helenae cum fratribus ovum. 11 | ter nova Nestoreos implevit purpura fusos 12 | et totiens trino cornix vivacior. aevo. 13 | quam novies terni glomerantem saecula tractus 14 | vincunt aeripedes ter temo Nestore cervi, 15 | tris quorum aetates superat Phoebeius oscen, 16 | quem novies senior Gangeticus anteit ales, 17 | ales cinnameo radiatus tempora nido. 18 | Tergemina est Hecate, tria virginis ora Dianae; 19 | tris Charites, tria Fata, triplex vox, trina elementa, 20 | tris in Trinacria Siredones; omnia terna: 21 | tris volucres, tris semideae, tris semipuellae, 22 | ter tribus ad palmam iussae certare camenis, 23 | ore manu flatu buxo fide voce canentes, 24 | tris sophiae partes, tria Punica bella, trimenstres 25 | annorum caelique vices noctisque per umbram 26 | tergemini vigiles, ter clara instantis Eoi 27 | signa canit serus deprenso Marte satelles. 28 | et qui conceptus triplicatae vespere noctis 29 | iussa quater ternis adfixit opima tropaeis. 30 | Et lyrici vates numero sunt Mnemosynarum, 31 | tris solas quondam tenuit quas dextera Phoebi: 32 | set Citheron totiens ternas ex aere sacravit 33 | relligione patrum, qui sex sprevisse timebant, 34 | trina Tarentino celebrata trinoctia ludo, 35 | qualia bis genito Thebis trieterica Baccho. 36 | tris primas Thraecum pugnas tribus ordine bellis 37 | Iuniadae patrio inferias misere sepulcro, 38 | illa etiam thalamos per trina aenigmata quaerens, 39 | qui bipes et quadrupes foret et tripes, omnia solus, 40 | terruit Aoniam volucris, leo, virgo triformis 41 | sphinx, volucris pennis, pedibus fera, fronte puella. 42 | Trina in Tarpeio fulgent consortia templo, 43 | humana efficiunt habitacula tergenus artes: 44 | parietibus qui saxa locat, qui culmine tigna, 45 | et qui supremo comit tectoria cultu. 46 | hinc Bromii quadrantal et hinc Sicana medimna: 47 | hoc tribus, hoc geminis tribus explicat usus agendi. 48 | in physicis tria prima, deus, mundus, data forma: 49 | tergenus omnigenum, genitor, genetrix, generatum. 50 | Per trinas species trigonorum regula currit, 51 | aequilatus vel crure pari vel in omnibus inpar. 52 | tris coit in partes numerus perfectus, ut idem 53 | congrege ter temo per ter tria dissoluatur. 54 | tris primus par, impar habet mediumque: sed ipse, 55 | ut tris, sic quinque et septem quoque, dividit unus; 56 | et numero in toto positus sub acumine centri 57 | distinguit solidos coebo pergente trientes, 58 | aequipares dirimens partes ex inpare temo: 59 | et paribus triplex medium, cum quattuor et sex 60 | bisque quaternorum secernitur omphalos idem. 61 | Ius triplex, tabulae quod ter sanxere quaternae: 62 | sacrum, privatum et populi commune quod usquam est. 63 | interdictorum trinum genus: unde repulsus 64 | vi fuero aut utrubi fuerit quorumve bonorum, 65 | triplex libertas capitisque minutio triplex. 66 | trinum dicendi genus est: sublime, modestum 67 | et tenui filo. triplex quoque forma medendi, 68 | cui logos aut methodos cuique experientia nomen, 69 | et medicina triplex: servare, cavere, mederi, 70 | tris oratorum cultus; regnata Colosso 71 | quem Rhodos, Actaeae quem dilexistis Athenae 72 | et quem de scaenis tetrica ad subsellia traxit 73 | prosa Asiae, in causis numeros imitata chororum. 74 | Orpheos hinc tripodes, quia sunt tria, terra, aqua, flamma. 75 | triplex sideribus positus, distantia, forma. 76 | et modus et genetrix modulorum musica triplex, 77 | mixta libris, secreta astris, vulgata theatris. 78 | Martia Roma triplex: equitatu, plebe, senatu, 79 | hoc numero tribus et sacro de monte tribuni. 80 | tres equitum turmae, tria nomina nobiliorum. 81 | nomina sunt chordis tria, sunt tria nomina mensi. 82 | Geryones triplices, triplex conpago Chimaerae: 83 | Scylla triplex, commissa tribus: cane, virgine, pisce. 84 | Gorgones Harpalycaeque et Erinyes agmine temo, 85 | et tris fatidicae, nomen commune, Sibyllae, 86 | quarum tergemini fatalia carmina libri, 87 | quos ter quinorum servat cultura virorum. 88 | Ter bibe. tris numerus super omnia, tris deus unus. 89 | hic quoque ne ludus numero transcurrat inerti, 90 | ter decies ternos habeat deciesque novenos. 91 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ovid.medicamina_faciei_femineae.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Discite quae faciem commendet cura, puellae, 2 | Et quo sit vobis forma tuenda modo. 3 | Cultus humum sterilem Cerealia pendere iussit 4 | Munera, mordaces interiere rubi. 5 | Cultus et in pomis sucos emendat acerbos, 6 | Fissaque adoptivas accipit arbor opes. 7 | Culta placent. auro sublimia tecta linuntur, 8 | Nigra sub imposito marmore terra latet: 9 | Vellera saepe eadem Tyrio medicantur ano: 10 | Sectile deliciis India praebet ebur. 11 | Forsitan antiquae Tatio sub rege Sabinae 12 | Maluerint, quam se, rura paterna coli: 13 | Cum matrona, premens altum rubicunda sedile, 14 | Assiduum duro pollice nebat opus, 15 | Ipsaque claudebat quos filia paverat agnos, 16 | Ipsa dabat virgas caesaque ligna foco. 17 | At vestrae matres teneras peperere puellas. 18 | Vultis inaurata corpora veste tegi, 19 | Vultis odoratos positu variare capillos, 20 | Conspicuam gemmis vultis habere manum: 21 | Induitis collo lapides oriente petitos, 22 | Et quantos onus est aure tulisse duos. 23 | Nec tamen indignum: sit vobis cura placendi, 24 | Cum comptos habeant saecula nostra viros. 25 | Feminea vestri poliuntur lege mariti, 26 | Et vix ad cultus nupta, quod addat, habet. 27 | Se sibi quaeque parant, nec quos venentur amores 28 | Refert; munditia crimina nulla merent. 29 | Rure latent finguntque comas; licet arduus illas 30 | Celet Athos, cultas altus habebit Athos. 31 | Est etiam placuisse sibi cuicumque voluptas; 32 | Virginibus cordi grataque forma sua est. 33 | Laudatas homini volucris Iunonia pennas 34 | Explicat, et forma multa superbit avis. 35 | Sic potius vos urget amor quam fortibus herbis, 36 | Quas maga terribili subsecat arte manus. 37 | Nec vos graminibus nec mixto credite suco, 38 | Nec temptate nocens virus amantis equae; 39 | Nec mediae Marsis finduntur cantibus angues, 40 | Nec redit in fontes unda supina suos; 41 | Et quamvis aliquis Temesaea removerit aera, 42 | Numquam Luna suis excutietur equis. 43 | Prima sit in vobis morum tutela, puellae. 44 | Ingenio facies conciliante placet. 45 | Certus amor morum est: formam populabitur aetas, 46 | Et placitus rugis vultus aratus erit. 47 | Tempus erit, quo vos speculum vidisse pigebit, 48 | Et veniet rugis altera causa dolor. 49 | Sufficit et longum probitas perdurat in aevum, 50 | Perque suos annos hinc bene pendet amor. 51 | Dic age, cum teneros somnus dimiserit artus, 52 | Candida quo possint ora nitere modo. 53 | Hordea, quae Libyci ratibus misere coloni, 54 | Exue de palea tegminibusque suis. 55 | Par ervi mensura decem madefiat ab ovis: 56 | Sed cumulent libras hordea nuda duas. 57 | Haec ubi ventosas fuerint siccata per auras, 58 | Lenta iube scabra frangat asella mola: 59 | Et quae prima cadent vivaci cornua cervo, 60 | Contere in haec (solidi sexta fac assis eat). 61 | Iamque ubi pulvereae fuerint confusa farinae, 62 | Protinus in cumeris omnia cerne cavis. 63 | Adice narcissi bis sex sine cortice bulbos, 64 | Strenua quos puro marmore dextra terat. 65 | Sextantemque trahat gummi cum semine Tusco: 66 | Huc novies tanto plus tibi mellis eat. 67 | Quaecumque afficiet tali medicamine vultum 68 | Fulgebit speculo levior ipsa suo. 69 | Nec tu pallentes dubita torrere lupinos, 70 | Et simul inflantes corpora frige fabas; 71 | Utraque sex habeant aequo discrimine libras, 72 | Utraque da nigris comminuenda molis. 73 | Nec cerussa tibi nec nitri spuma rubentis 74 | Desit et Illyrica quae venit iris humo. 75 | Da validis iuvenum pariter subigenda lacertis: 76 | Sed iustum tritis uncia pondus erit. 77 | Addita de querulo volucrum medicamina nido 78 | Ore fugant maculas: alcyonea vocant. 79 | Pondere, si quaeris, quo sim contentus in illis, 80 | Quod trahit in partes uncia secta duas. 81 | Ut coeant apteque lini per corpora possint, 82 | Adice de flavis Attica mella favis. 83 | Quamvis tura deos irataque numina placent, 84 | Non tamen accensis omnia danda focis. 85 | Tus ubi miscueris radenti tubera nitro, 86 | Ponderibus iustis fac sit utrimque triens. 87 | Parte minus quarta dereptum cortice gummi, 88 | Et modicum e myrrhis pinguibus adde cubum. 89 | Haec ubi contrieris, per densa foramina cerne: 90 | Pulvis ab infuso melle premendus erit. 91 | Profuit et marathros bene olentibus addere myrrhis, 92 | (Quinque trahant marathri scrupula, myrrha novem) 93 | Arentisque rosae quantum manus una prehendat, 94 | Cumque Ammoniaco mascula tura sale. 95 | Hordea quem faciunt, illis affunde cremorem: 96 | Aequent expensas cum sale tura rosas. 97 | Tempore sint parvo molli licet illita vultu, 98 | Haerebit toto multus in ore color. 99 | Vidi quae gelida madefacta papavera lympha 100 | Contereret, teneris illineretque genis. 101 | 102 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.60.2_thessalonians.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Paulus et Silvanus et Timotheus ecclesiae Thessalonicensium in Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo; 2 | gratia vobis et pax a Deo Patre nostro et Domino Iesu Christo; 3 | gratias agere debemus Deo semper pro vobis fratres ita ut dignum est quoniam supercrescit fides vestra et abundat caritas uniuscuiusque omnium vestrum in invicem; 4 | ita ut et nos ipsi in vobis gloriemur in ecclesiis Dei pro patientia vestra et fide in omnibus persecutionibus vestris et tribulationibus quas sustinetis; 5 | in exemplum iusti iudicii Dei ut digni habeamini regno Dei pro quo et patimini; 6 | si tamen iustum est apud Deum retribuere tribulationem his qui vos tribulant; 7 | et vobis qui tribulamini requiem nobiscum in revelatione Domini Iesu de caelo cum angelis virtutis eius; 8 | in flamma ignis dantis vindictam his qui non noverunt Deum et qui non oboediunt evangelio Domini nostri Iesu; 9 | qui poenas dabunt in interitu aeternas a facie Domini et a gloria virtutis eius; 10 | cum venerit glorificari in sanctis suis et admirabilis fieri in omnibus qui crediderunt quia creditum est testimonium nostrum super vos in die illo; 11 | in quo etiam oramus semper pro vobis ut dignetur vos vocatione sua Deus et impleat omnem voluntatem bonitatis et opus fidei in virtute; 12 | ut clarificetur nomen Domini nostri Iesu Christi in vobis et vos in illo secundum gratiam Dei nostri et Domini Iesu Christi; 13 | rogamus autem vos fratres per adventum Domini nostri Iesu Christi et nostrae congregationis in ipsum; 14 | ut non cito moveamini a sensu neque terreamini neque per spiritum neque per sermonem neque per epistulam tamquam per nos quasi instet dies Domini; 15 | ne quis vos seducat ullo modo quoniam nisi venerit discessio primum et revelatus fuerit homo peccati filius perditionis; 16 | qui adversatur et extollitur supra omne quod dicitur Deus aut quod colitur ita ut in templo Dei sedeat ostendens se quia sit Deus; 17 | non retinetis quod cum adhuc essem apud vos haec dicebam vobis; 18 | et nunc quid detineat scitis ut reveletur in suo tempore; 19 | nam mysterium iam operatur iniquitatis tantum ut qui tenet nunc donec de medio fiat; 20 | et tunc revelabitur ille iniquus quem Dominus Iesus interficiet spiritu oris sui et destruet inlustratione adventus sui; 21 | eum cuius est adventus secundum operationem Satanae in omni virtute et signis et prodigiis mendacibus; 22 | et in omni seductione iniquitatis his qui pereunt eo quod caritatem veritatis non receperunt ut salvi fierent; 23 | ideo mittit illis Deus operationem erroris ut credant mendacio; 24 | ut iudicentur omnes qui non crediderunt veritati sed consenserunt iniquitati; 25 | nos autem debemus gratias agere Deo semper pro vobis fratres dilecti a Deo quod elegerit nos Deus primitias in salutem in sanctificatione Spiritus et fide veritatis; 26 | ad quod et vocavit vos per evangelium nostrum in adquisitionem gloriae Domini nostri Iesu Christi; 27 | itaque fratres state et tenete traditiones quas didicistis sive per sermonem sive per epistulam nostram; 28 | ipse autem Dominus noster Iesus Christus et Deus et Pater noster qui dilexit nos et dedit consolationem aeternam et spem bonam in gratia; 29 | exhortetur corda vestra et confirmet in omni opere et sermone bono; 30 | de cetero fratres orate pro nobis ut sermo Domini currat et clarificetur sicut et apud vos; 31 | et ut liberemur ab inportunis et malis hominibus non enim omnium est fides; 32 | fidelis autem Dominus est qui confirmabit vos et custodiet a malo; 33 | confidimus autem de vobis in Domino quoniam quae praecipimus et facitis et facietis; 34 | Dominus autem dirigat corda vestra in caritate Dei et patientia Christi; 35 | denuntiamus autem vobis fratres in nomine Domini nostri Iesu Christi ut subtrahatis vos ab omni fratre ambulante inordinate et non secundum traditionem quam acceperunt a nobis; 36 | ipsi enim scitis quemadmodum oporteat imitari nos quoniam non inquieti fuimus inter vos; 37 | neque gratis panem manducavimus ab aliquo sed in labore et fatigatione nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus; 38 | non quasi non habuerimus potestatem sed ut nosmet ipsos formam daremus vobis ad imitandum nos; 39 | nam et cum essemus apud vos hoc denuntiabamus vobis quoniam si quis non vult operari nec manducet; 40 | audimus enim inter vos quosdam ambulare inquiete nihil operantes sed curiose agentes; 41 | his autem qui eiusmodi sunt denuntiamus et obsecramus in Domino Iesu Christo ut cum silentio operantes suum panem manducent; 42 | vos autem fratres nolite deficere benefacientes; 43 | quod si quis non oboedit verbo nostro per epistulam hunc notate et non commisceamini cum illo ut confundatur; 44 | et nolite quasi inimicum existimare sed corripite ut fratrem; 45 | ipse autem Dominus pacis det vobis pacem sempiternam in omni loco Dominus cum omnibus vobis; 46 | salutatio mea manu Pauli quod est signum in omni epistula ita scribo; 47 | gratia Domini nostri Iesu Christi cum omnibus vobis amen; 48 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.de_xii_caesaribus.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Caesareos proceres, in quorum regna secundis consulibus dudum Romana potentia cessit, accipe bis senos, sua quemque monosticha signant, quorum per plenam senem Suetonius olim nomina, res gestas vitamque obitumque peregit. 2 | PRIMUS regalem patefecit Iulius aulam Caesar et Augusto nomen transcripsit et arcem, privignus post hunc regnat Nero Claudius, a quo Caesar, cognomen caligae cui castra dederunt. Claudius hinc potitur regno, post quem Nero saevus, 5 ultimus Aeneadum, post hunc tres, nec tribus annis: Galba senex, frustra socio confisus inerti; mollis Otho, infami per luxum degener aevo nec regno dignus nec morte Vitellius ut vir. his decimus fatoque accitus Vespasianus et Titus imperii felix brevitate, secutus frater, quem calvum dixit sua Roma Neronem.1 3 | Iulius, ut perhibent, divus trieteride regnat. Augustus post lustra decem sex prorogat annos, et ter septenis geminos Nero Claudius addit, tertia finit hiems grassantia tempora Gai. Claudius hebdomadam duplicem trahit et Ne?-o dirus tantundem, summae consul sed defuit unus. Galba senex, Otho lascive, famose Vitelli, tertia vos Latio regnantes nesciit aestas,2 implet fatalem decadam sibi Vespasianus. ter dominante Tito cingit nova laurea Ianum: quindecies, saevis potitur dum 3 frater habenis. 4 | Iulius interiit Caesar grassante senatu, addidit Augustum di vis matura senectus, sera senex Capreis exul Nero fata peregit, expetiit poenas de Caesare Chaerea mollis. Claudius ambiguo conclusit fata veneno. matricida Nero proprii vim pertulit ensis. Galba senex periit saevo prostratus Othone mox Otho famosus, clara set morte potitus, prodiga succedunt perimendi sceptra Vitelli. laudatum imperium, mors lenis Vespasiano. at Titus, orbis amor, rapitur florentibus annis, sera gravem perimunt, sed iusta piacula fratrem. 5 | NUNC et praedictos et regni sorte sequentes expediam, series quos tenet imperii, incipiam ab divo percurramque ordine cunctos, novi Romanae quos memor historiae. 6 | IMPERIUM, binis fuerat sollemne quod olim consulibus, Caesar Iulius optinuit. set breve ius regni, sola trieteride gestum: perculit armatae factio saeva togae. 7 | ULTOR successorque dehinc Octavius, idem Caesar et Augusti nomine nobilior. longaeva et numquam dubiis violata potestas in terris positum prodidit esse deum. 8 | PRAENOMEN Tiberi nanctus Nero prima iuventae tempora laudato gessit in imperio, frustra dehinc solo Caprearum clausus in antro, quae prodit vitiis, credit operta locis. 9 | POST hunc castrensi caligae cognomine1 Caesar successit saevo saevior ingenio, caedibus incestisque dehinc maculosus et omni crimine pollutum qui superavit avum. 10 | CLAUDIUS inrisae privato in tempore vitae, in regno specimen prodidit ingenii, libertina tamen nuptarum et crimina passus non faciendo nocens, set patiendo fuit. 11 | AENEADUM generis qui sextus et ultimus heres, polluit et clausit Iulia sacra Nero. nomina quot pietas, tot habet quoque crimina vitae. disce ex Tranquillo: set meminisse piget. 12 | SPE frustrate senex, privatus sceptra mereri visus et 1 imperio proditus inferior, 2 fama tibi melior iuveni; set iustior ordo est conplacuisse dehinc, displicuisse prius. 13 | AEMULA polluto gesturus sceptra Neroni obruitur celeri raptus Otho exitio, fine tamen laudandus erit, qui morte decora hoc solum fecit nobile, quod periit. 14 | VITA ferox, mors foeda tibi, nec digne, Vitelli, qui fieres Caesar: sic sibi fata placent. umbra tamen brevis imperii; quia praemia regni saepe indignus adit, non nisi dignus habet. 15 | QUAERENDI adtentus, moderato commodus usu, 3 auget nec reprimit Vespasianus opes, olim qui dubiam privato in tempore famam, rarum aliis, princeps transtulit in melius. 4 16 | FELIX imperio, felix brevitate regendi, expers civilis sanguinis, orbis amor.1 unum dixisti moriens te crimen habere;2 set nulli de te, nec tibi credidimus. 17 | HACTENUS edideras dominos, gens Flavia, iustos. cur duo quae dederant, tertius eripuit? vix tanti est habuisse illos, quia dona bonorum sunt brevia; aeternum, quae nocuere, dolent. 18 | PROXIMUS extincto moderatur sceptra tyranno Nerva senex, princeps nomine, mente parens. nulla viro suboles; imitatur adoptio prolem, quam legisse iuvat, quam genuisse velit. 19 | ADGREDITUR regimen viridi Traianus in aevo, belli laude prior, cetera patris habens. hic quoque prole carens sociat sibi sorte legendi, quem fateare bonum, diffiteare parem. 20 | AELIUS hinc subiit mediis praesignis in actis: principia et finem fama notat gravior, orbus et hic: cui iunctus erit documenta daturus,1 adsciti quantum praemineant genitis. 21 | ANTONINUS abhinc regimen capit ille vocatu consulesque Pius, nomen habens meriti, filius huic fato nullus; set lege suorum a patria sumpsit, qui regeret patriam. 22 | POST Marco tutela datur, qui scita Platonis flexit ad imperium patre Pio melior. successore suo moriens, set principe pravo, hoc solo patriae, quod genuit, nocuit. 23 | COMMODUS insequitur, pugnis maculosus harenae, Thraecidico princeps bella movens gladio, eliso tandem persolvens gutture poenas, criminibus fassus matris adulterium. 24 | HELVI, iudicio et consulto lecte senati, princeps decretis prodite, non studiis. quod doluit male fida cohors, errore probato, curia quod castris cesserat imperio. 25 | DI bene, quod sceptri Didius non gaudet opimis et cito periuro praemia adempta seni. tuque, Severe pater, titulum ne horresce novantis: non rapit imperium vis tua, sed recipit. 26 | IMPIGER egelido movet arma Severus ab Histro, ut parricidae regna adimat Didio. Punica origo illi; set qui virtute probaret non obstare locum, cum valet ingenium. 27 | DISSIMILIS virtute patri et multo magis illi, cuius adoptivo nomine te perhibes, fratris morte nocens, punitus fine cruento, inrisu populi tu Caracalla magis. 28 | PRINCIPIS hinc custos sumptum pro Caesare ferrum vertit in auctorem caede Macrinus iners. mox cum prole ruit. gravibus pulsare querellis cesset perfidiam: quae patitur, meruit. 29 | TUNE etiam Augustae sedis penetralia foedas, Antoninorum nomina falsa gerens, quo nunquam neque turpe magis neque foedius ullum skipl 346 prevline=98 100 monstrum Romano sedit in imperio? 1 30 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.39.nahum.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | onus Nineve liber visionis Naum Helcesei; 2 | Deus aemulator et ulciscens Dominus ulciscens Dominus et habens furorem ulciscens Dominus in hostes suos et irascens ipse inimicis suis; 3 | Dominus patiens et magnus fortitudine et mundans non faciet innocentem Dominus in tempestate et turbine viae eius et nebulae pulvis pedum eius; 4 | increpans mare et exsiccans illud et omnia flumina ad desertum deducens infirmatus est Basan et Carmelus et flos Libani elanguit; 5 | montes commoti sunt ab eo et colles adsolati sunt et contremuit terra a facie eius et orbis et omnes habitantes in eo; 6 | ante faciem indignationis eius quis stabit et quis resistet in ira furoris eius indignatio eius effusa est ut ignis et petrae dissolutae sunt ab eo; 7 | bonus Dominus et confortans in die tribulationis et sciens sperantes in se; 8 | et in diluvio praetereunte consummationem faciet loci eius et inimicos eius persequentur tenebrae; 9 | quid cogitatis contra Dominum consummationem ipse faciet non consurget duplex tribulatio; 10 | quia sicut spinae se invicem conplectuntur sic convivium eorum pariter potantium consumentur quasi stipula ariditate plena; 11 | ex te exivit cogitans contra Dominum malitiam mente pertractans praevaricationem; 12 | haec dicit Dominus si perfecti fuerint et ita plures sic quoque adtondentur et pertransibit adflixi te et non adfligam te ultra; 13 | et nunc conteram virgam eius de dorso tuo et vincula tua disrumpam; 14 | et praecipiet super te Dominus non seminabitur ex nomine tuo amplius de domo Dei tui interficiam sculptile et conflatile ponam sepulchrum tuum quia inhonoratus es; 15 | ecce super montes pedes evangelizantis et adnuntiantis pacem celebra Iuda festivitates tuas et redde vota tua quia non adiciet ultra ut pertranseat in te Belial universus interiit; 16 | ascendit qui dispergat coram te qui custodit obsidionem contemplare viam conforta lumbos robora virtutem valde; 17 | quia reddidit Dominus superbiam Iacob sicut superbiam Israhel quia vastatores dissipaverunt eos et propagines eorum corruperunt; 18 | clypeus fortium eius ignitus viri exercitus in coccineis igneae habenae currus in die praeparationis eius et agitatores consopiti sunt; 19 | in itineribus conturbati sunt quadrigae conlisae sunt in plateis aspectus eorum quasi lampades quasi fulgura discurrentia; 20 | recordabitur fortium suorum ruent in itineribus suis velociter ascendent muros eius et praeparabitur umbraculum; 21 | portae fluviorum apertae sunt et templum ad solum dirutum; 22 | et miles captivus abductus est et ancillae eius minabantur gementes ut columbae murmurantes in cordibus suis; 23 | et Nineve quasi piscina aquarum aquae eius ipsi vero fugerunt state state et non est qui revertatur; 24 | diripite argentum diripite aurum et non est finis divitiarum ex omnibus vasis desiderabilibus; 25 | dissipata et scissa et dilacerata et cor tabescens et dissolutio geniculorum et defectio in cunctis renibus et facies omnium sicut nigredo ollae; 26 | ubi est habitaculum leonum et pascua catulorum leonum ad quam ivit leo ut ingrederetur illuc catulus leonis et non est qui exterreat; 27 | leo cepit sufficienter catulis suis et necavit leaenis suis et implevit praeda speluncas suas et cubile suum rapina; 28 | ecce ego ad te dicit Dominus exercituum et succendam usque ad fumum quadrigas eius et leunculos tuos comedet gladius et exterminabo de terra praedam tuam et non audietur ultra vox nuntiorum tuorum; 29 | vae civitas sanguinum universa mendacii dilaceratione plena non recedet a te rapina; 30 | vox flagelli et vox impetus rotae et equi frementis et quadrigae ferventis equitis ascendentis; 31 | et micantis gladii et fulgurantis hastae et multitudinis interfectae et gravis ruinae nec est finis cadaverum et corruent in corporibus suis; 32 | propter multitudinem fornicationum meretricis speciosae et gratae et habentis maleficia quae vendidit gentes in fornicationibus suis et familias in maleficiis suis; 33 | ecce ego ad te dicit Dominus exercituum et revelabo pudenda tua in facie tua et ostendam gentibus nuditatem tuam et regnis ignominiam tuam; 34 | et proiciam super te abominationes et contumeliis te adficiam et ponam te in exemplum; 35 | et erit omnis qui viderit te resiliet a te et dicet vastata est Nineve quis commovebit super te caput unde quaeram consolatorem tibi; 36 | numquid melior es ab Alexandria populorum quae habitat in fluminibus aqua in circuitu eius cuius divitiae mare aquae muri eius; 37 | Aethiopia fortitudo et Aegyptus et non est finis Africa et Lybies fuerunt in auxilio tuo; 38 | sed et ipsa in transmigrationem ducta est in captivitatem parvuli eius elisi sunt in capite omnium viarum et super inclitos eius miserunt sortem et omnes optimates eius confixi sunt in conpedibus; 39 | et tu ergo inebriaberis eris despecta et tu quaeres auxilium ab inimico; 40 | omnes munitiones tuae sicuti ficus cum grossis suis si concussae fuerint cadent in os comedentis; 41 | ecce populus tuus mulieres in medio tui inimicis tuis adapertione pandentur portae terrae tuae devorabit ignis vectes tuos; 42 | aquam propter obsidionem hauri tibi extrue munitiones tuas intra in lutum et calca subigens tene laterem; 43 | ibi comedet te ignis peribis gladio devorabit te ut bruchus congregare ut bruchus multiplicare ut lucusta; 44 | plures fecisti negotiationes tuas quam stellae sunt caeli bruchus expansus est et avolavit; 45 | custodes tui quasi lucustae et parvuli tui quasi lucustae lucustarum quae considunt in sepibus in die frigoris sol ortus est et avolaverunt et non est cognitus locus earum ubi fuerint; 46 | dormitaverunt pastores tui rex Assur sepelientur principes tui latitavit populus tuus in montibus et non est qui congreget; 47 | non est obscura contritio tua pessima est plaga tua omnes qui audierunt auditionem tuam conpresserunt manum super te quia super quem non transiit malitia tua semper; 48 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.37.jonah.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | et factum est verbum Domini ad Ionam filium Amathi dicens; 2 | surge vade in Nineven civitatem grandem et praedica in ea quia ascendit malitia eius coram me; 3 | et surrexit Iona ut fugeret in Tharsis a facie Domini et descendit Ioppen et invenit navem euntem in Tharsis et dedit naulum eius et descendit in eam ut iret cum eis in Tharsis a facie Domini; 4 | Dominus autem misit ventum magnum in mari et facta est tempestas magna in mari et navis periclitabatur conteri; 5 | et timuerunt nautae et clamaverunt viri ad deum suum et miserunt vasa quae erant in navi in mare ut adleviaretur ab eis et Iona descendit ad interiora navis et dormiebat sopore gravi; 6 | et accessit ad eum gubernator et dixit ei quid tu sopore deprimeris surge invoca Deum tuum si forte recogitet Deus de nobis et non pereamus; 7 | et dixit vir ad collegam suum venite et mittamus sortes et sciamus quare hoc malum sit nobis et miserunt sortes et cecidit sors super Ionam; 8 | et dixerunt ad eum indica nobis cuius causa malum istud sit nobis quod est opus tuum quae terra tua et quo vel ex quo populo es tu; 9 | et dixit ad eos Hebraeus ego sum et Dominum Deum caeli ego timeo qui fecit mare et aridam; 10 | et timuerunt viri timore magno et dixerunt ad eum quid hoc fecisti cognoverunt enim viri quod a facie Domini fugeret quia indicaverat eis; 11 | et dixerunt ad eum quid faciemus tibi et cessabit mare a nobis quia mare ibat et intumescebat; 12 | et dixit ad eos tollite me et mittite in mare et cessabit mare a vobis scio enim ego quoniam propter me tempestas grandis haec super vos; 13 | et remigabant viri ut reverterentur ad aridam et non valebant quia mare ibat et intumescebat super eos; 14 | et clamaverunt ad Dominum et dixerunt quaesumus Domine ne pereamus in anima viri istius et ne des super nos sanguinem innocentem quia tu Domine sicut voluisti fecisti; 15 | et tulerunt Ionam et miserunt in mare et stetit mare a fervore suo; 16 | et timuerunt viri timore magno Dominum et immolaverunt hostias Domino et voverunt vota; 17 | et praeparavit Dominus piscem grandem ut degluttiret Ionam et erat Iona in ventre piscis tribus diebus et tribus noctibus; 18 | et oravit Iona ad Dominum Deum suum de utero piscis; 19 | et dixit clamavi de tribulatione mea ad Dominum et exaudivit me de ventre inferni clamavi et exaudisti vocem meam; 20 | et proiecisti me in profundum in corde maris et flumen circumdedit me omnes gurgites tui et fluctus tui super me transierunt; 21 | et ego dixi abiectus sum a conspectu oculorum tuorum verumtamen rursus videbo templum sanctum tuum; 22 | circumdederunt me aquae usque ad animam abyssus vallavit me pelagus operuit caput meum; 23 | ad extrema montium descendi terrae vectes concluserunt me in aeternum et sublevabis de corruptione vitam meam Domine Deus meus; 24 | cum angustiaretur in me anima mea Domini recordatus sum ut veniat ad te oratio mea ad templum sanctum tuum; 25 | qui custodiunt vanitates frustra misericordiam suam derelinquunt; 26 | ego autem in voce laudis immolabo tibi quaecumque vovi reddam pro salute Domino; 27 | et dixit Dominus pisci et evomuit Ionam in aridam; 28 | et factum est verbum Domini ad Ionam secundo dicens; 29 | surge vade ad Nineven civitatem magnam et praedica in ea praedicationem quam ego loquor ad te; 30 | et surrexit Iona et abiit in Nineven iuxta verbum Domini et Nineve erat civitas magna Dei itinere dierum trium; 31 | et coepit Iona introire in civitatem itinere diei unius et clamavit et dixit adhuc quadraginta dies et Nineve subvertetur; 32 | et crediderunt viri ninevitae in Deo et praedicaverunt ieiunium et vestiti sunt saccis a maiore usque ad minorem; 33 | et pervenit verbum ad regem Nineve et surrexit de solio suo et abiecit vestimentum suum a se et indutus est sacco et sedit in cinere; 34 | et clamavit et dixit in Nineve ex ore regis et principum eius dicens homines et iumenta et boves et pecora non gustent quicquam nec pascantur et aquam non bibant; 35 | et operiantur saccis homines et iumenta et clament ad Dominum in fortitudine et convertatur vir a via sua mala et ab iniquitate quae est in manibus eorum; 36 | quis scit si convertatur et ignoscat Deus et revertatur a furore irae suae et non peribimus; 37 | et vidit Deus opera eorum quia conversi sunt a via sua mala et misertus est Deus super malitiam quam locutus fuerat ut faceret eis et non fecit; 38 | et adflictus est Iona adflictione magna et iratus est; 39 | et oravit ad Dominum et dixit obsecro Domine numquid non hoc est verbum meum cum adhuc essem in terra mea propter hoc praeoccupavi ut fugerem in Tharsis scio enim quia tu Deus clemens et misericors es patiens et multae miserationis et ignoscens super malitia; 40 | et nunc Domine tolle quaeso animam meam a me quia melior est mihi mors quam vita; 41 | et dixit Dominus putasne bene irasceris tu; 42 | et egressus est Iona de civitate et sedit contra orientem civitatis et fecit sibimet ibi umbraculum et sedebat subter eum in umbra donec videret quid accideret civitati; 43 | et praeparavit Dominus Deus hederam et ascendit super caput Ionae ut esset umbra super caput eius et protegeret eum laboraverat enim et laetatus est Iona super hedera laetitia magna; 44 | et paravit Deus vermem ascensu diluculo in crastinum et percussit hederam et exaruit; 45 | et cum ortus fuisset sol praecepit Dominus vento calido et urenti et percussit sol super caput Ionae et aestuabat et petivit animae suae ut moreretur et dixit melius est mihi mori quam vivere; 46 | et dixit Dominus ad Ionam putasne bene irasceris tu super hederam et dixit bene irascor ego usque ad mortem; 47 | et dixit Dominus tu doles super hederam in qua non laborasti neque fecisti ut cresceret quae sub una nocte nata est et una nocte periit; 48 | et ego non parcam Nineve civitati magnae in qua sunt plus quam centum viginti milia hominum qui nesciunt quid sit inter dexteram et sinistram suam et iumenta multa; 49 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/ausonius.cupido_cruciatus.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | AERIS in campis, memorat quos musa Maronis, 2 | myrteus amentes ubi lucus opacat amantes, 3 | orgia ducebant heroides et sua quaeque, 4 | ut quondam occiderant, leti argumenta gerebant, 5 | errantes silva in magna et sub luce maligna 6 | inter harundineasque comas gravidumque papaver 7 | et tacitos sine labe lacus, sine murmure rivos: 8 | quorum per ripas nebuloso lumine marcent 9 | fleti, olim regum et puerorum nomina, flores 10 | mirator Narcissus et Oebalides Hyacinthus 11 | et Crocus auricomans et murice pictus Adonis 12 | et tragico scriptus gemitu Salaminius Aeas; 13 | omnia quae lacrimis et amoribus anxia maestis 14 | exercent memores obita iam morte dolores: 15 | rursus in amissum revocant heroidas aevum. 16 | fulmineos Semele decepta puerpera partus 17 | deflet et ambustas lacerans per inania cunas 18 | ventilat ignavum simulati fulguris ignem, 19 | irrita dona querens, sexu gavisa virili, 20 | maeret in antiquam Caenis revocata figuram. 21 | vulnera siccat adhuc Procris Cephalique eruditam 22 | diligit et percussa manum, fert fumida testae 23 | lumina Sestiaca praeceps de turre puella, 24 | et de nimboso saltum Leucate minatur 25 | mascula Lesbiacis Sappho peritura sagittis. 26 | Harmoniae cultus Eriphyle maesta recusat, 27 | infelix nato nec fortunata marito, 28 | tota quoque aeriae Minoia fabula Cretae 29 | picturarum instar tenui sub imagine vibrat: 30 | Pasiphae nivei sequitur vestigia tauri, 31 | licia fert glomerata manu deserta Ariadne, 32 | respicit abiectas desperans Phaedra tabellas. 33 | haec laqueum gerit, haec vanae simulacra coronae: 34 | Daedaliae pudet hanc latebras subiisse iuvencae. 35 | praereptas queritur per inania gaudia noctes 36 | Laudamia duas, vivi functique mariti, 37 | parte truces alia strictis mucronibus omnes 38 | et Thisbe et Canace et Sidonis horret Elissa: 39 | coniugis haec, haec patris et haec gerit hospitis ensem, 40 | errat et ipsa, olim qualis per Latmia saxa 41 | Endymioneos solita adfectare sopores, 42 | cum face et astrigero diademate Luna bicornis. 43 | centum aliae veterum recolentes vulnera amorum 44 | dulcibus et maestis refovent tormenta querellis. 45 | Quas inter medias furvae caliginis umbram 46 | dispulit inconsultus Amor stridentibus alis. 47 | agnovere omnes puerum memorique recursu 48 | communem sensere reum, quamquam umida circum 49 | nubila et auratis fulgentia cingula bullis 50 | et pharetram et rutilae fuscarent lampados ignem. 51 | agnoscunt tamen et vanum vibrare vigorem 52 | occipiunt hostemque unum loca non sua nanctum, 53 | cum pigros ageret densa sub nocte volatus, 54 | facta nube premunt: trepidantem et cassa parantem 55 | suffugia in coetum mediae traxere catervae. 56 | eligitur maesto myrtus notissima luco, 57 | invidiosa deum poenis, cruciaverat illic 58 | spreta olim memorem Veneris Proserpina Adonin. 59 | huius in excelso suspensum stipite Amorem 60 | devinctum post terga manus substrictaque plantis 61 | vincula maerentem nullo moderamine poenae 62 | adficiunt. reus est sine crimine, iudice nullo 63 | accusatur Amor. se quisque absolvere gestit, 64 | transferat ut proprias aliena in crimina culpas. 65 | cunctae exprobrantes tolerati insignia leti 66 | expediunt: haec arma putant, haec ultio dulcis, 67 | ut, quo quaeque perit, studeat punire dolorem, 68 | haec laqueum tenet, haec speciem mucronis inanem 69 | ingerit, illa cavos amnes rupemque fragosam 70 | Insanique metum pelagi et sine fluctibus aequor. 71 | nonnullae flammas quatiunt trepidaeque minantur 72 | stridentes nullo igne faces, rescindit adultum 73 | Myrrha uterum lacrimis lucentibus inque paventem 74 | gemmea fletiferi iaculatur sucina trunci, 75 | quaedam ignoscentum specie ludibria tantum 76 | sola volunt, stilus ut tenuis sub acumine puncti 77 | eliciat tenerum, de quo rosa nata, cruorem 78 | aut pubi admoveant petulantia lumina lychni. 79 | ipsa etiam simili genetrix obnoxia culpae 80 | alma Venus tantos penetrat secura tumultus. 81 | nec circumvento properans suffragia nato 82 | terrorem ingeminat stimulisque accendit amaris 83 | ancipites furias natique in crimina confert 84 | dedecus ipsa suum, quod vincula caeca mariti 85 | deprenso Mavorte tulit, quod pube pudenda 86 | Hellespontiaci ridetur forma Priapi, 87 | quod crudelis Eryx, quod semivir Hermaphroditns. 88 | nec satis in verbis: roseo Venus aurea serto 89 | maerentem pulsat puerum et graviora paventem, 90 | olli purpureum mulcato corpore rorem 91 | sutilis expressit crebro rosa verbere, quae iam 92 | tincta prius traxit rutilum magis ignea fucum. 93 | inde truces cecidere minae vindictaque maior 94 | crimine visa suo, Venerem factura nocentem, 95 | ipsae intercedunt heroides et sua quaeque 96 | funera crudeli malunt adscribere fato. 97 | tum grates pia mater agit cessisse dolentes 98 | et condonatas puero dimittere culpas. 99 | Talia nocturnis olim simulacra figuris 100 | exercent trepidam casso terrore quietem. 101 | quae postquam multa perpessus nocte Cupido 102 | effugit, pulsa tandem caligine somni 103 | evolat ad superos portaque evadit eburna. 104 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/tacitus.annales.part.5.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Rubellio et Fufio consulibus, quorum utrique Geminus cognomentum erat, Iulia Augusta mortem obiit, aetate extrema, nobilitatis per Claudiam familiam et adoptione Liviorum Iuliorumque clarissimae. primum ei matrimonium et liberi fuere cum Tiberio Nerone, qui bello Perusino profugus pace inter Sex. Pompeium ac triumviros pacta in urbem rediit. exim Caesar cupidine formae aufert marito, incertum an invitam, adeo properus ut ne spatio quidem ad enitendum dato penatibus suis gravidam induxerit. nullam posthac subolem edidit sed sanguini Augusti per coniunctionem Agrippinae et Germanici adnexa communis pronepotes habuit. sanctitate domus priscum ad morem, comis ultra quam antiquis feminis probatum, mater impotens, uxor facilis et cum artibus mariti, simulatione filii bene composita. funus eius modicum, testamentum diu inritum fuit. laudata est pro rostris a G. Caesare pronepote qui mox rerum potitus est. 2 | At Tiberius, quod supremis in matrem officiis defuisset, nihil mutata amoenitate vitae, magnitudinem negotiorum per litteras excusavit honoresque memoriae eius ab senatu large decretos quasi per modestiam imminuit, paucis admodum receptis et addito ne caelestis religio decerneretur: sic ipsam maluisse. quin et parte eiusdem epistulae increpuit amicitias muliebris, Fufium consulem oblique perstringens. is gratia Augustae floruerat, aptus adliciendis feminarum animis, dicax idem et Tiberium acerbis facetiis inridere solitus quarum apud praepotentis in longum memoria est. 3 | Ceterum ex eo praerupta iam et urgens dominatio: nam incolumi Augusta erat adhuc perfugium, quia Tiberio inveteratum erga matrem obsequium neque Seianus audebat auctoritati parentis antire: tunc velut frenis exoluti proruperunt missaeque in Agrippinam ac Neronem litterae quas pridem adlatas et cohibitas ab Augusta credidit vulgus: haud enim multum post mortem eius recitatae sunt. verba inerant quaesita asperitate: sed non arma, non rerum novarum studium, amores iuvenum et impudicitiam nepoti obiectabat. in nurum ne id quidem confingere ausus, adrogantiam oris et contumacem animum incusavit, magno senatus pavore ac silentio, donec pauci quis nulla ex honesto spes (et publica mala singulis in occasionem gratiae trahuntur) ut referretur postulavere, promptissimo Cotta Messalino cum atroci sententia. sed aliis a primoribus maximeque a magistratibus trepidabatur: quippe Tiberius etsi infense invectus cetera ambigua reliquerat. 4 | Fuit in senatu Iunius Rusticus, componendis patrum actis delectus a Caesare eoque meditationes eius introspicere creditus. is fatali quodam motu (neque enim ante specimen constantiae dederat) seu prava sollertia, dum imminentium oblitus incerta pavet, inserere se dubitantibus ac monere consules ne relationem inciperent; disserebatque brevibus momentis summa verti: posse quandoque domus Germanici exitium paenitentiae esse seni. simul populus effigies Agrippinae ac Neronis gerens circumsistit curiam faustisque in Caesarem ominibus falsas litteras et principe invito exitium domui eius intendi clamitat. ita nihil triste illo die patratum. ferebantur etiam sub nominibus consularium fictae in Seianum sententiae, exercentibus plerisque per occultum atque eo procacius libidinem ingeniorum. unde illi ira violentior et materies criminandi: spretum dolorem principis ab senatu, descivisse populum; audiri iam et legi novas contiones, nova patrum consulta: quid reliquum nisi ut caperent ferrum et, quorum imagines pro vexillis secuti forent, duces imperatoresque deligerent? 5 | Igitur Caesar repetitis adversum nepotem et nurum probris increpitaque per edictum plebe, questus apud patres quod fraude unius senatoris imperatoria maiestas elusa publice foret, integra tamen sibi cuncta postulavit. nec ultra deliberatum quo minus non quidem extrema decernerent (id enim vetitum), sed paratos ad ultionem vi principis impediri testarentur 6 | Quattuor et quadraginta orationes super ea re habitae, ex quis ob metum paucae, plures adsuetudine 'mihi pudorem aut Seiano invidiam adlaturum censui. versa est fortuna et ille quidem qui collegam et generum adsciverat sibi ignoscit: ceteri quem per dedecora fovere cum scelere insectantur. miserius sit ob amicitiam accusari an amicum accusare haud discreverim. non crudelitatem, non clementiam cuiusquam experiar sed liber et mihi ipsi probatus antibo periculum. vos obtestor ne memoriam nostri per maerorem quam laeti retineatis, adiciendo me quoque iis qui fine egregio publica mala effugerunt.' 7 | Tunc singulos, ut cuique adsistere, adloqui animus erat, retinens aut dimittens partem diei absumpsit, multoque adhuc coetu et cunctis intrepidum vultum eius spectantibus, cum superesse tempus novissimis crederent, gladio quem sinu abdiderat incubuit. neque Caesar ullis criminibus aut probris defunctum insectatus est, cum in Blaesum multa foedaque incusavisset. 8 | Relatum inde de P. Vitellio et Pomponio Secundo. illum indices arguebant claustra aerarii, cui praefectus erat, et militarem pecuniam rebus novis obtulisse; huic a Considio praetura functo obiectabatur Aelii Galli amicitia, qui punito Seiano in hortos Pomponii quasi fidissimum ad subsidium perfugisset. neque aliud periclitantibus auxilii quam in fratrum constantia fuit qui vades extitere. mox crebris prolationibus spem ac metum iuxta gravatus Vitellius petito per speciem studiorum scalpro levem ictum venis intulit vitamque aegritudine animi finivit. at Pomponius multa morum elegantia et ingenio inlustri, dum adversam fortunam aequus tolerat, Tiberio superstes fuit. 9 | Placitum posthac ut in reliquos Seiani liberos adverteretur, vanescente quamquam plebis ira ac plerisque per priora supplicia lenitis. igitur portantur in carcerem, filius imminentium intellegens, puella adeo nescia ut crebro interrogaret quod ob delictum et quo traheretur; neque facturam ultra et posse se puerili verbere moneri. tradunt temporis eius auctores, quia triumvirali supplicio adfici virginem inauditum habebatur, a carnifice laqueum iuxta compressam; exim oblisis faucibus id aetatis corpora in Gemonias abiecta. 10 | Per idem tempus Asia atque Achaia exterritae sunt acri magis quam diuturno rumore, Drusum Germanici filium apud Cycladas insulas mox in continenti visum. et erat iuvenis haud dispari aetate, quibusdam Caesaris libertis velut adgnitus; per dolumque comitantibus adliciebantur ignari fama nominis et promptis Graecorum animis ad nova et mira: quippe elapsum custodiae pergere ad paternos exercitus, Aegyptum aut Syriam invasurum, fingebant simul credebantque. iam iuventutis concursu, iam publicis studiis frequentabatur, laetus praesentibus et inanium spe, cum auditum id Poppaeo Sabino: is Macedoniae tum intentus Achaiam quoque curabat. igitur quo vera seu falsa antiret Toronaeum Thermaeumque sinum praefestinans, mox Euboeam Aegaei maris insulam et Piraeum Atticae orae, dein Corinthiense litus angustiasque Isthmi evadit; marique alio Nicopolim Romanam coloniam ingressus, ibi demum cognoscit sollertius interrogatum quisnam foret dixisse M. Silano genitum et multis sectatorum dilapsis ascendisse navem tamquam Italiam peteret. scripsitque haec Tiberio neque nos originem finemve eius rei ultra comperimus. 11 | Exitu anni diu aucta discordia consulum erupit. nam Trio, facilis capessendis inimicitiis et foro exercitus, ut segnem Regulum ad opprimendos Seiani ministros oblique perstrinxerat: ille nisi lacesseretur modestiae retinens non modo rettudit collegam sed ut noxium coniurationis ad disquisitionem trahebat. multisque patrum orantibus ponerent odia in perniciem itura, mansere infensi ac minitantes donec magistratu abirent. 12 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/gellius.attic_nights.part.pr.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | iucundiora alia reperiri queunt, ad hoc ut liberis quoque meis partae istiusmodi remissiones essent, quando animus eorum interstitione aliqua negotiorum data laxari indulgerique potuisset. 2 | Usi autem sumus ordine rerum fortuito, quem antea in excerpendo feceramus. Nam proinde ut librum quemque in manus ceperam seu Graecum seu Latinum vel quid memoratu dignum audieram, ita quae libitum erat, cuius generis cumque erant, indistincte atque promisce annotabam eaque mihi ad subsidium memoriae quasi quoddam litterarum penus recondebam, ut quando usus venisset aut rei aut verbi, cuius me repens forte oblivio tenuisset, et libri ex quibus ea sumpseram non adessent, facile inde nobis inventu atque depromptu foret. 3 | Facta igitur est in his quoque commentariis eadem rerum disparilitas quae fuit in illis annotationibus pristinis, quas breviter et indigeste et incondite ex eruditionibus lectionibusque variis feceramus. 4 | Sed quoniam longinquis per hiemem noctibus in agro, sicuti dixi, terrae Atticae commentationes hasce ludere ac facere exorsi sumus, idcirco eas inscripsimus Noctium esse Atticarum, nihil imitati festivitates inscriptionum quas plerique alii utriusque linguae scriptores in id genus libris fecerunt. 5 | Nam quia variam et miscellam et quasi confusaneam doctrinam conquisiverant, eo titulos quoque ad eam sententiam exquisitissimos indiderunt. 6 | Namque alii Musarum inscripserunt, alii Silvarum, ille πείπλον, hic ̓αμαλθείας κέρας, alius κηρία, partim λειμῶνας quidam Lectionis Suae, alius antiquarum Lectionum atque alius ̓ανθηρῶν et item alius εὑρημάτων. 7 | Sunt etiam qui λὔχνους inscripserint, sunt item qui στρωματεις,, sunt adeo qui πανδέκτας et ̔ελικῶνα et qui προβλήματα et ̓εγχειρίδια et παραξιφίδας. 8 | Est qui Memoriales titulum fecerit, est qui πραγματικὰ et πάρεργα et διδασκαλικά, est item qui Historiae Naturalis, et παντοδαπῆς ̔ιστορίας, est praeterea qui Pratum, est itidem qui πάγκαρπον, est qui τόπων scripserit ; sunt item multi qui Coniectanea, 9 | neque item non sunt qui indices libris suis fecerint aut Epistularum Moralium aut Epistolicarum Quaestionum aut Confusarum et quaedam alia inscripta nimis lepida multasque prorsum concinnitates redolentia. 10 | Nos vero, ut captus noster est, incuriose et inmeditate ac prope etiam subrustice ex ipso loco ac tempore hibernarum vigiliarum Atticas Noctes inscripsimus, tantum ceteris omnibus in ipsius quoque inscriptionis laude cedentes, quantum cessimus in cura et elegantia scriptionis. 11 | Sed ne consilium quidem in excerpendis notandisque rebus idem mihi, quod plerisque illis, fuit. Namque illi omnes et eorum maxime Graeci, multa et varia lectitantes, in quas res cumque inciderant, alba, ut dicitur, linea sine cura discriminis solam copiam sectati converrebant, quibus in legendis ante animus senio ac taedio languebit quam unum alterumve reppererit quod sit aut voluptati legere aut cultui legisse aut usui meminisse. 12 | Ego vero, cum illud Ephesii viri summe nobilis verbum cordi haberem, quod profecto ita est πολυμαθίη νόον οὐ διδάσκει, ipse quidem volvendis transeundisque multis admodum voluminibus per omnia semper negotiorum intervalla in quibus furari otium potui exercitus defessusque sum, sed modica ex his eaque sola accepi quae aut ingenia prompta expeditaque ad honestae eruditionis cupidinem utiliumque artium contemplationem celeri facilique compendio ducerent aut homines aliis iam vitae negotiis occupatos a turpi certe agrestique rerum atque verborum imperitia vindicarent. 13 | Quod erunt autem in his commentariis pauca quaedam scrupulosa et anxia, vel ex grammatica vel ex dialectica vel etiam ex geometrica, quodque erunt item paucula remotiora super augurio iure et pontificio, non oportet ea defugere, quasi aut cognitu non utilia aut perceptu difficilia. Non enim fecimus altos nimis et obscuros in his rebus quaestionum sinus, sed primitias quasdam et quasi libamenta ingenuarum artium dedimus, quae virum civiliter eruditum neque audisse umquam neque attigisse, si non inutile, at quidem certe indecorum est. 14 | Ab his igitur, si cui forte nonnumquam tempus voluptasque erit lucubratiunculas istas cognoscere, petitum impetratumque volumus, ut in legendo quae pridem scierint non aspernentur quasi nota invulgataque. 15 | Nam ecquid tam remotum in litteris est quin id tamen complusculi sciant? Et satis hoc blandum est, non esse haec neque in scholis decantata neque in commentariis protrita. 16 | Quae porro nova sibi ignotaque offenderint, aequum esse puto ut sine vano obtrectatu considerent an minutae istae admonitiones et pauxillulae nequaquam tamen sint vel ad alendum studium vescae vel ad oblectandum fovendumque animum frigidae, sed eius seminis generisque sint ex quo facile adolescent aut ingenia hominum vegetiora aut memoria adminiculatior aut oratio sollertior aut sermo incorruptior aut delectatio in otio atque in ludo liberalior. 17 | Quae autem parum plana videbuntur aut minus plena in structaque, petimus, inquam, ut ea non docendi magis quam admonendi gratia scripta existiment et, quasi demonstratione vestigiorum contenti, persequantur ea post, si libebit, vel libris repertis vel magistris. 18 | Quae vero putaverint reprehendenda, his, si audebunt, succenseant, unde ea nos accepimus; sed enim, si quae aliter apud alium scripta legerint, ne iam statim temere obstrepant, sed et rationes rerum et auctoritates hominum pensitent, quos illi quosque nos secuti sumus. 19 | Erit autem id longe optimum, ut qui in lectitando, percontando, scribendo, commentando, numquam voluptates, numquam labores ceperunt, nullas hoc genus vigilias vigilarunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt, sed intemperiarum negotiorumque pleni sunt, abeant a Noctibus his procul, atque alia sibi oblectamenta quaerant. Vetus adagium est: Nil cum fidibus graculost, nihil cum amaracino sui. 20 | Atque etiam, quo sit quorundam male doctorum hominum scaevitas et invidentia irritatior, mutuabor ex Aristophanae choro anapaesta pauca et quam ille homo festivissimus fabulae suae spectandae legem dedit, eandem ego commentariis his legendis dabo, ut ea ne attingat neve adeat profestum et profanum vulgus, a ludo musico diversum. 21 | Versus legis datae hi sunt: εὐφημεῖν χρὴ κἀξίστασθαι τοῖς ἡμετέροισι χοροῖσιν ̔́οστις ἄπειρος τοιῶνδε λόλων ἢ γνώμῃ μὴ καθαρεύει ̓̀η γενναίων ὄργια μουσῶν μήτ' εἶδεν μήτ' ἐχόρευσεν, τούτοις αὐδῶ, καὖθις ἀπαυδῶ, καὖις τὸ ρρίτον μάλ' ἀπαυδῶ ̓εξίστασθαι μύσταισι χοροις, ὑμεῖς δ' ἀνεγείρετε μολπὴν καὶ παννυχίδας τὰς ἡμετέρας, αἳ τῇδε πρέπουσιν ἑορτῇ. 22 | Volumina commentariorum ad hunc diem viginti iam facta sunt. 23 | Quantum autem vitae mihi deinceps deum voluntate erit quantumque a tuenda re familiari procurandoque cultu liberorum meorum dabitur otium, ea omnia subsiciva et subsecundaria tempora ad colligendas huiuscemodi memoriarum delectatiunculas conferam. 24 | Progredietur ergo numerus librorum, diis bene iuvantibus, cum ipsius vitae quantuli quomque fuerint progressibus, neque longiora mihi dari spatia vivendi volo quam dum ero ad hanc quoque facultatem scribendi commentandique idoneus. 25 | Capita rerum quae cuique commentario insunt, exposuimus hic universa, ut iam statim declaretur quid quo in libro quaeri invenirique possit. 26 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.40.habbakuk.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | onus quod vidit Abacuc propheta; 2 | usquequo Domine clamabo et non exaudies vociferabor ad te vim patiens et non salvabis; 3 | quare ostendisti mihi iniquitatem et laborem videre praeda et iniustitia contra me et factum est iudicium et contradictio potentior; 4 | propter hoc lacerata est lex et non pervenit usque ad finem iudicium quia impius praevalet adversus iustum propterea egreditur iudicium perversum; 5 | aspicite in gentibus et videte et admiramini et obstupescite quia opus factum est in diebus vestris quod nemo credet cum narrabitur; 6 | quia ecce ego suscitabo Chaldeos gentem amaram et velocem ambulantem super latitudinem terrae ut possideat tabernacula non sua; 7 | horribilis et terribilis est ex semet ipsa iudicium et onus eius egredietur; 8 | leviores pardis equi eius et velociores lupis vespertinis et diffundentur equites eius equites namque eius de longe venient volabunt quasi aquila festinans ad comedendum; 9 | omnes ad praedam venient facies eorum ventus urens et congregabit quasi harenam captivitatem; 10 | et ipse de regibus triumphabit et tyranni ridiculi eius erunt ipse super omnem munitionem ridebit et conportabit aggerem et capiet eam; 11 | tunc mutabitur spiritus et pertransibit et corruet haec est fortitudo eius dei sui; 12 | numquid non tu a principio Domine Deus meus Sancte meus et non moriemur Domine in iudicium posuisti eum et fortem ut corriperes fundasti eum; 13 | mundi sunt oculi tui ne videas malum et respicere ad iniquitatem non poteris quare non respicis super inique agentes et taces devorante impio iustiorem se; 14 | et facies homines quasi pisces maris et quasi reptile non habens principem; 15 | totum in hamo sublevavit traxit illud in sagena sua et congregavit in rete suo super hoc laetabitur et exultabit; 16 | propterea immolabit sagenae suae et sacrificabit reti suo quia in ipsis incrassata est pars eius et cibus eius electus; 17 | propter hoc ergo expandit sagenam suam et semper interficere gentes non parcet; 18 | super custodiam meam stabo et figam gradum super munitionem et contemplabor ut videam quid dicatur mihi et quid respondeam ad arguentem me; 19 | et respondit mihi Dominus et dixit scribe visum et explana eum super tabulas ut percurrat qui legerit eum; 20 | quia adhuc visus procul et apparebit in finem et non mentietur si moram fecerit expecta illum quia veniens veniet et non tardabit; 21 | ecce qui incredulus est non erit recta anima eius in semet ipso iustus autem in fide sua vivet; 22 | et quomodo vinum potantem decipit sic erit vir superbus et non decorabitur qui dilatavit quasi infernus animam suam et ipse quasi mors et non adimpletur et congregabit ad se omnes gentes et coacervabit ad se omnes populos; 23 | numquid non omnes isti super eum parabolam sument et loquellam enigmatum eius et dicetur vae ei qui multiplicat non sua usquequo et adgravat contra se densum lutum; 24 | numquid non repente consurgent qui mordeant te et suscitabuntur lacerantes te et eris in rapinam eis; 25 | quia tu spoliasti gentes multas spoliabunt te omnes qui reliqui fuerint de populis propter sanguinem hominis et iniquitatem terrae civitatis et omnium habitantium in ea; 26 | vae qui congregat avaritiam malam domui suae ut sit in excelso nidus eius et liberari se putat de manu mali; 27 | cogitasti confusionem domui tuae concidisti populos multos et peccavit anima tua; 28 | quia lapis de pariete clamabit et lignum quod inter iuncturas aedificiorum est respondebit; 29 | vae qui aedificat civitatem in sanguinibus et praeparat urbem in iniquitate; 30 | numquid non haec a Domino sunt exercituum laborabunt enim populi in multo igni et gentes in vacuum et deficient; 31 | quia replebitur terra ut cognoscat gloriam Domini quasi aquae operientes mare; 32 | vae qui potum dat amico suo mittens fel suum et inebrians ut aspiciat nuditatem eius; 33 | repletus est ignominia pro gloria bibe tu quoque et consopire circumdabit te calix dexterae Domini et vomitus ignominiae super gloriam tuam; 34 | quia iniquitas Libani operiet te et vastitas animalium deterrebit eos de sanguinibus hominis et iniquitate terrae et civitatis et omnium habitantium in ea; 35 | quid prodest sculptile quia sculpsit illud fictor suus conflatile et imaginem falsam quia speravit in figmento fictor eius ut faceret simulacra muta; 36 | vae qui dicit ligno expergiscere surge lapidi tacenti numquid ipse docere poterit ecce iste coopertus est auro et argento et omnis spiritus non est in visceribus eius; 37 | Dominus autem in templo sancto suo sileat a facie eius omnis terra; 38 | oratio Abacuc prophetae pro ignorationibus; 39 | Domine audivi auditionem tuam et timui Domine opus tuum in medio annorum vivifica illud in medio annorum notum facies cum iratus fueris misericordiae recordaberis; 40 | Deus ab austro veniet et Sanctus de monte Pharan semper operuit caelos gloria eius et laudis eius plena est terra; 41 | splendor eius ut lux erit cornua in manibus eius ibi abscondita est fortitudo eius; 42 | ante faciem eius ibit mors et egredietur diabolus ante pedes eius; 43 | stetit et mensus est terram aspexit et dissolvit gentes et contriti sunt montes saeculi incurvati sunt colles mundi ab itineribus aeternitatis eius; 44 | pro iniquitate vidi tentoria Aethiopiae turbabuntur pelles terrae Madian; 45 | numquid in fluminibus iratus es Domine aut in fluminibus furor tuus vel in mari indignatio tua quia ascendes super equos tuos et quadrigae tuae salvatio; 46 | suscitans suscitabis arcum tuum iuramenta tribubus quae locutus es semper fluvios scindes terrae; 47 | viderunt te et doluerunt montes gurges aquarum transiit dedit abyssus vocem suam altitudo manus suas levavit; 48 | sol et luna steterunt in habitaculo suo in luce sagittarum tuarum ibunt in splendore fulgurantis hastae tuae; 49 | in fremitu conculcabis terram in furore obstupefacies gentes; 50 | egressus es in salutem populi tui in salutem cum christo tuo percussisti caput de domo impii denudasti fundamentum usque ad collum semper; 51 | maledixisti sceptris eius capiti bellatorum eius venientibus ut turbo ad dispergendum me exultatio eorum sicut eius qui devorat pauperem in abscondito; 52 | viam fecisti in mari equis tuis in luto aquarum multarum; 53 | audivi et conturbatus est venter meus ad vocem contremuerunt labia mea ingrediatur putredo in ossibus meis et subter me scateat ut requiescam in die tribulationis ut ascendam ad populum accinctum nostrum; 54 | ficus enim non florebit et non erit germen in vineis mentietur opus olivae et arva non adferent cibum abscidetur de ovili pecus et non erit armentum in praesepibus; 55 | ego autem in Domino gaudebo exultabo in Deo Iesu meo; 56 | Dominus Deus fortitudo mea et ponet pedes meos quasi cervorum et super excelsa mea deducet me victori in psalmis canentem; 57 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/dracontius.romulea.part.6.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | "Egregii iuuenes, uos, gloria summa parentum, 2 | Foedus amicitiae, solamen grande clientum, 3 | Dulcia cantatis dum uotis carmina uestris, 4 | Facundos uos fecit amor. Venus, alma potestas, 5 | Delphica flammipotens inuasit templa Cupido: 6 | Tempora iam lauro uel myrto cingite frontes 7 | Et uiolis ornate comas; dent alba coronas 8 | Lilia mixta rosis, candor pallorque ruborque 9 | Crinibus insidat qui uernat in ore puellis, 10 | Floribus ambrosiis sponsalia serta ligentur. 11 | Saltet Apollineum Musis cantantibus agmen, 12 | Laurea serta comis imponat pulchra Dione; 13 | Pallados armisonae crinem praecingat oliua, 14 | Arma serat Martis, quibus et proludere nostis 15 | Et bellum, si tempus eget, perferre ualetis. 16 | Interius uos Musa, Venus Phoebusque, Cupido 17 | Et Bromius possedit Hymen; Mars saltat amores 18 | Et Venerem placare cupit, cui militat omnis 19 | Marcidus et nudis ludit post arma lacertis, 20 | Ac furibundus Amor Veneris per castra triumphat: 21 | In praedam uenere dei uincente Dione. 22 | Ergo, Venus, te, docta, uoco, facunda, perita, 23 | Per sensus te funde meos; tua gaudia feruent. 24 | Sponte uenire decet, non te decet ire rogatam. 25 | Sufficiant tibi uota, Venus (praecordia dura 26 | Mollis adire soles, nolentibus ire per artus 27 | Et mentes intrare senum uenasque leuare 28 | Ignibus et gelidas calidis reparare fauillas, 29 | Vt ueteranus amet senior ceu nuper adultus): 30 | Non ego lasciuos opto mihi crescere sensus, 31 | Sed precor aspergant nostrum tua carmina pectus, 32 | Vt ualeam cantare tuos per uota triumphos 33 | Et mixtis saltare choris, cantare choreas. 34 | Publica magnifice per moenia uota gerantur: 35 | Quas dedit una domus, domus excipit una sorores, 36 | Quorum umbone tegor uel quorum munere uiuo: 37 | Post uarios casus, post tot discrimina uitae, 38 | Porrexere piam placido pro tegmine dextram 39 | Et, quod maius erat, laesi tribuere salutem 40 | Fortunamque mihi reducem pietate nouarunt. 41 | Quisquis adest sapiens scholasticus atque peritus 42 | Accurrit laudare uolens, cantare paratus: 43 | Quanto ego festinem laudes et carmina ferre 44 | Pro meritis animisque uirum? Puer alme Cupido, 45 | Ignea progenies et rerum perpes origo, 46 | Huc ades armatus fluidis post terga pharetris, 47 | Imbue pinnatis, precor, oscula blanda sagittis, 48 | Morsibus alternis ut lambens lingua palatum 49 | Tergat et udentur suspensis dentibus ora. 50 | Sponsa maritales cognoscat utraque uapores 51 | Et sponsos sic iungat amor quasi corpore in uno, 52 | Bracchia uirgineis annectens stricta lacertis. 53 | Has matronali societ de more cateruae 54 | Blanditus sub fraude dolor sub uulnere casto 55 | Seruatumque diu rapiat hac nocte pudorem 56 | Et poenae sit merces amor, pia pignora, nati". 57 | Vix ea fatus eram, subito uenit aliger ignis, 58 | Ore micans ac fronte minax et crine coruscans, 59 | Impubes lasciuus, erat cui castra uoluptas. 60 | Ibat in obsequium Risus, Amplexibus haerens; 61 | Iusta Libido coit, uenit et moderata Voluptas, 62 | Candida legitimas accendens Gratia taedas 63 | Occurrit, uenit alma Fides, Petulantia simplex, 64 | Casta Pudicitia procedit mente quieta, 65 | Sobrietas per cuncta uigil deuota cucurrit 66 | Et quicquid iustos solite comitatur amores. 67 | Liber pampineis ornatus fronte corymbis 68 | Intrat et uuiferos uibrat super agmina thyrsos; 69 | Pan calamis perflare melos Bacchaeque rotari 70 | Sileno saltante placent populosque mouere 71 | In fescenninos fremitus et gaudia mentis. 72 | Affuit interea Cypris; subuecta columbis 73 | Apparet de parte poli qua flammeus axis 74 | Voluitur australis collustrans cardinis oras: 75 | Florea purpureas retinebant frena columbas, 76 | Et rosa blandifluas rutilans nectebat habenas, 77 | Lilia sunt inserta rosis, iuga pulchra uolucrum; 78 | Verbere purpureo Cypris iubet ire iugales, 79 | Remigat ammotis pinnarum plausibus ales. 80 | Moenia respexit Carthaginis alma Cythere, 81 | "Illo - dixit - aues, conuertite, mando, uolatus: 82 | Victoris soboles felici sorte iugantur. 83 | Illic pura fides, illic prudentia simplex, 84 | Coniugis in gremio pietas, sine fraude uoluntas; 85 | Non ibi liuor edax, non est elata potestas, 86 | Priuato sub more gerens sua iura modeste 87 | Quae mercede sua multos coniunxit egentes: 88 | Haec inopes dotare solet uel pascere egenos, 89 | Legibus et nostris nudas uestire puellas". 90 | Dixerat haec Cytherea parens. Iam tecta subibant 91 | Idaliae uolucres: occurrunt Gaudia cuncta 92 | Obsequium latura deae; tamen ore modesto, 93 | Anxia, sola, procul, thalamo florente relicto, 94 | Virginitas pudibunda fugit gratumque pauescens 95 | Fletibus ora rigat; quae non reditura recedit. 96 | At Venus attingens urbem petit antra mariti 97 | Neptunique domos intrauit Maximianas: 98 | Illic turba fremit matrum iuuenumque pudica 99 | Et matronali sponsas cinxere corona, 100 | Pompa cateruarum felix uotiua canebat: 101 | "Progenies crementa domus Victoris honesta 102 | Suscipit et nuribus natos iunxere parentes; 103 | Nunc Victorinianus enim et Rufinianus 104 | Lege maritali ueniunt sub iura Dionae". 105 | Tunc Venus ad sponsas intrans hac uoce profatur: 106 | "Crescite fecundis gaudentes lusibus ambae, 107 | Nocte tamen properante uiris certate modeste, 108 | Sed hoc certamen modico luctamine constet: 109 | Acrior est puer ille meus, dum temnitur, et plus 110 | Vrit amoriferis certantia membra sagittis". 111 | Dixerat et puerum genitrix implere pharetras 112 | Imperat. Ille libens imbutas melle sagittas 113 | Misit et ambarum sensus transfixit harundo, 114 | Corda ferit iuuenum ueniens et pectora fratrum, 115 | Quorum uota sonant. Longa est lux ipsa diei, 116 | Et cupiunt transire diem; succedere noctem 117 | Exoptant paribus uotis spatiumque moratum 118 | Lucis adoptatae transire in tempora noctis. 119 | Pergitur ad thalamos, conuiuia laeta celebrant, 120 | Agmina saltantum miscentur lusibus aptis. 121 | Pignora pulchra micent et talia uota celebrent, 122 | Floribus et uestris crescat generata propago. 123 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.41.zephoniah.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | verbum Domini quod factum est ad Sofoniam filium Chusi filium Godoliae filii Amariae filii Ezechiae in diebus Iosiae filii Amon regis Iuda; 2 | congregans congregabo omnia a facie terrae dicit Dominus; 3 | congregans hominem et pecus congregans volatile caeli et pisces maris et ruinae impiorum erunt et disperdam homines a facie terrae dicit Dominus; 4 | et extendam manum meam super Iudam et super omnes habitantes Hierusalem et disperdam de loco hoc reliquias Baal et nomina aedituorum cum sacerdotibus; 5 | et eos qui adorant super tecta militiam caeli et adorant et iurant in Domino et iurant in Melchom; 6 | et qui avertuntur de post tergum Domini et qui non quaesierunt Dominum nec investigaverunt eum; 7 | silete a facie Domini Dei quia iuxta est dies Domini quia praeparavit Dominus hostiam sanctificavit vocatos suos; 8 | et erit in die hostiae Domini visitabo super principes et super filios regis et super omnes qui induti sunt veste peregrina; 9 | et visitabo omnem qui arroganter ingreditur super limen in die illa qui conplent domum Domini Dei sui iniquitate et dolo; 10 | et erit in die illa dicit Dominus vox clamoris a porta Piscium et ululatus a secunda et contritio magna a collibus; 11 | ululate habitatores pilae conticuit omnis populus Chanaan disperierunt omnes involuti argento; 12 | et erit in tempore illo scrutabor Hierusalem in lucernis et visitabo super viros defixos in fecibus suis qui dicunt in cordibus suis non faciet bene Dominus et non faciet male; 13 | et erit fortitudo eorum in direptionem et domus eorum in desertum et aedificabunt domos et non habitabunt et plantabunt vineas et non bibent vinum earum; 14 | iuxta est dies Domini magnus iuxta et velox nimis vox diei Domini amara tribulabitur ibi fortis; 15 | dies irae dies illa dies tribulationis et angustiae dies calamitatis et miseriae dies tenebrarum et caliginis dies nebulae et turbinis; 16 | dies tubae et clangoris super civitates munitas et super angulos excelsos; 17 | et tribulabo homines et ambulabunt ut caeci quia Domino peccaverunt et effundetur sanguis eorum sicut humus et corpus eorum sicut stercora; 18 | sed et argentum eorum et aurum eorum non poterit liberare eos in die irae Domini in igne zeli eius devorabitur omnis terra quia consummationem cum festinatione faciet cunctis habitantibus terram; 19 | convenite congregamini gens non amabilis; 20 | priusquam pariat iussio quasi pulverem transeuntem diem antequam veniat super vos ira furoris Domini antequam veniat super vos dies furoris Domini; 21 | quaerite Dominum omnes mansueti terrae qui iudicium eius estis operati quaerite iustum quaerite mansuetum si quo modo abscondamini in die furoris Domini; 22 | quia Gaza destructa erit et Ascalon in desertum Azotum in meridie eicient et Accaron eradicabitur; 23 | vae qui habitatis funiculum maris gens perditorum verbum Domini super vos Chanaan terra Philisthinorum et disperdam te ita ut non sit inhabitator; 24 | et erit funiculus maris requies pastorum et caulae pecorum; 25 | et erit funiculus eius qui remanserit de domo Iuda ibi pascentur in domibus Ascalonis ad vesperam requiescent quia visitabit eos Dominus Deus eorum et avertet captivitatem eorum; 26 | audivi obprobrium Moab et blasphemias filiorum Ammon quae exprobraverunt populo meo et magnificati sunt super terminos eorum; 27 | propterea vivo ego dicit Dominus exercituum Deus Israhel quia Moab ut Sodoma erit et filii Ammon quasi Gomorra siccitas spinarum et acervi salis et desertum usque in aeternum reliquiae populi mei diripient illos residui gentis meae possidebunt eos; 28 | hoc eis eveniet pro superbia sua quia blasphemaverunt et magnificati sunt super populum Domini exercituum; 29 | horribilis Dominus super eos et adtenuabit omnes deos terrae et adorabunt eum vir de loco suo omnes insulae gentium; 30 | sed et vos Aethiopes interfecti gladio meo eritis; 31 | et extendet manum suam super aquilonem et perdet Assur et ponet speciosam in solitudinem et in invium et quasi desertum; 32 | et accubabunt in medio eius greges omnes bestiae gentium et onocrotalus et ericius in liminibus eius morabuntur vox cantantis in fenestra corvus in superliminari quoniam adtenuabo robur eius; 33 | haec est civitas gloriosa habitans in confidentia quae dicebat in corde suo ego sum et extra me non est alia amplius quomodo facta est in desertum cubile bestiae omnis qui transit per eam sibilabit et movebit manum suam; 34 | vae provocatrix et redempta civitas columba; 35 | non audivit vocem et non suscepit disciplinam in Domino non est confisa ad Deum suum non adpropiavit; 36 | principes eius in medio eius quasi leones rugientes iudices eius lupi vespere non relinquebant in mane; 37 | prophetae eius vesani viri infideles sacerdotes eius polluerunt sanctum iniuste egerunt contra legem; 38 | Dominus iustus in medio eius non faciet iniquitatem mane mane iudicium suum dabit in luce et non abscondetur nescivit autem iniquus confusionem; 39 | disperdi gentes et dissipati sunt anguli earum desertas feci vias eorum dum non est qui transeat desolatae sunt civitates eorum non remanente viro nec ullo habitatore; 40 | dixi attamen timebis me suscipies disciplinam et non peribit habitaculum eius propter omnia in quibus visitavi eam verumtamen diluculo surgentes corruperunt omnes cogitationes suas; 41 | quapropter expecta me dicit Dominus in die resurrectionis meae in futurum quia iudicium meum ut congregem gentes et colligam regna ut effundam super eas indignationem meam omnem iram furoris mei in igne enim zeli mei devorabitur omnis terra; 42 | quia tunc reddam populis labium electum ut vocent omnes in nomine Domini et serviant ei umero uno; 43 | ultra flumina Aethiopiae inde supplices mei filii dispersorum meorum deferent munus mihi; 44 | in die illa non confunderis super cunctis adinventionibus tuis quibus praevaricata es in me quia tunc auferam de medio tui magniloquos superbiae tuae et non adicies exaltari amplius in monte sancto meo; 45 | et derelinquam in medio tui populum pauperem et egenum et sperabunt in nomine Domini; 46 | reliquiae Israhel non facient iniquitatem nec loquentur mendacium et non invenietur in ore eorum lingua dolosa quoniam ipsi pascentur et accubabunt et non erit qui exterreat; 47 | lauda filia Sion iubilate Israhel laetare et exulta in omni corde filia Hierusalem; 48 | abstulit Dominus iudicium tuum avertit inimicos tuos rex Israhel Dominus in medio tui non timebis malum ultra; 49 | in die illa dicetur Hierusalem noli timere Sion non dissolvantur manus tuae; 50 | Dominus Deus tuus in medio tui Fortis ipse salvabit gaudebit super te in laetitia silebit in dilectione tua exultabit super te in laude; 51 | nugas qui a lege recesserant congregabo quia ex te erant ut non ultra habeas super eis obprobrium; 52 | ecce ego interficiam omnes qui adflixerunt te in tempore illo et salvabo claudicantem et eam quae eiecta fuerat congregabo et ponam eos in laudem et in nomen in omni terra confusionis eorum; 53 | in tempore illo quo adducam vos et in tempore quo congregabo vos dabo enim vos in nomen et in laudem omnibus populis terrae cum convertero captivitatem vestram coram oculis vestris dicit Dominus; 54 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.68.2_peter.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Simon Petrus servus et apostolus Iesu Christi his qui coaequalem nobis sortiti sunt fidem in iustitia Dei nostri et salvatoris Iesu Christi; 2 | gratia vobis et pax adimpleatur in cognitione Domini nostri; 3 | quomodo omnia nobis divinae virtutis suae quae ad vitam et pietatem donata est per cognitionem eius qui vocavit nos propria gloria et virtute; 4 | per quae maxima et pretiosa nobis promissa donavit ut per haec efficiamini divinae consortes naturae fugientes eius quae in mundo est concupiscentiae corruptionem; 5 | vos autem curam omnem subinferentes ministrate in fide vestra virtutem in virtute autem scientiam; 6 | in scientia autem abstinentiam in abstinentia autem patientiam in patientia autem pietatem; 7 | in pietate autem amorem fraternitatis in amore autem fraternitatis caritatem; 8 | haec enim vobis cum adsint et superent non vacuos nec sine fructu vos constituent in Domini nostri Iesu Christi cognitione; 9 | cui enim non praesto sunt haec caecus est et manu temptans oblivionem accipiens purgationis veterum suorum delictorum; 10 | quapropter fratres magis satagite ut per bona opera certam vestram vocationem et electionem faciatis haec enim facientes non peccabitis aliquando; 11 | sic enim abundanter ministrabitur vobis introitus in aeternum regnum Domini nostri et salvatoris Iesu Christi; 12 | propter quod incipiam vos semper commonere de his et quidem scientes et confirmatos in praesenti veritate; 13 | iustum autem arbitror quamdiu sum in hoc tabernaculo suscitare vos in commonitione; 14 | certus quod velox est depositio tabernaculi mei secundum quod et Dominus noster Iesus Christus significavit mihi; 15 | dabo autem operam et frequenter habere vos post obitum meum ut horum memoriam faciatis; 16 | non enim doctas fabulas secuti notam fecimus vobis Domini nostri Iesu Christi virtutem et praesentiam sed speculatores facti illius magnitudinis; 17 | accipiens enim a Deo Patre honorem et gloriam voce delapsa ad eum huiuscemodi a magnifica gloria hic est Filius meus dilectus in quo mihi conplacui; 18 | et hanc vocem nos audivimus de caelo adlatam cum essemus cum ipso in monte sancto; 19 | et habemus firmiorem propheticum sermonem cui bene facitis adtendentes quasi lucernae lucenti in caliginoso loco donec dies inlucescat et lucifer oriatur in cordibus vestris; 20 | hoc primum intellegentes quod omnis prophetia scripturae propria interpretatione non fit; 21 | non enim voluntate humana adlata est aliquando prophetia sed Spiritu Sancto inspirati locuti sunt sancti Dei homines; 22 | fuerunt vero et pseudoprophetae in populo sicut et in vobis erunt magistri mendaces qui introducent sectas perditionis et eum qui emit eos Dominum negant superducentes sibi celerem perditionem; 23 | et multi sequentur eorum luxurias per quos via veritatis blasphemabitur; 24 | et in avaritia fictis verbis de vobis negotiabuntur quibus iudicium iam olim non cessat et perditio eorum non dormitat; 25 | si enim Deus angelis peccantibus non pepercit sed rudentibus inferni detractos in tartarum tradidit in iudicium cruciatos reservari; 26 | et originali mundo non pepercit sed octavum Noe iustitiae praeconem custodivit diluvium mundo impiorum inducens; 27 | et civitates Sodomorum et Gomorraeorum in cinerem redigens eversione damnavit exemplum eorum qui impie acturi sunt ponens; 28 | et iustum Loth oppressum a nefandorum iniuria conversatione eruit; 29 | aspectu enim et auditu iustus erat habitans apud eos qui diem de die animam iustam iniquis operibus cruciabant; 30 | novit Dominus pios de temptatione eripere iniquos vero in diem iudicii cruciandos reservare; 31 | magis autem eos qui post carnem in concupiscentia inmunditiae ambulant dominationemque contemnunt audaces sibi placentes sectas non metuunt blasphemantes; 32 | ubi angeli fortitudine et virtute cum sint maiores non portant adversum se execrabile iudicium; 33 | hii vero velut inrationabilia pecora naturaliter in captionem et in perniciem in his quae ignorant blasphemantes in corruptione sua et peribunt; 34 | percipientes mercedem iniustitiae voluptatem existimantes diei delicias coinquinationes et maculae deliciis affluentes in conviviis suis luxuriantes vobiscum; 35 | oculos habentes plenos adulterio et incessabiles delicti pellicentes animas instabiles cor exercitatum avaritiae habentes maledictionis filii; 36 | derelinquentes rectam viam erraverunt secuti viam Balaam ex Bosor qui mercedem iniquitatis amavit; 37 | correptionem vero habuit suae vesaniae subiugale mutum in hominis voce loquens prohibuit prophetae insipientiam; 38 | hii sunt fontes sine aqua et nebulae turbinibus exagitatae quibus caligo tenebrarum reservatur; 39 | superba enim vanitatis loquentes pellicent in desideriis carnis luxuriae eos qui paululum effugiunt qui in errore conversantur; 40 | libertatem illis promittentes cum ipsi servi sint corruptionis a quo enim quis superatus est huius et servus est; 41 | si enim refugientes coinquinationes mundi in cognitione Domini nostri et salvatoris Iesu Christi his rursus inpliciti superantur facta sunt eis posteriora deteriora prioribus; 42 | melius enim erat illis non cognoscere viam iustitiae quam post agnitionem retrorsum converti ab eo quod illis traditum est sancto mandato; 43 | contigit enim eis illud veri proverbii canis reversus ad suum vomitum et sus lota in volutabro luti; 44 | hanc ecce vobis carissimi secundam scribo epistulam in quibus excito vestram in commonitione sinceram mentem; 45 | ut memores sitis eorum quae praedixi verborum a sanctis prophetis et apostolorum vestrorum praeceptorum Domini et salvatoris; 46 | hoc primum scientes quod venient in novissimis diebus in deceptione inlusores iuxta proprias concupiscentias ambulantes; 47 | dicentes ubi est promissio aut adventus eius ex quo enim patres dormierunt omnia sic perseverant ab initio creaturae; 48 | latet enim eos hoc volentes quod caeli erant prius et terra de aqua et per aquam consistens Dei verbo; 49 | per quae ille tunc mundus aqua inundatus periit; 50 | caeli autem qui nunc sunt et terra eodem verbo repositi sunt igni servati in diem iudicii et perditionis impiorum hominum; 51 | unum vero hoc non lateat vos carissimi quia unus dies apud Dominum sicut mille anni et mille anni sicut dies unus; 52 | non tardat Dominus promissi sed patienter agit propter vos nolens aliquos perire sed omnes ad paenitentiam reverti; 53 | adveniet autem dies Domini ut fur in qua caeli magno impetu transient elementa vero calore solventur; 54 | cum haec igitur omnia dissolvenda sint quales oportet esse vos in sanctis conversationibus et pietatibus; 55 | expectantes et properantes in adventum Dei diei per quam caeli ardentes solventur et elementa ignis ardore tabescent; 56 | novos vero caelos et novam terram et promissa ipsius expectamus in quibus iustitia habitat; 57 | propter quod carissimi haec expectantes satis agite inmaculati et inviolati ei inveniri in pace; 58 | et Domini nostri longanimitatem salutem arbitramini sicut et carissimus frater noster Paulus secundum datam sibi sapientiam scripsit vobis; 59 | sicut et in omnibus epistulis loquens in eis de his in quibus sunt quaedam difficilia intellectu quae indocti et instabiles depravant sicut et ceteras scripturas ad suam ipsorum perditionem; 60 | vos igitur fratres praescientes custodite ne insipientium errore transducti excidatis a propria firmitate; 61 | crescite vero in gratia et in cognitione Domini nostri et salvatoris Iesu Christi ipsi gloria et nunc et in die aeternitatis amen; 62 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.44.malachi.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | onus verbi Domini ad Israhel in manu Malachi; 2 | dilexi vos dicit Dominus et dixistis in quo dilexisti nos nonne frater erat Esau Iacob dicit Dominus et dilexi Iacob; 3 | Esau autem odio habui et posui montes eius in solitudinem et hereditatem eius in dracones deserti; 4 | quod si dixerit Idumea destructi sumus sed revertentes aedificabimus quae deserta sunt haec dicit Dominus exercituum isti aedificabunt et ego destruam et vocabuntur Termini impietatis et Populus cui iratus est Dominus usque in aeternum; 5 | et oculi vestri videbunt et vos dicetis magnificetur Dominus super terminum Israhel; 6 | filius honorat patrem et servus dominum suum si ergo pater ego sum ubi est honor meus et si dominus ego sum ubi est timor meus dicit Dominus exercituum ad vos o sacerdotes qui despicitis nomen meum et dixistis in quo despeximus nomen tuum; 7 | offertis super altare meum panem pollutum et dicitis in quo polluimus te in eo quod dicitis mensa Domini despecta est; 8 | si offeratis caecum ad immolandum nonne malum est et si offeratis claudum et languidum nonne malum est offer illud duci tuo si placuerit ei aut si susceperit faciem tuam dicit Dominus exercituum; 9 | et nunc deprecamini vultum Dei ut misereatur vestri de manu enim vestra factum est hoc si quo modo suscipiat facies vestras dicit Dominus exercituum; 10 | quis est in vobis qui claudat ostia et incendat altare meum gratuito non est mihi voluntas in vobis dicit Dominus exercituum et munus non suscipiam de manu vestra; 11 | ab ortu enim solis usque ad occasum magnum est nomen meum in gentibus et in omni loco sacrificatur et offertur nomini meo oblatio munda quia magnum nomen meum in gentibus dicit Dominus exercituum; 12 | et vos polluistis illud in eo quod dicitis mensa Domini contaminata est et quod superponitur contemptibile est cum igni qui illud devorat; 13 | et dixistis ecce de labore et exsuflastis illud dicit Dominus exercituum et intulistis de rapinis claudum et languidum et intulistis munus numquid suscipiam illud de manu vestra dicit Dominus; 14 | maledictus dolosus qui habet in grege suo masculum et votum faciens immolat debile Domino quia rex magnus ego dicit Dominus exercituum et nomen meum horribile in gentibus; 15 | et nunc ad vos mandatum hoc o sacerdotes; 16 | si nolueritis audire et si nolueritis ponere super cor ut detis gloriam nomini meo ait Dominus exercituum mittam in vos egestatem et maledicam benedictionibus vestris et maledicam illis quoniam non posuistis super cor; 17 | ecce ego proiciam vobis brachium et dispergam super vultum vestrum stercus sollemnitatum vestrarum et adsumet vos secum; 18 | et scietis quia misi ad vos mandatum istud ut esset pactum meum cum Levi dicit Dominus exercituum; 19 | pactum meum fuit cum eo vitae et pacis et dedi ei timorem et timuit me et a facie nominis mei pavebat; 20 | lex veritatis fuit in ore eius et iniquitas non est inventa in labiis eius in pace et in aequitate ambulavit mecum et multos avertit ab iniquitate; 21 | labia enim sacerdotis custodient scientiam et legem requirent ex ore eius quia angelus Domini exercituum est; 22 | vos autem recessistis de via et scandalizastis plurimos in lege irritum fecistis pactum Levi dicit Dominus exercituum; 23 | propter quod et ego dedi vos contemptibiles et humiles omnibus populis sicut non servastis vias meas et accepistis faciem in lege; 24 | numquid non pater unus omnium nostrum numquid non Deus unus creavit nos quare ergo despicit unusquisque nostrum fratrem suum violans pactum patrum nostrorum; 25 | transgressus est Iuda et abominatio facta est in Israhel et in Hierusalem quia contaminavit Iudas sanctificationem Domini quam dilexit et habuit filiam dei alieni; 26 | disperdat Dominus virum qui fecerit hoc magistrum et discipulum de tabernaculis Iacob et offerentem munus Domino exercituum; 27 | et hoc rursum fecistis operiebatis lacrimis altare Domini fletu et mugitu ita ut ultra non respiciam ad sacrificium nec accipiam placabile quid de manu vestra; 28 | et dixistis quam ob causam quia Dominus testificatus est inter te et uxorem pubertatis tuae quam tu despexisti et haec particeps tua et uxor foederis tui; 29 | nonne unus fecit et residuum spiritus eius est et quid unus quaerit nisi semen Dei custodite ergo spiritum vestrum et uxorem adulescentiae tuae noli despicere; 30 | cum odio habueris dimitte dicit Dominus Deus Israhel operiet autem iniquitas vestimentum eius dicit Dominus exercituum custodite spiritum vestrum et nolite despicere; 31 | laborare fecistis Dominum in sermonibus vestris et dixistis in quo eum fecimus laborare in eo cum diceretis omnis qui facit malum bonus est in conspectu Domini et tales ei placent aut certe ubi est Deus iudicii; 32 | ecce ego mittam angelum meum et praeparabit viam ante faciem meam et statim veniet ad templum suum dominator quem vos quaeritis et angelus testamenti quem vos vultis ecce venit dicit Dominus exercituum; 33 | et quis poterit cogitare diem adventus eius et quis stabit ad videndum eum ipse enim quasi ignis conflans et quasi herba fullonum; 34 | et sedebit conflans et emundans argentum et purgabit filios Levi et colabit eos quasi aurum et quasi argentum et erunt Domino offerentes sacrificia in iustitia; 35 | et placebit Domino sacrificium Iuda et Hierusalem sicut dies saeculi et sicut anni antiqui; 36 | et accedam ad vos in iudicio et ero testis velox maleficis et adulteris et periuris et qui calumniantur mercedem mercennarii viduas et pupillos et opprimunt peregrinum nec timuerunt me dicit Dominus exercituum; 37 | ego enim Dominus et non mutor et vos filii Iacob non estis consumpti; 38 | a diebus enim patrum vestrorum recessistis a legitimis meis et non custodistis revertimini ad me et revertar ad vos dicit Dominus exercituum et dixistis in quo revertemur; 39 | si adfiget homo Deum quia vos configitis me et dixistis in quo confiximus te in decimis et in primitivis; 40 | et in penuria vos maledicti estis et me vos configitis gens tota; 41 | inferte omnem decimam in horreum et sit cibus in domo mea et probate me super hoc dicit Dominus si non aperuero vobis cataractas caeli et effudero vobis benedictionem usque ad abundantiam; 42 | et increpabo pro vobis devorantem et non corrumpet fructum terrae vestrae nec erit sterilis vinea in agro dicit Dominus exercituum; 43 | et beatos vos dicent omnes gentes eritis enim vos terra desiderabilis dicit Dominus exercituum; 44 | invaluerunt super me verba vestra dicit Dominus; 45 | et dixistis quid locuti sumus contra te dixistis vanus est qui servit Deo et quod emolumentum quia custodivimus praecepta eius et quia ambulavimus tristes coram Domino exercituum; 46 | ergo nunc beatos dicimus arrogantes siquidem aedificati sunt facientes impietatem et temptaverunt Deum et salvi facti sunt; 47 | tunc locuti sunt timentes Deum unusquisque cum proximo suo et adtendit Dominus et audivit et scriptus est liber monumenti coram eo timentibus Dominum et cogitantibus nomen eius; 48 | et erunt mihi ait Dominus exercituum in die qua ego facio in peculium et parcam eis sicut parcit vir filio suo servienti sibi; 49 | et convertemini et videbitis quid sit inter iustum et impium et inter servientem Deo et non servientem ei; 50 | ecce enim dies veniet succensa quasi caminus et erunt omnes superbi et omnes facientes impietatem stipula et inflammabit eos dies veniens dicit Dominus exercituum quae non relinquet eis radicem et germen; 51 | et orietur vobis timentibus nomen meum sol iustitiae et sanitas in pinnis eius et egrediemini et salietis sicut vituli de armento; 52 | et calcabitis impios cum fuerint cinis sub planta pedum vestrorum in die qua ego facio dicit Dominus exercituum; 53 | mementote legis Mosi servi mei quam mandavi ei in Choreb ad omnem Israhel praecepta et iudicia; 54 | ecce ego mittam vobis Heliam prophetam antequam veniat dies Domini magnus et horribilis; 55 | et convertet cor patrum ad filios et cor filiorum ad patres eorum ne forte veniam et percutiam terram anathemate; 56 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/boethius.quomodo_substantiae_in_eo_quod_sint_bonae_sint_cum_non_sint_substantialia_bona.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Item eiusdem ad eundem quomodo substantiae in eo quod sint bonae sint cum non sint substantialia bona postulas, ut ex Hebdomadibus nostris eius quaestionis obscuritatem quae continet modum quo substantiae in eo quod sint bonae sint, cum non sint substantialia bona, digeram et paulo euidentius monstrem; idque 2 | eo dicis esse faciendum, quod non sit omnibus notum iter huiusmodi scriptionum. Tuus uero testis ipse sum quam haec uiuaciter fueris ante complexus. Hebdomadas uero ego mihi ipse commentor potiusque ad memoriam meam speculata conseruo quam cuiquam 3 | participo quorum lasciuia ac petulantia nihil a ioco risuque patitur esse seiunctum. Prohinc tu ne sis obscuritatibus breuitatis aduersus, quae cum sint arcani fida custodia tum id habent commodi, quod cum his solis qui digni sunt conloquuntur. Vt igitur 4 | in mathematica fieri solet ceterisque etiam disciplinis, praeposui terminos regulasque quibus cuncta quae sequuntur efficiam. I. Communis animi conceptio est enuntiatio quam quisque probat auditam. Harum duplex modus est. 5 | Nam una ita communis est, ut omnium sit hominum, ueluti si hanc proponas: "Si duobus aequalibus aequalia auferas, quae relinquantur aequalia esse, nullus id intellegens neget. Alia uero est doctorum tantum, quae tamen ex talibus communis animi 6 | conceptionibus uenit, ut est: Quae incorporalia sunt, in loco non esse,” et cetera; quae non uulgus sed docti comprobant. II. Diuersum est esse et id quod est; ipsum enim esse nondum est, at uero quod est accepta essendi 7 | forma est atque consistit. III. Quod est participare aliquo potest, sed ipsum esse nullo modo aliquo participat. Fit enim participatio cum aliquid iam est; est autem aliquid, cum esse susceperit. 8 | IV. Id quod est habere aliquid praeterquam quod ipsum est potest; ipsum uero esse nihil aliud praeter se habet admixtum. V. Diuersum est tantum esse aliquid et esse aliquid in eo quod est; illic enim accidens hic 9 | substantia significatum VI. Omne quod est participate eo quod est esse ut sit; alio uero participat ut aliquid sit. Ac per hoc id quod est participat eo quod est esse ut sit; est uero ut participet alio quolibet. 10 | VII. Omne simplex esse suum et id quod est unum habet. VII I, Omni composito aliud est esse, aliud ipsum est. IX. Omnis diuersitas discors, similitudo uero 11 | appetenda est; et quod appetit aliud, tale ipsum esse naturaliter ostenditur quale est illud hoc ipsum quod appetit. Sufficiunt igitur quae praemisimus; a prudente uero rationis interprete suis unumquodque aptabitur 12 | argumentis. Quaestio uero huiusmodi est. Ea quae sunt bona sunt; tenet enim communis sententia doctorum omne quod est ad bonum tendere, omne autem tendit ad simile. Quae igitur ad bonum tendunt 13 | bona ipsa sunt. Sed quemadmodum bona sint, inquirendum est, utrumne participatione an substantia? Si participatione, per se ipsa nullo modo bona sunt; nam quod participatione album est, per se in eo quod ipsum est album non est. Et de ceteris qualitatibus 14 | eodem modo. Si igitur participatione sunt bona, ipsa per se nullo modo bona sunt: non igitur ad bonum tendunt. Sed concessum est. Non igitur participatione sunt bona sed substantia. Quorum uero substantia bona est, id quod sunt bona sunt; 15 | id quod sunt autem habent ex eo quod est esse. Esse igitur ipsorum bonum est; omnium igitur rerum ipsum esse bonum est. Sed si esse bonum est, ea quae sunt in eo quod sunt bona sunt idemque illis est esse quod boni esse; substantialia igitur bona 16 | sunt, quoniam non participant bonitatem. Quod si ipsum esse in eis bonum est, non est dubium quin substantialia cum sint bona, primo sint bono similia ac per hoc hoc ipsum bonum erunt; nihil enim illi praeter se ipsum simile est. Ex quo fit ut omnia 17 | quae sunt deus sint, quod dictu nefas est. Non sunt igitur substantialia bona ac per hoc non in his est esse bonum; non sunt igitur in eo quod sunt bona. Sed nec participant bonitatem; nullo enim modo ad bonum tenderent. Nullo modo igitur sunt 18 | bona. Huic quaestioni talis poterit adhiberi solutio. Multa sunt quae cum separari actu non possunt, animo tamen et cogitatione separantur; ut cum triangulum uel cetera a subiecta materia nullus actu 19 | separat, mente tamen segregans ipsum triangulum proprietatemque eius piae ter materiam speculatur. Amoueamus igitur primi boni praesentiam paulisper ex animo, quod esse quidem constat idque ex omnium doctorum indoctorumque sententia barbararumque 20 | gentium religionibus cognosci potest. Hoc igitur paulisper amoto ponamus omnia esse quae sunt bona atque ea consideremus quemadmodum bona esse possent, si a primo bono minime defluxissent. Hinc intueor aliud in eis esse quod bona sunt, aliud quod 21 | sunt. Ponatur enim una eademque substantia bona esse alba, grauis, rotunda. Tunc aliud esset ipsa illa substantia, aliud eius rotunditas, aliud color, aliud bonitas; nam si haec singula idem essent quod ipsa substantia, idem esset grauitas quod color, quod 22 | bonum et bonum quod grauitas—quod fieri natura non sinit. Aliud igitur tunc in eis esset esse, aliud aliquid esse, ac tunc bona quidem essent, esse tamen ipsum minime haberent bonum. Igitur si ullo modo essent, non a bono ac bona essent ac non idem 23 | essent quod bona, sed eis aliud esset esse aliud bonis esse. Quod si nihil omnino aliud essent nisi bona neque grauia neque colorata neque spatii dimensione distenta nec ulla in eis qualitas esset, nisi tantum bona essent, tunc non res sed rerum uideretur esse 24 | principium nec potius uiderentur, sed uideretur; unum enim solumque est huiusmodi, quod tantum bonum aliudque nihil sit. Quae quoniam non sunt simplicia, nec esse omnino poterant, nisi ea id quod solum bonum est esse uoluisset. Idcirco quoniam 25 | esse eorum a boni uoluntate defluxit, bona esse dicuntur. Primum enim bonum, quoniam est, in eo quod est bonum est; secundum uero bonum, quoniam ex eo fluxit cuius ipsum esse bonum est, ipsum quoque bonum est. Sed ipsum esse omnium rerum ex eo 26 | fluxit quod est primum bonum et quod bonum tale est ut recte dicatur in eo quod est esse bonum. Ipsum igitur eorum esse bonum est; tunc enim in eo. Qua in re soluta quaestio est. Idcirco enim licet in eo quod sint bona sint, non sunt tamen similia 27 | primo bono, quoniam non quoquo modo sint res ipsum esse earum bonum est, sed quoniam non potest esse ipsum esse rerum, nisi a primo esse defluxerit, id est bono; idcirco ipsum esse bonum est nec est simile ei a quo est. Illud enim quoquo modo 28 | sit bonum est in eo quod est; non enim aliud est praeterquam bonum. Hoc autem nisi ab illo esset, bonum fortasse esse posset, sed bonum in eo quod est esse non posset. Tunc enim participaret forsitan bono; ipsum uero esse quod non haberent a bono, 29 | bonum habere non possent. Igitur sublato ab his bono primo mente et cogitatione, ista licet essent bona, tamen in eo quod essent bona esse non possent, et quoniam actu non potuere exsistere, nisi illud ea quod uere bonum est produxisset, idcirco et esse 30 | eorum bonum est et non est simile substantiali bono id quod ab eo fluxit; et nisi ab eo fluxissent, licet essent bona, tamen in eo quod sunt bona esse non possent, quoniam et praeter bonum et non ex bono essent, cum illud ipsum bonum primum est et ipsum 31 | esse sit et ipsum bonum et ipsum esse bonum. At non etiam alba in eo quod sunt alba esse oportebit ea quae alba sunt, quoniam ex uoluntate dei fluxerunt ut essent, alba minime. Aliud est enim esse, aliud albis esse; hoc ideo, quoniam qui ea ut essent effecit 32 | bonus quidem est, minime uero albus. Voluntatem igitur boni comitatum est ut essent bona in eo quod sunt; uoluntatem uero non albi non est comitata talis eius quod est proprietas ut esset album in eo quod est; neque enim ex albi uoluntate defluxerunt. 33 | Itaque quia uoluit esse ea alba qui erat non albus, sunt alba tantum; quia uero uoluit ea esse bona qui erat bonus, sunt bona in eo quod sunt. Secundum hanc igitur rationem cuncta oportet esse iusta, quoniam ipse iustus est qui ea esse uoluit? Ne hoc 34 | quidem. Nam bonum esse essentiam, iustum uero esse actum respicit. Idem autem est in eo esse quod agere; idem igitur bonum esse quod iustum. Nobis uero non est idem esse quod agere; non enim simplices sumus. Non est igitur nobis idem bonis 35 | esse quod iustis, sed idem nobis est esse omnibus in eo quod sumus. Bona igitur omnia sunt, non etiam iusta. Amplius bonum quidem generale est, iustum uero speciale nec species descendit in omnia. Idcirco alia quidem iusta alia aliud omnia bona. 36 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/anonymous.laudes_domini.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Quis queritur sera virtutes dote iuvari, 2 | quis promissa Dei lento procedere passu? 3 | Quis fine humano metitur iudicis urnam 4 | perpetui, tardumque putat quod saecula debent? 5 | Accelerare diem meritis qui praemia reddat 6 | nobilis ingenti testatur gloria facto. 7 | Nam qua stagnanti praelabitur agmine ripas 8 | tardus Arar pigrumque diu vix explicat amnem, 9 | qua fraterna Remo progignitur Aedua pubes, 10 | coniugium memini summa pietate fideque; 11 | lex divina tamen meritum cumulabat amoris. 12 | Et votum ambobus socium praecedere morte 13 | maerorique pio curam mandare sepulcri, 14 | sed prior uxorem decreti pagina legit. 15 | Tum desolatus largo iubet ore cavari 16 | post mortem fiant quae membris hospita saxa: 17 | susciper et veniens aeternaque foedera iungens, 18 | ut quos viventes tenuisset lectulus idem 19 | post praecepta Dei bustum commune levaret. 20 | Sensit vota sui coniunx praesaga mariti 21 | magnaque temporibus tribuit miracula castis. 22 | Nam cum defunctis iungantur brachia membris 23 | et repetita manus constringant vincula trunco, 24 | ne quibus humanae complentur munera vitae, 25 | accidat informis fluitatio dissociatis, 26 | immensum dictu!: quo tempore vita peracta est 27 | iungendus sociae prospecta sede maritus, 28 | postquam morte viri reserata est ianua leti 29 | horrendumque larem iam lux ingrata retexit, 30 | deprensa est laevam protendens femina palmam, 31 | invitans socium gestu viventis amoris. 32 | Quis dedit affectum tumulo? Quis vincula soluit? 33 | Vnde sepulta videt venturam coniugis umbram? 34 | Tu facis haec, tu Christe Deus, tua signa moventur 35 | paulatimque doces sopita resurgere membra. 36 | Tu, quem venturum sancti cecinere prophetae 37 | incorrupta Dei suboles, rectorque regentis; 38 | quo sine nil magnum Genitor deliberat ingens; 39 | cuius ad imperium certis mare constitit oris 40 | - nec licet immenso terris excurrere ponto! - 41 | planaque montanos includunt littora fluctus; 42 | qui vario stabilem dotasti munere terram 43 | in nostros usus, largus pietate paterna. 44 | Te vade mortales committunt semina sulcis 45 | et novus arenti procedit cespite partus. 46 | Tu manare iubes fecundo nectare vites, 47 | tu gratos epulis hominum medicosque saluti 48 | arboribus succos, tu nobis dulcia mella. 49 | Tu servire iubes homini genus omne animantum, 50 | insuper et gravibus lucos curvescere pomis 51 | atque novos reditus nullo de semine nasci, 52 | tu varios amnes nostro prodesse labori 53 | et renovare sacris benedictum fontibus aevum. 54 | Te duce velivolis patuerunt aequora rostris 55 | divisosque fretis lustravit navita portus. 56 | Tu, postquam certis sunt acta elementa figuris, 57 | ne torpere rudi caelestis machina vultu 58 | inciperet, vario signasti lumine mundum 59 | et quicquid caelo radiat, tua dextera finxit; 60 | his aulam Domini placuit contexere tectis. 61 | Iam freta ne nullis agerentur inhospita terris 62 | assiduumque alacer numeraret navita portum, 63 | crebra satis tumido defigitur insula ponto 64 | - nec tamen insano metuit circumdata fluctu - 65 | exiguoque fretis innitens orbe resistit, 66 | te duce confidens, cuius venerabile pactum 67 | nexum lege pari summumque imumque peraequat, 68 | nec sinit impositos quoquam transcendere fines. 69 | Ac ne plana nimis tellus vel nuda iaceret, 70 | vitibus aptandos iussisti adsurgere colles 71 | grandibus, et largos umbracula texere lucos. 72 | Tum ne vastus agat silvis torpentibus horror 73 | innumeros fetus proceris saltibus addis, 74 | incola vel nemori neu desit praeda petenti; 75 | tum volucres multas et mille examina vocum 76 | mortali harmonia lucis resonare canoris. 77 | Sic annum placuit variis intexere formis 78 | et vice iucunda mortalibus addere fructum, 79 | neu semper prolixa dies nimis ureret orbem 80 | neve brevis iustum raperet nascentibus ignem. 81 | Ac ne perpetuo quateret labor omnia nisu, 82 | dat requiem fessis hominum nox roscida curis; 83 | utque humana salus securum duceret aevum, 84 | sponte salutares de caespite surgitis herbae. 85 | Has pater ipse serit nutu, non vomere dives. 86 | Non ego, ferrato tegerer si viscera muro, 87 | ferrea vox linguaeque forent mihi mille canenti, 88 | munera cuncta queam vestrae pietatis obire. 89 | Sed Pater ille tuus, secreta in sede locatus, 90 | nec cuiquam visu facilis cunctisque tremendus, 91 | te misit dominum terris vitaeque magistrum. 92 | Et quisquis natum iusto veneratur honore 93 | ambobus sua vota dicat vitamque perennem. 94 | Tu casti rectique tenax, et flectere leges 95 | post crimen facilis, si quem vecordia praeceps 96 | depulit a vobis praescripto limite vitae. 97 | Te Genitor nostra, paterentur ut ora tueri, 98 | induit humana facie membrisque caducis. 99 | Quis temptaret enim fragiles attollere visus, 100 | si talis trepidis voluisses sistere terris, 101 | qualis es, ingenti cum torques fulmina dextra 102 | praesentemque iubes delicta pavescere poenam, 103 | vel cum placatus campis sitientibus imbres 104 | dividis et dubias sulcis producis aristas? 105 | Ne tamen insignem res nulla ostenderet ortum, 106 | virgine conciperis - non sufficit esse pudicam 107 | nec quae nupta queat domino coniungere fratrem - 108 | ut procul ex utero contagio turpis abesset. 109 | Mox ubi processu felix maturuit aetas 110 | indociles animos monitis servare paternis 111 | aggrederis rectamque viam labentibus offers. 112 | Atque ut missa Deo penitus praecepta paterent, 113 | imperium morti adimis morboque solutos 114 | desperata iubes apprendere munia vitae 115 | restituisque diem caecis et, ne quid inausum 116 | restaret penitus, quo perfidus error obiret, 117 | indicis sensum tumulis et condita pridem 118 | membra iubes iterum superas consurgere in auras 119 | agnoscuntque suum dilecta cadavera nomen. 120 | At postquam legem sectator idoneus hausit, 121 | ut se mortali caelestis spiritus aula 122 | exueret, legis intentum quo cuncta doceret 123 | pro summo toleranda Deo recteque perennem 124 | contemptu mortis sibi quemque assumere vitam: 125 | sic completa ferens Genitoris iussa redisti 126 | ad summi secreta poli, qua lucidus aether 127 | pigra vetat proprio succedere nubila caelo. 128 | Atque ut certa foret pereuntis copia turbae 129 | quae praecepta Dei miserandis auribus arcet, 130 | nec nova defunctos iam pridem iura tenerent, 131 | carceris inferni feralia limina pandis 132 | innumeramque iubes tenebris emergere plebem 133 | his tantum clausis quos impia vita notarit. 134 | Et loca poenarum venturis dividis umbris, 135 | quae tibi non credant vel quae se credere fingant, 136 | sancte Deus summique Dei venerabile pignus, 137 | ad cuius nomen violenta morte fugatae 138 | pectoribus propriis alienaque pectora nanctae 139 | exclamant pallentque animae iussaeque recedunt, 140 | sicut multa prius de te miracula produnt, 141 | cum terram caelumque inter suspensa tenentur, 142 | obstricto per te quia nil permittitur hosti. 143 | At nunc tu dominum meritis, pietate parentem, 144 | imperio facilem, vivendi lege magistrum 145 | edictisque parem, quae lex tibi condita sanxit, 146 | victorem laetumque pares mihi Constantinum! 147 | Hoc melius fetu terris nil ante dedisti 148 | nec dabis. Exaequent utinam sua pignora patrem! 149 | 150 | 151 | 152 | changes (apart from punctuation) -------------------------------------------------------------------------------- /texts/jerome.vulgate.part.62.2_timothy.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | Paulus apostolus Christi Iesu per voluntatem Dei secundum promissionem vitae quae est in Christo Iesu; 2 | Timotheo carissimo filio gratia misericordia pax a Deo Patre et Christo Iesu Domino nostro; 3 | gratias ago Deo cui servio a progenitoribus in conscientia pura quam sine intermissione habeam tui memoriam in orationibus meis nocte ac die; 4 | desiderans te videre memor lacrimarum tuarum ut gaudio implear; 5 | recordationem accipiens eius fidei quae est in te non ficta quae et habitavit primum in avia tua Loide et matre tua Eunice certus sum autem quod et in te; 6 | propter quam causam admoneo te ut resuscites gratiam Dei quae est in te per inpositionem manuum mearum; 7 | non enim dedit nobis Deus spiritum timoris sed virtutis et dilectionis et sobrietatis; 8 | noli itaque erubescere testimonium Domini nostri neque me vinctum eius sed conlabora evangelio secundum virtutem Dei; 9 | qui nos liberavit et vocavit vocatione sancta non secundum opera nostra sed secundum propositum suum et gratiam quae data est nobis in Christo Iesu ante tempora saecularia; 10 | manifestata est autem nunc per inluminationem salvatoris nostri Iesu Christi qui destruxit quidem mortem inluminavit autem vitam et incorruptionem per evangelium; 11 | in quo positus sum ego praedicator et apostolus et magister gentium; 12 | ob quam causam etiam haec patior sed non confundor scio enim cui credidi et certus sum quia potens est depositum meum servare in illum diem; 13 | formam habe sanorum verborum quae a me audisti in fide et dilectione in Christo Iesu; 14 | bonum depositum custodi per Spiritum Sanctum qui habitat in nobis; 15 | scis hoc quod aversi sunt a me omnes qui in Asia sunt ex quibus est Phygelus et Hermogenes; 16 | det misericordiam Dominus Onesifori domui quia saepe me refrigeravit et catenam meam non erubuit; 17 | sed cum Romam venisset sollicite me quaesivit et invenit; 18 | det illi Dominus invenire misericordiam a Domino in illa die et quanta Ephesi ministravit melius tu nosti; 19 | tu ergo fili mi confortare in gratia quae est in Christo Iesu; 20 | et quae audisti a me per multos testes haec commenda fidelibus hominibus qui idonei erunt et alios docere; 21 | labora sicut bonus miles Christi Iesu; 22 | nemo militans inplicat se negotiis saecularibus ut ei placeat cui se probavit; 23 | nam et qui certat in agone non coronatur nisi legitime certaverit; 24 | laborantem agricolam oportet primum de fructibus accipere; 25 | intellege quae dico dabit enim tibi Dominus in omnibus intellectum; 26 | memor esto Iesum Christum resurrexisse a mortuis ex semine David secundum evangelium meum; 27 | in quo laboro usque ad vincula quasi male operans sed verbum Dei non est alligatum; 28 | ideo omnia sustineo propter electos ut et ipsi salutem consequantur quae est in Christo Iesu cum gloria caelesti; 29 | fidelis sermo nam si conmortui sumus et convivemus; 30 | si sustinemus et conregnabimus si negabimus et ille negabit nos; 31 | si non credimus ille fidelis manet negare se ipsum non potest; 32 | haec commone testificans coram Domino noli verbis contendere in nihil utile ad subversionem audientium; 33 | sollicite cura te ipsum probabilem exhibere Deo operarium inconfusibilem recte tractantem verbum veritatis; 34 | profana autem inaniloquia devita multum enim proficient ad impietatem; 35 | et sermo eorum ut cancer serpit ex quibus est Hymeneus et Philetus; 36 | qui a veritate exciderunt dicentes resurrectionem iam factam et subvertunt quorundam fidem; 37 | sed firmum fundamentum Dei stetit habens signaculum hoc cognovit Dominus qui sunt eius et discedat ab iniquitate omnis qui nominat nomen Domini; 38 | in magna autem domo non solum sunt vasa aurea et argentea sed et lignea et fictilia et quaedam quidem in honorem quaedam autem in contumeliam; 39 | si quis ergo emundaverit se ab istis erit vas in honorem sanctificatum et utile Domino ad omne opus bonum paratum; 40 | iuvenilia autem desideria fuge sectare vero iustitiam fidem caritatem pacem cum his qui invocant Dominum de corde puro; 41 | stultas autem et sine disciplina quaestiones devita sciens quia generant lites; 42 | servum autem Domini non oportet litigare sed mansuetum esse ad omnes docibilem patientem; 43 | cum modestia corripientem eos qui resistunt nequando det illis Deus paenitentiam ad cognoscendam veritatem; 44 | et resipiscant a diaboli laqueis a quo capti tenentur ad ipsius voluntatem; 45 | hoc autem scito quod in novissimis diebus instabunt tempora periculosa; 46 | et erunt homines se ipsos amantes cupidi elati superbi blasphemi parentibus inoboedientes ingrati scelesti; 47 | sine affectione sine pace criminatores incontinentes inmites sine benignitate; 48 | proditores protervi tumidi voluptatium amatores magis quam Dei; 49 | habentes speciem quidem pietatis virtutem autem eius abnegantes et hos devita; 50 | ex his enim sunt qui penetrant domos et captivas ducunt mulierculas oneratas peccatis quae ducuntur variis desideriis; 51 | semper discentes et numquam ad scientiam veritatis pervenientes; 52 | quemadmodum autem Iannes et Mambres restiterunt Mosi ita et hii resistunt veritati homines corrupti mente reprobi circa fidem; 53 | sed ultra non proficient insipientia enim eorum manifesta erit omnibus sicut et illorum fuit; 54 | tu autem adsecutus es meam doctrinam institutionem propositum fidem longanimitatem dilectionem patientiam; 55 | persecutiones passiones qualia mihi facta sunt Antiochiae Iconii Lystris quales persecutiones sustinui et ex omnibus me eripuit Dominus; 56 | et omnes qui volunt pie vivere in Christo Iesu persecutionem patientur; 57 | mali autem homines et seductores proficient in peius errantes et in errorem mittentes; 58 | tu vero permane in his quae didicisti et credita sunt tibi sciens a quo didiceris; 59 | et quia ab infantia sacras litteras nosti quae te possint instruere ad salutem per fidem quae est in Christo Iesu; 60 | omnis scriptura divinitus inspirata et utilis ad docendum ad arguendum ad corrigendum ad erudiendum in iustitia; 61 | ut perfectus sit homo Dei ad omne opus bonum instructus; 62 | testificor coram Deo et Christo Iesu qui iudicaturus est vivos ac mortuos et adventum ipsius et regnum eius; 63 | praedica verbum insta oportune inportune argue obsecra increpa in omni patientia et doctrina; 64 | erit enim tempus cum sanam doctrinam non sustinebunt sed ad sua desideria coacervabunt sibi magistros prurientes auribus; 65 | et a veritate quidem auditum avertent ad fabulas autem convertentur; 66 | tu vero vigila in omnibus labora opus fac evangelistae ministerium tuum imple; 67 | ego enim iam delibor et tempus meae resolutionis instat; 68 | bonum certamen certavi cursum consummavi fidem servavi; 69 | in reliquo reposita est mihi iustitiae corona quam reddet mihi Dominus in illa die iustus iudex non solum autem mihi sed et his qui diligunt adventum eius; 70 | festina venire ad me cito; 71 | Demas enim me dereliquit diligens hoc saeculum et abiit Thessalonicam Crescens in Galliam Titus in Dalmatiam; 72 | Lucas est mecum solus Marcum adsume et adduc tecum est enim mihi utilis in ministerium; 73 | Tychicum autem misi Ephesum; 74 | paenulam quam reliqui Troade apud Carpum veniens adfers et libros maxime autem membranas; 75 | Alexander aerarius multa mala mihi ostendit reddat ei Dominus secundum opera eius; 76 | quem et tu devita valde enim restitit verbis nostris; 77 | in prima mea defensione nemo mihi adfuit sed omnes me dereliquerunt non illis reputetur; 78 | Dominus autem mihi adstitit et confortavit me ut per me praedicatio impleatur et audiant omnes gentes et liberatus sum de ore leonis; 79 | liberabit me Dominus ab omni opere malo et salvum faciet in regnum suum caeleste cui gloria in saecula saeculorum amen; 80 | saluta Priscam et Aquilam et Onesifori domum; 81 | Erastus remansit Corinthi Trophimum autem reliqui infirmum Mileti; 82 | festina ante hiemem venire salutat te Eubulus et Pudens et Linus et Claudia et fratres omnes; 83 | Dominus Iesus cum spiritu tuo gratia nobiscum amen; 84 | -------------------------------------------------------------------------------- /texts/cicero.philippicae.part.4.tess: -------------------------------------------------------------------------------- 1 | frequentia vestrum incredibilis, Quirites, contioque tanta quantam meminisse non videor et alacritatem mihi summam defendendae rei publicae adfert et spem recuperandae. quamquam animus mihi quidem numquam defuit: tempora defuerunt, quae simul ac primum aliquid lucis ostendere visa sunt, princeps vestrae libertatis defendendae fui. quod si id ante facere conatus essem, nunc facere non possem. hodierno enim die, Quirites, ne mediocrem rem actam arbitremini, fundamenta iacta sunt reliquarum actionum. nam est hostis a senatu nondum verbo appellatus, sed re iam iudicatus Antonius. 2 | nunc vero multo sum erectior quod vos quoque illum hostem esse tanto consensu tantoque clamore approbavistis. neque enim, Quirites, fieri potest ut non aut ei sint impii qui contra consulem exercitus comparaverunt, aut ille hostis contra quem iure arma sumpta sunt. hanc igitur dubitationem, quamquam nulla erat, tamen ne qua posset esse senatus hodierno die sustulit. C. Caesar qui rem publicam libertatemque vestram suo studio, consilio, patrimonio denique tutatus est et tutatur maximis senatus laudibus ornatus est. 3 | laudo, laudo vos, Quirites, quod gratissimis animis prosequimini nomen clarissimi adulescentis vel pueri potius; sunt enim facta eius immortalitatis, nomen aetatis. multa memini, multa audivi, multa legi, Quirites: nihil ex omnium saeculorum memoria tale cognovi: qui cum servitute premeremur, in dies malum cresceret, praesidi nihil haberemus, capitalem et pestiferum a Brundisio tum M. Antoni reditum timeremus, hoc insperatum omnibus consilium, incognitum certe ceperit, ut exercitum invictum ex paternis militibus conficeret Antonique furorem crudelissimis consiliis incitatum a pernicie rei publicae averteret. 4 | quis est enim qui hoc non intellegat, nisi Caesar exercitum paravisset, non sine exitio nostro futurum Antoni reditum fuisse? ita enim se recipiebat ardens odio vestri, cruentus sanguine civium Romanorum quos Suessae, quos Brundisi occiderat ut nihil nisi de pernicie populi Romani cogitaret. quod autem praesidium erat salutis libertatisque vestrae, si C. Caesaris fortissimorum sui patris militum exercitus non fuisset? cuius de laudibus et honoribus qui ei pro divinis et immortalibus meritis divini immortalesque debentur mihi senatus adsensus paulo ante decrevit ut primo quoque tempore referretur. 5 | quo decreto quis non perspicit hostem esse Antonium iudicatum? quem enim possumus appellare eum contra quem qui exercitus ducunt, eis senatus arbitratur singularis exquirendos honores? quid? legio Martia, quae mihi videtur divinitus ab eo deo traxisse nomen a quo populum Romanum generatum accepimus, non ipsa suis decretis prius quam senatus hostem iudicavit Antonium? nam si ille non hostis, hos qui consulem reliquerunt hostis necesse est iudicemus. praeclare et loco, Quirites, reclamatione vestra factum pulcherrimum Martialium comprobavistis: qui se ad senatus auctoritatem, ad libertatem vestram, ad universam rem publicam contulerunt, hostem illum et latronem et parricidam patriae reliquerunt. 6 | nec solum id animose et fortiter sed considerate etiam sapienterque fecerunt: Albae constiterunt, in urbe opportuna, munita, propinqua, fortissimorum virorum, fidelissimorum civium atque optimorum. huius legionis legio quarta imitata virtutem, duce L. Egnatuleio, quem senatus merito paulo ante laudavit, C. Caesaris exercitum persecuta est. quae exspectas, M. Antoni, iudicia graviora? Caesar fertur in caelum qui contra te exercitum comparavit; laudantur exquisitissimis verbis legiones quae te reliquerunt, quae a te arcessitae sunt, quae essent, si te consulem quam hostem maluisses, tuae: quarum legionum fortissimum verissimumque iudicium confirmat senatus, comprobat universus populus Romanus, nisi forte vos, Quirites, consulem, non hostem iudicatis Antonium. 7 | sic arbitrabar, Quirites, vos iudicare ut ostenditis. quid? municipia, colonias, praefecturas num aliter iudicare censetis? omnes mortales una mente consentiunt; omnia arma eorum qui haec salva velint contra illam pestem esse capienda. quid? D. Bruti iudicium, Quirites, quod ex hodierno eius edicto perspicere potuistis, num cui tandem contemnendum videtur? recte et vere negatis, Quirites. est enim quasi deorum immortalium beneficio et munere datum rei publicae Brutorum genus et nomen ad libertatem populi Romani vel constituendam vel recipiendam. 8 | quid igitur D. Brutus de M. Antonio iudicavit? excludit provincia; exercitu obsistit; Galliam totam hortatur ad bellum, ipsam sua sponte suoque iudicio excitatam. si consul Antonius, Brutus hostis: si conservator rei publicae Brutus, hostis Antonius. num igitur utrum horum sit dubitare possumus? atque ut vos una mente unaque voce dubitare vos negatis, sic modo decrevit senatus, D. Brutum optime de re publica mereri, cum senatus auctoritatem populique Romani libertatem imperiumque defenderet. A quo defenderet? nempe ab hoste: quae est enim alia laudanda defensio? 9 | deinceps laudatur provincia Gallia meritoque ornatur verbis amplissimis ab senatu quod resistat Antonio. quem si consulem illa provincia putaret neque eum reciperet, magno scelere se astringeret: omnes enim in consulis iure et imperio debent esse provinciae. negat hoc D. Brutus imperator, consul designatus, natus rei publicae civis; negat Gallia, negat cuncta Italia, negat senatus, negatis vos. quis illum igitur consulem nisi latrones putant? quamquam ne ei quidem ipsi, quod loquuntur, id sentiunt nec ab iudicio omnium mortalium, quamvis impii nefariique sint, sicut sunt, dissentire possunt. sed spes rapiendi atque praedandi occaecat animos eorum quos non bonorum donatio, non agrorum adsignatio, non illa infinita hasta satiavit; qui sibi urbem, qui bona et fortunas civium ad praedam proposuerunt; qui, dum hic sit quod rapiant, quod auferant, nihil sibi defuturum arbitrantur; quibus M. Antonius —o di immortales, avertite et detestamini, quaeso, hoc omen!—urbem se divisurum esse promisit. 10 | ita vero, Quirites, ei ut precamini eveniat atque huius amentiae poena in ipsum familiamque eius recidat! quod ita futurum esse confido. iam enim non solum homines sed etiam deos immortalis ad rem publicam conservandam arbitror consensisse. Sive enim prodigiis atque portentis di immortales nobis futura praedicunt, ita sunt aperte pronuntiata ut et illi poena et nobis libertas appropinquet; sive tantus consensus omnium sine impulsu deorum esse non potuit, quid est quod de voluntate caelestium dubitare possimus? 11 | reliquum est, Quirites, ut vos in ista sententia quam prae vobis fertis perseveretis. faciam igitur ut imperatores instructa acie solent, quamquam paratissimos milites ad proeliandum videant, ut eos tamen adhortentur, sic ego vos ardentis et erectos ad libertatem recuperandam cohortabor. non est vobis, Quirites, cum eo hoste certamen cum quo aliqua pacis condicio esse possit. neque enim ille servitutem vestram, ut antea, sed iam iratus sanguinem concupiscit. nullus ei ludus videtur esse iucundior quam cruor, quam caedes, quam ante oculos trucidatio civium. 12 | non est vobis res, Quirites, cum scelerato homine ac nefario, sed cum immani taetraque belua quae, quoniam in foveam incidit, obruatur. si enim illim emerserit, nullius supplici crudelitas erit recusanda. sed tenetur, premitur, urgetur nunc eis copiis quas iam habemus, mox eis quas paucis diebus novi consules comparabunt. incumbite in causam, Quirites, ut facitis. numquam maior consensus vester in ulla causa fuit; numquam tam vehementer cum senatu consociati fuistis. nec mirum: agitur enim non qua condicione victuri, sed victurine simus an cum supplicio ignominiaque perituri. 13 | quamquam mortem quidem natura omnibus proposuit; crudelitatem mortis et dedecus virtus propulsare solet, quae propria est Romani generis et seminis. hanc retinete, quaeso, Quirites, quam vobis tamquam hereditatem maiores vestri reliquerunt. Alia omnia falsa, incerta sunt, caduca, mobilia: virtus est una altissimis defixa radicibus, quae numquam vi ulla labefactari potest, numquam demoveri loco. hac maiores vestri primum universam Italiam devicerunt, deinde Karthaginem exciderunt, Numantiam everterunt, potentissimos reges, bellicosissimas gentis in dicionem huius imperi redegerunt. 14 | ac maioribus quidem vestris, Quirites, cum eo hoste res erat qui haberet rem publicam, curiam, aerarium, consensum et concordiam civium, rationem aliquam, si ita res tulisset, pacis et foederis: hic vester hostis vestram rem publicam oppugnat, ipse habet nullam; senatum, id est orbis terrae consilium, delere gestit, ipse consilium publicum nullum habet; aerarium vestrum exhausit, suum non habet. nam concordiam civium qui habere potest, nullam cum habeat civitatem? pacis vero quae potest esse cum eo ratio in quo est incredibilis crudelitas, fides nulla? 15 | est igitur, Quirites, populo Romano, victori omnium gentium, omne certamen cum percussore, cum latrone, cum Spartaco. nam quod se similem esse Catilinae gloriari solet, scelere par est illi, industria inferior. ille cum exercitum nullum habuisset, repente conflavit: hic eum exercitum quem accepit amisit. Vt igitur Catilinam diligentia mea, senatus auctoritate, vestro studio et virtute fregistis, sic Antoni nefarium latrocinium vestra cum senatu concordia tanta quanta numquam fuit, felicitate et virtute exercituum ducumque vestrorum brevi tempore oppressum audietis. 16 | equidem quantum cura, labore, vigiliis, auctoritate, consilio eniti atque efficere potero, nihil praetermittam quod ad libertatem vestram pertinere arbitrabor; neque enim id pro vestris amplissimis in me beneficiis sine scelere facere possum. hodierno autem die primum referente viro fortissimo vobisque amicissimo, hoc M. Servilio, conlegisque eius, ornatissimis viris, optimis civibus, longo intervallo me auctore et principe ad spem libertatis exarsimus. 17 | --------------------------------------------------------------------------------